نگاهی اجمالی به Kaleidescape

توضیحات

دسته: آنچه باید بدانید

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

در این مطلب در مورد سیستم پخش Kaleidescape برای دوستانی که شاید با این پلتفرم بسیار پیشرفته و هیجان انگیز برای عاشقان صدا و تصویر سینمایی آشنایی نداشته باشند توضیح خواهم داد...

کِلایدِسکوپ تشکیل شده از یک پلیر اصلی و یک یا چند استوریج جهت دخیره سازی محتوای دانلود شده اختصاصی این پلتفرم است. نکته: ( سیستم پخش کِلایدِسکوپ یک پلتفرم استریم و پخش آنلاین فیلم نیست)

کمپانی آمریکایی کِلایدِسکوپ در ابتدا با مدیا پلیرهای که امکان کپی و پخش قانونی دیسک های فیزیکی بروی هارد دیسک های داخلی و خارجی را داشتند معرفی شد. در این مطلب قدیمی توضیحاتی در این مورد دادم. جالب اینجاست که در آن سال ها فکر نمی کردم این سیستم پخش تبدیل به سورس اصلی صدا و تصویر خودم خواهد شد!

در سیستم پخش جدید کِلایدِسکوپ فیلم ها با مستر کوالیتی از کمپانی های فیلم سازی خریداری شده و بروی سرورهای این شرکت بارگذاری می شود. برای پخش محتوای کِلایدِسکوپ در نمایش خانگی, نیاز به یک پلیر Strato و یک یا چند سرور Terra دارید. فیلم ها پس از خرید بروی سرور سیستم شما دانلود و توسط پلیر پخش می شود. خیلی ساده. (امکان اجاره فیلم ها با کیفیت اصلی به مدت 24 ساعت هم هست)

کیفیت تصویر در کِلایدِسکوپ در تست های که با نسخه های فیزیکی UHD داشتم, به دلیل فشرده سازی کمتر و حجم بین ریت معمولا بالاتر تا 70 مگابایت در ثانیه, در مواردی بنظر من پایدارتر و پوشش رنگی کامل تری دارند, هنوز با توجه به محدود بودن نسخه های در دسترس من و نداشتن نسخه های فیزیکی تمام عنوان ها جهت مقایسه نمی توانم بگم کدام یک کیفیت تصویر بالاتری دارند, در پخش نسخه های فیزیکی پلیر نقش بسیار مهمی در خروجی تصویر و صدا دارد, من کیفیت پخش کِلایدِسکوپ را با یک UHD بلوری پلیر رفرنس مقایسه می کنم.

کروما تصویر 4:4:4 و 8 بیت هست که تا 12 بیت هم توسط خود پلیر افزایش پیدا می کند, فضای رنگی +HDR10

BT.2020, و BT.709 است.

در مدل جدید پلیر Strato V از دالبی ویژن هم پشتیبانی می شود, در این مدل در زمان دانلود فایل گزینه دالبی ویژن به لیست انتخابی شما اضافه شده است.

کیفیت صدا هم مانند بلوری دیسک ها غیر فشرده است و از تمام فرمت های رایج مثل Dolby Atmos و DTS:X و... پشتیبانی می شود.

دو نکته برتری از نظر من در صدا و تصویر نسخه های کِلایدِسکوپ نسبت به نسخه های فیزیکی UHD است و آن حجم بیت ریت و فضای ذخیره سازی بیشتر در کِلایدِسکوپ است, میدونیم که ماکزیمم حجم دیسک های UHD بلوری 100 گیگابایت است, که معمولا حدود 65 تا 70 گیگ با در نظر گرفتن پشت صحنه ها و تمام موارد اضافی حجم دیسک را اشغال می شود. در نسخه های کِلایدِسکوپ در مواردی حجم فایل اصلی تا بالا 100 گیگابایت است, مثل قسمت دوم فیلم آواتار که بررسی نسخه ی کِلایدِسکوپ فیلم براتون اینجا منتشر کردم, این بالاتر بودن حجم فایل ها نشان میده فشرده سازی کمتری بروی تصویر اعمال می شود که در نتیجه پایداری و حجم بیت ریت بالاتری در تصویر شاهد هستیم.

