Home Theater Center
مرکز بررسی سیستم های صوتی و تصویری
سیستمهای صوتی وینتیج، علیرغم جذابیتهای نوستالژیک و کیفیت صدای منحصر به فردشان، در بازتولید موسیقیهای مدرن با چالشهای جدی مواجه هستند. تفاوتهای بنیادین در فناوری ساخت طراحی و همچنین پیشرفتهای چشمگیر در تکنیکهای ضبط، میکس و مسترینگ موسیقی، باعث شده است که این سیستمها نتوانند به طور کامل پتانسیل پخش موسیقیهای امروزی را به نمایش بگذارند.
دلایل اصلی این عدم تطابق عبارتند از:
محدودیت در پاسخ فرکانسی, اسپیکرهای وینتیج به دلیل طراحی قدیمی خود قادر به پوشش کامل طیف فرکانسی موسیقیهای مدرن نیستند, در نتیجه جزئیات ظریف و عمق صداها به خوبی اجرا نمیشود.
همچنین قطعات الکترونیکی قدیمی به مرور زمان کارایی خود را از دست میدهند که باعث کاهش کیفیت صدا میشوند. با گذشت زمان قطعاتی مانند سیمپیچها و دیافراگمها ممکن است خشک شده، پوسیده یا آسیب ببینند که منجر به کاهش کیفیت صدا اعوجاج و نویز میشود. همچنین مواد استفاده شده در ساخت بلندگوها ممکن است با گذشت زمان خواص خود را از دست بدهند که باعث تغییر در پاسخ فرکانسی، حساسیت و امپدانس بلندگو شود.
در سالهای تولید سیستم های صوتی وینتیج از تکنیکهای میکس و مسترینگ آنالوگ استفاده میشد، که با روشهای دیجیتال امروزی تفاوتهای اساسی دارد, این تفاوتها باعث میشود که موسیقیهای مدرن هنگام پخش با سیستمهای وینتیج رنگ و بافت طبیعی خود را از دست بدهند و صدا مرده و بی روح شنیده شود.
کابینتهای بلندگوهای قدیمی معمولاً طراحی سادهای داشتند و برای بهینه سازی پاسخ فرکانسی به اندازه کافی تقویت نشده بودند. این امر در پخش یک موسیقی مدرن با حجم فرکانس های متنوع باعث ایجاد رزونانسهای و آشفتگی در صدا میشد.
همین ضعف های اساسی در سیستم های صوتی وینتیج افسانه های را ایجاد کرده است که در ادامه به یکی از شایع ترین آنها اشاره خواهم کرد:
تأثیر نوع بلندگو بر سبک موسیقی: واقعیت یا افسانه؟
در دنیای موسیقی، اغلب این سوال مطرح میشود که آیا نوع بلندگویی که استفاده میکنیم بر سبک موسیقیای که میشنویم تأثیرگذار است یا خیر. بسیاری معتقدند ( فروشنده های سیستم های صوتی وینتیح) که برای هر سبک موسیقی، بلندگوی خاصی مناسب است. اما آیا این باور مبتنی بر واقعیت است یا صرفاً یک افسانه است؟
بلندگو وسیلهای است که سیگنالهای الکتریکی را به امواج صوتی تبدیل میکند. به عبارت سادهتر، بلندگوها صدا را برای ما قابل شنیدن میکنند. اما آیا نوع بلندگو میتواند بر کیفیت و رنگ صدای موسیقی تأثیر بگذارد؟
در حالی که مشخصات فنی بلندگو میتواند بر نحوه پخش صدا تأثیر بگذارد، اما نمیتوان گفت که یک نوع بلندگو تنها برای یک سبک موسیقی خاص مناسب است.
سبک موسیقی ترکیبی از عوامل مختلفی مانند سازها، آرایش صداها، ملودی ها، هارمونی و ریتم است. بلندگو تنها یکی از اجزای سیستم صوتی است که باید این آرایش صوتی را به درستی پخش کند و نمیتواند به تنهایی بر سبک موسیقی تأثیرگذار باشد.