در صدا هم در مواردی که من تست کردم با این که روش ضبط VBR است, بیت ریت زمان بیشتری در ماکزیمم نگه داشته می شود, که بازهم می تواند جزئیات بیشتری از صدا را منتقل کند.

در روش ضبط با متد VBR یا بیت ریت متغیر، Variable Bit Rate برای صحنه ای که یک ديالوگ ساده در جريان است, و یا فیلم تحرک زیادی نداره ، از بیت ریت با حجم کمتر استفاده ميشود و برای صحنه های پر زد و خورد برای نگه داشتن تمامی جزییات تصویر در فرایند فشرده سازی حجم بیت ریت ها را بالا می برند .

در روش ضبط با متد CBR یا بیت ریت ثابت، Constant Bit Rate تمامی قسمتهای فایل صوتی را با بک حجم یکسان تبدیل می کنند و فرقی بین صحنه اي که مثلا يك ديالوگ ساده جريان دارد, با یک صحنه پر زد و خورد و اکشن نمی گذارد.

ذر نمودار زیر خود کمپانی تفاوت بیت ریت تصویر و صدا را در سیستم پخش کِلایدِسکوپ با بلوری UHD و استرسم های رایج مقایسه می کند.

بیش از این وارد موارد خاص نمیشم... در کل بنظر من سیستم پخش kaleidescape آینده سیستم های نمایش خانگی های اند خواهد بود.

خوش باشید

17 ساله شدیم...

توضیحات

دسته: اخبار

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

20 شهریور 1386 تا 20 شهریور 1403

17 ساله شدیم...

بررسی TRIANGLE Antal Ez

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلندگو

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

وقتی من بلندگو شنیدم که چهار روز بود باز شده بود و هنوز بوی نوی بلندگو نرفته بود.

بلندگوهای ایستاده TRIANGLE Antal Ez از کراس اورهای پیچیده ای استفاده می کند و نیاز به شرایط خاصی برای Break-in شدن دارن. برعکس خیلی از بلندگوها که با وولوم کم و کارکرد طولانی از حالت اولیه خارج میشن, این بلندگو نیاز به کمی جریان داره تا از حالت اولیه خارج بشه. اولین شوک باید حداقل 48 ساعت بعد ار آرامش به این بلندگو داده شود, اجازه بدید بلندگو در شرایطی که خودتون احساس می کنید درایورها جریان مناسبی دریافت میکنن کار کنه, اولین تغییر صدای این بلندگو در همین چند ساعت اولیه احساس می کنید. با گذشت زمان صدا یکپارچه تر میشه و بلندگو به صدای واقعیش نزدیک میشه.

آمپلی فایر:

CANOR Virtus M1 Reference Lin

کابل ها Cardas و از سری Cross بود

اولین شاخص مثبتی که در صدای این بلندگو شنیدم, حس آرامشی بود که صدا داشت, صدا به اندازه کافی جزئیات دیجیتال منتقل می کرد, حس خوشایند Bloom در فرکانس های بالا حس می کردم و من از صدا لذت می بردم.

صدا در ناحیه میانی با Fluency در محیط جریان داشت, بلندگو اجازه نمیداد های فرکانسی بر میدفرکانسی سوار بشه, این همون اتفاق بدی که در اکثریت هم قیمت ها و حتی گرون ترهای این برند بد شنیده میشه, در این بلندگو فرکانس های میانی روان و مستقل شنیده میشد. از کیفیت خوب میدباس بلندگو هم نمیشه گذشت, حس کندی و تنبلی که در بعضی از هم کلاس های این بلندگو می شنوم وجود نداشت, صداها بسیار سریع و با جزئیات خوبی پخش میشد. من بر این باور هستم که این صدا با کارکرد بیشتر بهتر هم خواهد شد.

 صدای Antal Ez بیشتر از این که به Neutrality بالا مثل B&W نزدیک باشد Warmness به شنونده منتقل می کد! اما نمی تونم بگم Neutrality صدا کم بود من حس موزیکالیتی که از یک بلندگوی های فای انتظار داشتم ازش گرفتم. صدا یکپارچه و با کمی حس آنلالوگ پخش میشد, (که بخاطر آمپلی فار بود) که برای یک استند با این قیمت مناسب بود.