در نهایت، میتوان گفت که انتخاب بلندگو بیشتر به سلیقه شخصی و نیازهای شنونده بستگی دارد تا سبک موسیقی. یک بلندگوی خوب باید بتواند تمامی طیف فرکانسی صدا را به صورت دقیق و طبیعی بازتولید کند. البته، برخی از بلندگوها ممکن است برای سبکهای موسیقی خاصی مناسبتر باشند، اما این به معنای آن نیست که یک بلندگوی خاص تنها برای یک سبک موسیقی خاص قابل استفاده است.
نکته چالشی:
اگر از افراد علاقمند به سیستم های صوتی وینتیج, که امروزه بر این باور هستند که سیستم های صوتی پنجاه سال پیش صدای بهتری داشتند! پنجاه سال بعد بپرسید که بهترین سیستم صوتی برای کدام دوران است؟ قطعاً خواهند گفت, سیستم های صوتی پنجاه سال پیش!
نتیجه یک هفته تجربه من با آمپلی فایر Yamaha R-N1000A
وقتی صحبت از کیفیت صدا به میان میآید، Yamaha R-N1000A به صورت بیسابقه ای که از یاماها بعید است صدای خوبی دارد! آمپلیفایر قدرت زیادی را برای بلندگوهای فوکال Chora 816 من فراهم میکند، بنابراین اگر بتواند Chora 816 به راحتی درایو کند میتواند طیف وسیعی از بلندگوهای هم رده بلندگوهای دیگر را نیز درایو کند. امضای یاماها صدای خنثی، دقیق و بسیار موزیکال است.
فرکانس های باس به خوبی کنترل شده هستند، با عمق کافی برای اضافه کردن وزن به موسیقی بدون اینکه با لود و در وولوم های بالا شنیدن موزیک را طاقت فرسا کند. میدرنج واضح و شفاف است و این باعث میشود که R-N1000A برای ژانرهایی مانند موسیقی جاز، کلاسیک و ارکسترال مناسب باشد، نکته ای که برای یک میانرده بسیار مهم است.
تریبل واضح و گسترده است و جزئیات فرکانس های بالا بدون آنکه خسته کننده شود شنیده می شود. صحنه سازی صدا گسترده و به خوبی تعریف شده است، ساند استیج صدا بسیار گسترده و با تفکیک بالا سازها را تصویر سازی می کند که باعث می شود شما به سمت موسیقی کشانده شوید، چه در حال گوش دادن به یک سمفونی یا یک کنسرت راک باشید.
یکی از چشمگیرترین جنبه های R-N1000A تطبیق پذیری آن است. تمام انواع موسیقی را به یک اندازه خوب اجرا می کند، از ظرافت های یک قطعه پیانو سولو گرفته تا انرژی کامل یک گروه راک. و این یعنی توانایی آمپلی فایر در ارائه و کنترل فرکانس های پیچیده با وضوح و دقت بالا، که گواهی بر مهارت مهندسی یاماها است.
ویژگی کالیبراسیون YPAO نیز قابل ذکر است; پس از اجرا، متوجه بهبودی ظریف اما قابل توجه در صدا، به ویژه در پاسخ باس و تعادل کلی شدم. در حالی که ممکن است برخی از کاربران این آمپلی فایر ترجیح دهند تنظیمات را به صورت دستی انجام بدهند. با این حال، نمیخواهم بگویم که YPAO یک نقطه شروع عالی برای اکثر کاربران فراهم میکند، زیرا اتاق من که در آن تست را انجام دادم از نظر صوتی آکوستیک شده است، بنابراین امکان دارد در شرایط آکوستیکی متفاوت این سیستم نتایج مخنلفی داشته باشد.
یاماها R-N1000A یک آمپلی فایر استریو های فای قدرتمند، با امضای دقیق صدای یاماها و گزینه های اتصال گسترده آن را به یک انتخاب همه کاره برای علاقه مندان به صدا و موسیقی تبدیل کرده است. اگر به دنبال آمپلیفایر استریو متصل به اینترنت هستید که هم عملکرد صدای خوب و هم انعطافپذیری در استریم موزیک از اینترنت را باهم ارائه کند، فکر میکنم این دستگاه یکی از بهترین دستگاه پیشرفته امروزی در کلاس قیمتی خودش است.
در این مطلب در مورد سیستم پخش Kaleidescape برای دوستانی که شاید با این پلتفرم بسیار پیشرفته و هیجان انگیز برای عاشقان صدا و تصویر سینمایی آشنایی نداشته باشند توضیح خواهم داد...