با این که Antal Ez در وولوم بالا با آمپلی فایرهای ترانزیستوری کمی به صدا دیستورشن و استرتس میده! اما با  CANOR خیلی خوب کنار آمده بود و صدا تمیز و با استرس کمی اجرا میشد.

 من در ابتدا فکر میکردم صدای باس Exaggerated شده ای باید از این بلندگو بشنوم! اما اشتباه می کردم, ناحیه پایین خیلی خوب همراه با موزیک کنترل میشد و تقریباً میتونم بگم ضربات فرکانس پایین خارج از موزیک و به صورت مصنوعی نشنیدم!

باز هم باید به اجرای ناحیه میدرنج این بلندگو اشاره کنم که حتماً با کارکرد بیشتر Bloom قشنگ تری خواهد داشت, تا همین جا که من شنیدم هم ووکال جلو و با پویایی خیلی خوبی اجرا میکرد, و من واقعا داشتم از صدا لذت می بردم.

جای که من نشسته بودم Soundstage در ناحیه فرکانس بالا و میانه خیلی خوب بود, در فرکانس پایین هم میتونست بهتر بشه که خوب با توجه به شرایط نچندان مناسب اکوستیک بد نبود. بنظرم بلندگوی قوی در ایجاد Soundstage است.

TRIANGLE Antal Ez توانایی خوبی در کنترل و اجرای اینتروال ها داشت, که میشه همون سکوت در صدا, اما بنظرم کمی در تکمیل Scale نت ها ضعیف بود! که من همونجا گفتم این میتونه با کارکرد بیشتر و خارج شدن سلف های کراس اور از حالت مغناطیسی بهتر هم بشه و به ایده ال من نزدیک بشه. تا همین جا هم خوب بود.

 من این بلندگو خوش صدارو پیشنهاد می کنم :)

خوش باشید

Triangle Borea BR03

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلندگو

نوشته شده توسط حسنیه یوسفی

 دست یابی به تجربه اجرایی Triangle Borea BR03 یک مقدار خلاف عرف آن چیزی است که قبلا از صدای بوک شلف های ارزان قیمت به آن خو گرفته ایم.

 من با بلندگوی Borea BR03 حدود ۹۰ دقیقه با تراک های که قبلا هم بارها شنیده بودم موزیک گوش کردم.

حقیقتا درک شفافیت و عمق ادراکی در بلندگوی با این رنج قیمت پایین بی نظیر است! اصلا نمیتوانم ادعا کنم مثل یک بلندگوی رده بالا می تواند من را درگیر کند, اما این توانایی را هم داشت که من به شاخص های موزیکال توجه کنم تا ایراداتی که به این بلندگو وارد است.

اجرای باس در ووفر 6 اینچی بی نظیر است, و صدا کل فضا را فرا می گیرد.

توییترهای ابریشمی ارزان قیمت این بلندگو گاهی افکت های کناری دارند, همراه با Over Tone ناخالص! اما این مشکل در فرکانس های بالا گوش شنونده را آزار نمی دهد و می شود طولانی مدت از موزیک لذت برد.

خواننده کوبایی که شروع به تک خوانی یک قطعه موسیقی می کند انگار موسیقی مثل یک پر خیلی سبک صورت را لمس می کند.

صدای پیانو در Borea BR03 از شفافیت و دینامیک خوبی برخوردار است با اجرای احساسی و تونالیتی که به شما اجازه می دهد صدای پیانو را تحسین کنید.

اگه دنبال یک اسپیکر ارزان با صدای شفاف هستید که یک اتاق متوسط را ساپورت کند, بلندگوی Triangle Borea BR03 را اول لیستتان قرار دهید.

از نکات منفی این بلندگو می شود به اسمبل کمی ضعیف آن اشاره کرد! که با توجه به مونتاژ چین بودن و قیمت این مدل می شود از آن چشم پوشی کرد.

بررسی Furiosa نسخه Kaleidescape

توضیحات

دسته: فیلم های Blu-ray

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

یک روز پس از انتشار نسخه دیجیتال فیلم فیوریوسا: حماسهٔ مکس دیوانه ( Furiosa: A Mad Max Saga) کمپانی Kaleidescape نسخه اختصاصی خود را با حجم حدودا 82 گیگ, صدای دالبی اتموس غیر فشرده و +4K HDR10 برای ما ویدئوفایل ها عرضه کرد:

و این یکی از سریع ترین بررسی های صدا و تصویر یک فیلم در تاریخ این سایت است!