کِلایدِسکوپ تشکیل شده از یک پلیر اصلی و یک یا چند استوریج جهت دخیره سازی محتوای دانلود شده اختصاصی این پلتفرم است. نکته: ( سیستم پخش کِلایدِسکوپ یک پلتفرم استریم و پخش آنلاین فیلم نیست)
کمپانی آمریکایی کِلایدِسکوپ در ابتدا با مدیا پلیرهای که امکان کپی و پخش قانونی دیسک های فیزیکی بروی هارد دیسک های داخلی و خارجی را داشتند معرفی شد. در این مطلب قدیمی توضیحاتی در این مورد دادم. جالب اینجاست که در آن سال ها فکر نمی کردم این سیستم پخش تبدیل به سورس اصلی صدا و تصویر خودم خواهد شد!
در سیستم پخش جدید کِلایدِسکوپ فیلم ها با مستر کوالیتی از کمپانی های فیلم سازی خریداری شده و بروی سرورهای این شرکت بارگذاری می شود. برای پخش محتوای کِلایدِسکوپ در نمایش خانگی, نیاز به یک پلیر Strato و یک یا چند سرور Terra دارید. فیلم ها پس از خرید بروی سرور سیستم شما دانلود و توسط پلیر پخش می شود. خیلی ساده. (امکان اجاره فیلم ها با کیفیت اصلی به مدت 24 ساعت هم هست)
کیفیت تصویر در کِلایدِسکوپ در تست های که با نسخه های فیزیکی UHD داشتم, به دلیل فشرده سازی کمتر و حجم بین ریت معمولا بالاتر تا 70 مگابایت در ثانیه, در مواردی بنظر من پایدارتر و پوشش رنگی کامل تری دارند, هنوز با توجه به محدود بودن نسخه های در دسترس من و نداشتن نسخه های فیزیکی تمام عنوان ها جهت مقایسه نمی توانم بگم کدام یک کیفیت تصویر بالاتری دارند, در پخش نسخه های فیزیکی پلیر نقش بسیار مهمی در خروجی تصویر و صدا دارد, من کیفیت پخش کِلایدِسکوپ را با یک UHD بلوری پلیر رفرنس مقایسه می کنم.
کروما تصویر 4:4:4 و 8 بیت هست که تا 12 بیت هم توسط خود پلیر افزایش پیدا می کند, فضای رنگی +HDR10
BT.2020, و BT.709 است.
در مدل جدید پلیر Strato V از دالبی ویژن هم پشتیبانی می شود, در این مدل در زمان دانلود فایل گزینه دالبی ویژن به لیست انتخابی شما اضافه شده است.
کیفیت صدا هم مانند بلوری دیسک ها غیر فشرده است و از تمام فرمت های رایج مثل Dolby Atmos و DTS:X و... پشتیبانی می شود.
دو نکته برتری از نظر من در صدا و تصویر نسخه های کِلایدِسکوپ نسبت به نسخه های فیزیکی UHD است و آن حجم بیت ریت و فضای ذخیره سازی بیشتر در کِلایدِسکوپ است, میدونیم که ماکزیمم حجم دیسک های UHD بلوری 100 گیگابایت است, که معمولا حدود 65 تا 70 گیگ با در نظر گرفتن پشت صحنه ها و تمام موارد اضافی حجم دیسک را اشغال می شود. در نسخه های کِلایدِسکوپ در مواردی حجم فایل اصلی تا بالا 100 گیگابایت است, مثل قسمت دوم فیلم آواتار که بررسی نسخه ی کِلایدِسکوپ فیلم براتون اینجا منتشر کردم, این بالاتر بودن حجم فایل ها نشان میده فشرده سازی کمتری بروی تصویر اعمال می شود که در نتیجه پایداری و حجم بیت ریت بالاتری در تصویر شاهد هستیم.
در صدا هم در مواردی که من تست کردم با این که روش ضبط VBR است, بیت ریت زمان بیشتری در ماکزیمم نگه داشته می شود, که بازهم می تواند جزئیات بیشتری از صدا را منتقل کند.
در روش ضبط با متد VBR یا بیت ریت متغیر، Variable Bit Rate برای صحنه ای که یک ديالوگ ساده در جريان است, و یا فیلم تحرک زیادی نداره ، از بیت ریت با حجم کمتر استفاده ميشود و برای صحنه های پر زد و خورد برای نگه داشتن تمامی جزییات تصویر در فرایند فشرده سازی حجم بیت ریت ها را بالا می برند .
در روش ضبط با متد CBR یا بیت ریت ثابت، Constant Bit Rate تمامی قسمتهای فایل صوتی را با بک حجم یکسان تبدیل می کنند و فرقی بین صحنه اي که مثلا يك ديالوگ ساده جريان دارد, با یک صحنه پر زد و خورد و اکشن نمی گذارد.
ذر نمودار زیر خود کمپانی تفاوت بیت ریت تصویر و صدا را در سیستم پخش کِلایدِسکوپ با بلوری UHD و استرسم های رایج مقایسه می کند.
بیش از این وارد موارد خاص نمیشم... در کل بنظر من سیستم پخش kaleidescape آینده سیستم های نمایش خانگی های اند خواهد بود.
خوش باشید
20 شهریور 1386 تا 20 شهریور 1403
17 ساله شدیم...
وقتی من بلندگو شنیدم که چهار روز بود باز شده بود و هنوز بوی نوی بلندگو نرفته بود.
بلندگوهای ایستاده TRIANGLE Antal Ez از کراس اورهای پیچیده ای استفاده می کند و نیاز به شرایط خاصی برای Break-in شدن دارن. برعکس خیلی از بلندگوها که با وولوم کم و کارکرد طولانی از حالت اولیه خارج میشن, این بلندگو نیاز به کمی جریان داره تا از حالت اولیه خارج بشه. اولین شوک باید حداقل 48 ساعت بعد ار آرامش به این بلندگو داده شود, اجازه بدید بلندگو در شرایطی که خودتون احساس می کنید درایورها جریان مناسبی دریافت میکنن کار کنه, اولین تغییر صدای این بلندگو در همین چند ساعت اولیه احساس می کنید. با گذشت زمان صدا یکپارچه تر میشه و بلندگو به صدای واقعیش نزدیک میشه.
آمپلی فایر:
CANOR Virtus M1 Reference Lin
کابل ها Cardas و از سری Cross بود
اولین شاخص مثبتی که در صدای این بلندگو شنیدم, حس آرامشی بود که صدا داشت, صدا به اندازه کافی جزئیات دیجیتال منتقل می کرد, حس خوشایند Bloom در فرکانس های بالا حس می کردم و من از صدا لذت می بردم.
صدا در ناحیه میانی با Fluency در محیط جریان داشت, بلندگو اجازه نمیداد های فرکانسی بر میدفرکانسی سوار بشه, این همون اتفاق بدی که در اکثریت هم قیمت ها و حتی گرون ترهای این برند بد شنیده میشه, در این بلندگو فرکانس های میانی روان و مستقل شنیده میشد. از کیفیت خوب میدباس بلندگو هم نمیشه گذشت, حس کندی و تنبلی که در بعضی از هم کلاس های این بلندگو می شنوم وجود نداشت, صداها بسیار سریع و با جزئیات خوبی پخش میشد. من بر این باور هستم که این صدا با کارکرد بیشتر بهتر هم خواهد شد.
صدای Antal Ez بیشتر از این که به Neutrality بالا مثل B&W نزدیک باشد Warmness به شنونده منتقل می کد! اما نمی تونم بگم Neutrality صدا کم بود من حس موزیکالیتی که از یک بلندگوی های فای انتظار داشتم ازش گرفتم. صدا یکپارچه و با کمی حس آنلالوگ پخش میشد, (که بخاطر آمپلی فار بود) که برای یک استند با این قیمت مناسب بود.
با این که Antal Ez در وولوم بالا با آمپلی فایرهای ترانزیستوری کمی به صدا دیستورشن و استرتس میده! اما با CANOR خیلی خوب کنار آمده بود و صدا تمیز و با استرس کمی اجرا میشد.
من در ابتدا فکر میکردم صدای باس Exaggerated شده ای باید از این بلندگو بشنوم! اما اشتباه می کردم, ناحیه پایین خیلی خوب همراه با موزیک کنترل میشد و تقریباً میتونم بگم ضربات فرکانس پایین خارج از موزیک و به صورت مصنوعی نشنیدم!