تصویر:

من فکر می کردم در قسمت دوم "مکس دیوانه" هم باید شاهد رنگ های اشباعی باشیم که با مهارت خیره کننده در فضای رنگی HDR همچنان یکی از بهترین ابرداده ایستا (Static Metadata) موجود بروی نسخه فیزیکی UHD بلوری باشد. اما "برادران وارنر" قسمت دوم را با دو فضای رنگی دالبی ویژن و +HDR10 با ابرداده پویا (Dynamic Metadata) عرضه کرده است.

از سکانسی که فیوریوسا هلو را از درخت چید بازی رنگ و نور آغاز می شود, و در طول دو ساعت و نیم زمان فیلم بیننده را در فضای رنگی خود غرق می کند.

شاید خیلی فضای فیلم به دلیل رنگ های شارپ و هایلایت های بسیار درخشان به حال و هوای آخرزمانی فیلم نزدیک نباشد! اما در هیچ یک از سکانس های فیلم از لات های رنگی استفاده نشده است و هرآنچه می بینیم شات به شات توسط تیم کالوریست های فیلم ساخته شده است, که نمی شود این کار زمان بر و بسیار حرفه ای را نادیده گرفت و تحسین نکرد.

سکانس های شب در فیلم با توجه به این که در واقعیت در روز ضبط شدن و از تکنیک Overexpose هم استفاده شده تا  در مراحل DI نور سفید به آبی تبدیل کنند و پویا بودن ابرداده ها نیز کمک کرده تا جزئیات خیره کننده ای را در سکانس های شب در فیلم ببینیم.

رنگ های پولیش خورده  و درخشان با هایلایت های که چشم را خیره می کند, همراه با جزئیاتی که وضوح واقعی 4K را نمایش می دهد خلاصه ای از تصویر Furiosa نسخه Kaleidescape است.

صدا:

من فیلم را بروی وولم مستر سیستم خودم تست کردم و در هیچ سکانسی لازم ندیدم 5 تا 10 دسی بل وولوم را افزایش بدم, که نشان میده صدای نسخه ی Kaleidescape دستکاری نشده است.

جلوه های صوتی هم باز از سکانسی که فیوریوسا هلو را از درخت می چیند شروع می شود, پن کردن صدای حشرات در بین کانال های سقفی بسیار دقیق و واضح شنیده می شود. (تکنیک Panning به حرکت یک افکت صوتی از چپ به راست یا بلعکس گفته می شود) در صدای استریو هم به چپ و راست شدن صدای سازها پن کردن میگن. در همین سکانس صدای جنگل هم با جزئیات صوتی فوق العاده ای بروی سقف شنیده می شود, حرکت حشرات و صداهای جنگل بروی سقف و کانال های ساراند از دموهای خود شرکت دالبی هم قوی تر و پر جزئیات تر هستند.

سکانسی که فیوریوسا با هد شات آدم بدهارو هدف قرار میداد, حرکت گلوله هارو در یک فضای عریض و یزرگتر از فضای سینمایی خودم میشنیدم, شلیک آر پی جی انتهای همان سکانس هم یکی از پانچ های خوب فیلم بود.

 کانال LFE در این فیلم در سکانسی که کاروان داخل دره و بین دیواره های سنگی حرکت می کرد, بی نطیر کار شده است! ساخت جلوه های فرکانس پایین که از بازتاب های دیواره های سنگی شنیده می شود کار بسیار دشواری است و در بسیاری از فیلم ها از ضعف های صداگذاری بحساب می آید. اما این تنها نکته مثبت فیلم در کانال LFE است! صدای های فرکانس پایین کیک بیس ندارن و در اکثر صحنه های اگشن به بیننده شوک وارد نمی کنن! در نکاتی که در زمان تست فیلم نوشتم این گونه آمده است :) که یک ساعت و نیم از فیلم گذشته و من کیک بیس تاثیرگذاری در صدا نشنیده ام, بیس ها سنگین هستند اما تاثیرگذار نیستند.

از نقاط قوت فیلم به وضوح و جلو بودن صدای دیالوگ باید اشاره کرد.

در اواسط فیلم موزیکی با نت های بسیار شبیه به موزیک متن فیلم گلادیاتور شنیده می شود که کاملا با تکنیک دالبی انموس میکس شده است که برای من بسیار جذاب بود, آن تمپوهای حماسی و سازهای بادی که فضای کانال های سقفی را برای لحضاتی پر می کنند, همراه با اگشن و انفجارهای همان صحنه یکی از به یاد ماندنی ترین سکانس های این فیلم را در جلوه ها صوتی رقم می زند.

در کل از صدای فیلم فیوریوسا: حماسهٔ مکس دیوانه لذت بردم و اگر ضعف کانال LFE را کمی نادیده بگیریم از من نمره قابل قبولی می گیرد.

تصویر نسخه Kaleidescape

صدا Dolby Atmos

تفاوت صدای لامپ با ترانزیستور

توضیحات

دسته: آنچه باید بدانید

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

در این مطلب کوتاه کمی خارج از نگاه اودیوفایلی به تفاوت های صدای لامپ با ترانزیستور از نگاه یک مهندس صدا صحبت خواهم کرد.

تفاوت صدا در سیستم های استریو خانگی با صدای استودیوی در Saturation اضافی هست که در طراحی آمپلی فایرها برای شیک تر شدن و گرم شدن صدا از آن استفاده می شود. ( اشباع در صدا چطور به وجود میاد؟)

قدیمی ترین و همچنان بهترین اشباع کننده صدا Tube "لامپ ها" هستند, تمام اشباع کننده های صدا به نوعی خطا ها و خراب کاری های هستند که سخت افزار بر سر هارمونیک های صدا می آورد, خراب کاری های که ما شنوندگان صدا از آن ها لذت می بریم.

در تمام آمپلی فایرهای لامپی و ترانزیستوری (حالت جامد) یک پرادازش هاروموینک بروی صدا انجام می شود.

در آمپلی فایرهای لامپی موج صدا پس از عبور از لامپ های تقویت ابتدایی (پری آمپلی فایر) هارمونیک های زوج بروی صدا سوار میشن, فرض کنید نت فاندامنتال لامینور که لا هست, اگر روی 440 هرتز در نظر بگیریم, تمام هارمونیک های زوج که میشه دو برابر چهار برابر شش برابر و هشت برابرش که میشه 880 هرتز و الی آخر در تقویت لامپ افزایش پیدا می کنند, یعنی میاد ابتدا 440 هرتز افزایش میده, بعد میره 880 هرتز افزایش میده و به همین ترتیب به صورت زوج تکرار می شود, در واقع لامپ با نت دو و می کاری نداره و میاد تمام هارمونیک های زوج نت لا افزایش میده, به این شکل لامپ اشباع بروی صدا انجام میده که باعث میشه تمام هارمونیک های فاندامنتال نت زوج افزایش پیدا کنه و شخصیت صدا تغییر پیدا کنه و صدا گرم تر شنیده شود.

در آمپلی فایرهای Solid State ترانزیستوری هم این تغییر در هارمونیک های صدا صادق است و اشباع در هارمونیک ها انجام می شود, با این تفاوت که دیگه مثل لامپ هارمونیک های زوج افزایش پیدا نمی کند, در سالید استیت ها افزایش هارمونیک ها به صورت فرد انجام میشه, به این شکل که اگر همان نت 440 هرتز لا در نظر بگیرید, در سالید استیت ها خودش و سه برابرش افزایش میده, فرد هارو افزایش میده, این باعث میشه در صدا درجه پنجم فاندامنتال اقزایش پیدا کنه. به این دلیل هست که در صدای ترانزیستور ما صدای شیک تری به نسبت لامپ که گرم هست می شنویم.

در سیستم های های فای برای داشتن هارمونیک های اشباع شده زوج و فرد از طراحی هایبرید (ترکیب لامپ و ترانزیستور) هم استفاده می کنند که شخصیت و گرم بودن صدارو باهم داشته باشیم, بحث در مورد این که چقدر طراحی هایبرید باعث می شود هارمونیک های کامل تری در صدا داشته باشیم خود جای بحث دارد.

 خوش باشید