باز هم باید به اجرای ناحیه میدرنج این بلندگو اشاره کنم که حتماً با کارکرد بیشتر Bloom قشنگ تری خواهد داشت, تا همین جا که من شنیدم هم ووکال جلو و با پویایی خیلی خوبی اجرا میکرد, و من واقعا داشتم از صدا لذت می بردم.
جای که من نشسته بودم Soundstage در ناحیه فرکانس بالا و میانه خیلی خوب بود, در فرکانس پایین هم میتونست بهتر بشه که خوب با توجه به شرایط نچندان مناسب اکوستیک بد نبود. بنظرم بلندگوی قوی در ایجاد Soundstage است.
TRIANGLE Antal Ez توانایی خوبی در کنترل و اجرای اینتروال ها داشت, که میشه همون سکوت در صدا, اما بنظرم کمی در تکمیل Scale نت ها ضعیف بود! که من همونجا گفتم این میتونه با کارکرد بیشتر و خارج شدن سلف های کراس اور از حالت مغناطیسی بهتر هم بشه و به ایده ال من نزدیک بشه. تا همین جا هم خوب بود.
من این بلندگو خوش صدارو پیشنهاد می کنم :)
خوش باشید
دست یابی به تجربه اجرایی Triangle Borea BR03 یک مقدار خلاف عرف آن چیزی است که قبلا از صدای بوک شلف های ارزان قیمت به آن خو گرفته ایم.
من با بلندگوی Borea BR03 حدود ۹۰ دقیقه با تراک های که قبلا هم بارها شنیده بودم موزیک گوش کردم.
حقیقتا درک شفافیت و عمق ادراکی در بلندگوی با این رنج قیمت پایین بی نظیر است! اصلا نمیتوانم ادعا کنم مثل یک بلندگوی رده بالا می تواند من را درگیر کند, اما این توانایی را هم داشت که من به شاخص های موزیکال توجه کنم تا ایراداتی که به این بلندگو وارد است.
اجرای باس در ووفر 6 اینچی بی نظیر است, و صدا کل فضا را فرا می گیرد.
توییترهای ابریشمی ارزان قیمت این بلندگو گاهی افکت های کناری دارند, همراه با Over Tone ناخالص! اما این مشکل در فرکانس های بالا گوش شنونده را آزار نمی دهد و می شود طولانی مدت از موزیک لذت برد.
خواننده کوبایی که شروع به تک خوانی یک قطعه موسیقی می کند انگار موسیقی مثل یک پر خیلی سبک صورت را لمس می کند.
صدای پیانو در Borea BR03 از شفافیت و دینامیک خوبی برخوردار است با اجرای احساسی و تونالیتی که به شما اجازه می دهد صدای پیانو را تحسین کنید.
اگه دنبال یک اسپیکر ارزان با صدای شفاف هستید که یک اتاق متوسط را ساپورت کند, بلندگوی Triangle Borea BR03 را اول لیستتان قرار دهید.
از نکات منفی این بلندگو می شود به اسمبل کمی ضعیف آن اشاره کرد! که با توجه به مونتاژ چین بودن و قیمت این مدل می شود از آن چشم پوشی کرد.
یک روز پس از انتشار نسخه دیجیتال فیلم فیوریوسا: حماسهٔ مکس دیوانه ( Furiosa: A Mad Max Saga) کمپانی Kaleidescape نسخه اختصاصی خود را با حجم حدودا 82 گیگ, صدای دالبی اتموس غیر فشرده و +4K HDR10 برای ما ویدئوفایل ها عرضه کرد:
و این یکی از سریع ترین بررسی های صدا و تصویر یک فیلم در تاریخ این سایت است!
تصویر:
من فکر می کردم در قسمت دوم "مکس دیوانه" هم باید شاهد رنگ های اشباعی باشیم که با مهارت خیره کننده در فضای رنگی HDR همچنان یکی از بهترین ابرداده ایستا (Static Metadata) موجود بروی نسخه فیزیکی UHD بلوری باشد. اما "برادران وارنر" قسمت دوم را با دو فضای رنگی دالبی ویژن و +HDR10 با ابرداده پویا (Dynamic Metadata) عرضه کرده است.
از سکانسی که فیوریوسا هلو را از درخت چید بازی رنگ و نور آغاز می شود, و در طول دو ساعت و نیم زمان فیلم بیننده را در فضای رنگی خود غرق می کند.
شاید خیلی فضای فیلم به دلیل رنگ های شارپ و هایلایت های بسیار درخشان به حال و هوای آخرزمانی فیلم نزدیک نباشد! اما در هیچ یک از سکانس های فیلم از لات های رنگی استفاده نشده است و هرآنچه می بینیم شات به شات توسط تیم کالوریست های فیلم ساخته شده است, که نمی شود این کار زمان بر و بسیار حرفه ای را نادیده گرفت و تحسین نکرد.
سکانس های شب در فیلم با توجه به این که در واقعیت در روز ضبط شدن و از تکنیک Overexpose هم استفاده شده تا در مراحل DI نور سفید به آبی تبدیل کنند و پویا بودن ابرداده ها نیز کمک کرده تا جزئیات خیره کننده ای را در سکانس های شب در فیلم ببینیم.
رنگ های پولیش خورده و درخشان با هایلایت های که چشم را خیره می کند, همراه با جزئیاتی که وضوح واقعی 4K را نمایش می دهد خلاصه ای از تصویر Furiosa نسخه Kaleidescape است.
صدا:
من فیلم را بروی وولم مستر سیستم خودم تست کردم و در هیچ سکانسی لازم ندیدم 5 تا 10 دسی بل وولوم را افزایش بدم, که نشان میده صدای نسخه ی Kaleidescape دستکاری نشده است.
جلوه های صوتی هم باز از سکانسی که فیوریوسا هلو را از درخت می چیند شروع می شود, پن کردن صدای حشرات در بین کانال های سقفی بسیار دقیق و واضح شنیده می شود. (تکنیک Panning به حرکت یک افکت صوتی از چپ به راست یا بلعکس گفته می شود) در صدای استریو هم به چپ و راست شدن صدای سازها پن کردن میگن. در همین سکانس صدای جنگل هم با جزئیات صوتی فوق العاده ای بروی سقف شنیده می شود, حرکت حشرات و صداهای جنگل بروی سقف و کانال های ساراند از دموهای خود شرکت دالبی هم قوی تر و پر جزئیات تر هستند.
سکانسی که فیوریوسا با هد شات آدم بدهارو هدف قرار میداد, حرکت گلوله هارو در یک فضای عریض و یزرگتر از فضای سینمایی خودم میشنیدم, شلیک آر پی جی انتهای همان سکانس هم یکی از پانچ های خوب فیلم بود.
کانال LFE در این فیلم در سکانسی که کاروان داخل دره و بین دیواره های سنگی حرکت می کرد, بی نطیر کار شده است! ساخت جلوه های فرکانس پایین که از بازتاب های دیواره های سنگی شنیده می شود کار بسیار دشواری است و در بسیاری از فیلم ها از ضعف های صداگذاری بحساب می آید. اما این تنها نکته مثبت فیلم در کانال LFE است! صدای های فرکانس پایین کیک بیس ندارن و در اکثر صحنه های اگشن به بیننده شوک وارد نمی کنن! در نکاتی که در زمان تست فیلم نوشتم این گونه آمده است :) که یک ساعت و نیم از فیلم گذشته و من کیک بیس تاثیرگذاری در صدا نشنیده ام, بیس ها سنگین هستند اما تاثیرگذار نیستند.
از نقاط قوت فیلم به وضوح و جلو بودن صدای دیالوگ باید اشاره کرد.
در اواسط فیلم موزیکی با نت های بسیار شبیه به موزیک متن فیلم گلادیاتور شنیده می شود که کاملا با تکنیک دالبی انموس میکس شده است که برای من بسیار جذاب بود, آن تمپوهای حماسی و سازهای بادی که فضای کانال های سقفی را برای لحضاتی پر می کنند, همراه با اگشن و انفجارهای همان صحنه یکی از به یاد ماندنی ترین سکانس های این فیلم را در جلوه ها صوتی رقم می زند.
در کل از صدای فیلم فیوریوسا: حماسهٔ مکس دیوانه لذت بردم و اگر ضعف کانال LFE را کمی نادیده بگیریم از من نمره قابل قبولی می گیرد.
تصویر نسخه Kaleidescape
صدا Dolby Atmos