Home Theater Center
مرکز بررسی سیستم های صوتی و تصویری

آمپلی فایر استریو

McIntosh 70th Anniversary

آمپلی فایر اونکیو TX-L20D

 TX-L20DTX-L20DTX-L20D

اونکیو TX-L20D ارزان قیمت ترین و پایین ترین مدل از مجموعه آمپلی فایرهای A/V این کمپانی ژاپنی است. من این آمپلی فایر هدیه گرفتم, و فقط بخاطر سفید بودن رنگش (خیلی وقته چشمم دنبال کامپوننت های سفید بود) بازش کردم. یه دلیل دیگه هم این بود که یک جفت بوک شلف دالی ZENSOR 1 دارم, ای کاش اینم سفید بود! چقدر این سری ZENSOR  دالی طراحی زشتی داره! پنل جلوشو انگار با اسپری رنگ کردن, اما به همون اندازه که زشته خوب صدا میده, تیوتر فول رنج عالی همراه با ووفر با کیفیت با سبد محکم و باس عمیق, شاخص این بلندگوی ارزون قیمت (البته در خارج از ایران) هست. ترکیب اونکیو TX-L20D با دالی ZENSOR 1 یک ست دوست داشتنی برای اتاق خواب من شده.

اونکیو TX-L20D در واقع یک آمپلی فایر سینمایی 2.1 کانال هست, و مثل هر آمپلی فایر سینمایی امروزی دیکدر صدای Dolby TrueHD و DTS-HD Master Audio داره, و همچنین از طریق 4 ورودی HDMI از تصویر 4K HDCP 2.2 و فضای رنگ 4:4:4 پشتیبانی می کند. منوی گرافیکی و اپلیکیشن استاندارد اونکیو داره, دک DSD داره و تمام امکانات آمپلی فایرهای رده بالای امروزی شامل میشه. یه پروسسور CIRRUS 32-bit هم روش هست, که خوب آنچنان نمیشه ازش صحبت کرد, هر تولید کننده ای بخواد یک محصول ارزون قیمت همه کاره بسازه طبیعی از CIRRUS استفاده میکنه. کارشو در این مدل اونکیو خوب انجام میده, خیلی قرار نیست قدرت و کیفیت در این مدل داشته باشم که نیاز به پردازشگر دقیق و سریع تری باشه. اصلا تاخیر و کندی نداره, سریع کار پردازش انجام میده و صدا هم به اندازه ای که باید برای کاربری که روی تخت دراز کشیده و مطالعه میکنه خوب باشه هست.

طراحی ظاهریش مثل تمام تولیدات اونکیو مینیمال و کمی کلاسیک، اگر رنگ سفیدشو پیدا کنید واقعاً جذابه و برای دکورهای فانتزی فوق العاده ست.

صدای اونکیو TX-L20D با  بلندگوی دالی راضی کننده ست, صدا اصلا تیز نیست و گستره دینامیکی خوبی تا فاصله 2.5 متری داره, میشه یک دستگاه ساب ووفر 6 اینچی به این سیستم اضافه کرد, تا برای موسیقی های کلاسیک دامنه گسترده تری از سازهای سنگین پوشش بده, اما بدون ساب ووفر هم صداش بد نیست, یکم لازمه گستره باس تا مثبت 4  بالا برد, و شاید تریبل تا مثبت 1 بد نباشه بالا ببریم. در کل زیاد نمیشه در مورد این نوع محصولات از ادبیات های فای استفاده کرد. میشه گفت ترکیبی از مد روز و صدای راضی کننده برای رنج قیمتی خودش است.

اگر آپارتمان خیلی کوچیکی دارید, و یا مثل من اتاق خوابتون براتون مهم هست, و دنبال یک تقویت کننده 2.1 همه کاره برای منابع صدا و تصویر روزمره هستید, که از تصاویر 4K هم پشتیبانی و هر نوع فایل صوتی براتون رمزگشایی و اجرا کنه بلوتوث داشته باشه و از طریق سرور به تمام منابع صوتی فضای ابری دسترسی داشته باشید و کلا یه کوچولوی همه کاره براتون باشه اونکیو TX-L20D اتتخاب مناسب و مورد تاییدی است.

همچنان با Rotel

با تعویض کابل کارداس با Wireworld Silver Eclipse تمام نقره, تغییرات خوشایندی در صدا ایحاد شد که در ادامه به برخی از شاخص ترین ها اشاره می کنم. طول کابل نقره کمی از کارداس کوتاه تره, که همین باعث شد مجبور بشیم یکم بلندگوهارو به هم نزدیک تر کنیم. با بسته شدن زوایه بلندگوها احتمال خراب تر شدن وضعیت Soundstage بیشتر هم میشد, اما کاملا اشتباه می کردم. کابل نقره با کنترل خیلی بهتری که روی فرکانس های پایین داشت ضعف های بلندگوی Audio physic کمرنگ تر کرده بود و وضعیت ساند استیج هم خیلی بهتر از قبل شده بود. کابل نقره نیاز به Upstream بهتری از راتل داره تا شاخص های فوق العاده ای که در خود دارد به نمایش بزارد. اما تا اینجا هم با راتل داشت خوب صدا میداد و ارزش های کل سیستم خیلی بالاتر از قبل برده بود.

صدا بهتر از قبل رندر میشد و حتی گرم تر هم شنیده میشد, تونالیته صدا Colorful بهتری داشت و در domain زمانی میزان داده های بیشتری به شنونده تحویل میداد, و من حس راحتی بیشتری داشتم, که باز برمیگرده به Fluid بودن جریان صدا که با این کابل بهتر هم شده بود. در سیستم های در این کلاس قیمت و حتی خیلی بالاتر وقتی صدا Colorful پخش میشه از دینامیک صدا کم میشه و صدا میره به سمت احساسی بودن. پری RC-1590 سه حالت آفست داشت که وقتی روی 6 ولت قرار می گرفت صدا یکم Agressive میشد, که من این پرخاشگری دوست داشتم چرا که داده های بیشتری به من میداد تا روی ولت های پایین تر, صدا جریان بهتری در فضا داشت و تمرکزم روی اینتروال ها بیشتر می کرد.

 یکی از نکان مورد توجه من در شنیدن سیستم ها این هست که وقتی وولوم صدا بالا میره صدا تغییر شخصیت نده, این مسئله رو در لامپی های آشغال و Solidstate های آشغال تر زیاد شنیدیم (که باعث شده گوشومون چرک کنه, به قول "سروش رضایی" ) تولیدکننده های مثل VTL که بسیار مورد علاقه من است کنترل چند مرحله ای جریان خروجی پری آمپلی فایر دارن و در وولوم های مختلف ورودی پاور با ولتاژهای مختلف شارژ میشه, شاید یکی از دلایلی که صدای VTL اینقدر Accuracy خوبی در وولوم های مختلف از خودش نشون میده همین موضوع باشه.

کابل تمام نقره Wireworld صدای راتل اینقدر خوب کرده بود که من حس خوشایند Unlimited داشتم, هیچ مانعی بین سورس و بلندگو نبود, در صورتی که این صدای کابل بود که این حس نامحدود به شنونده میداد. کابل کارداس خیلی خوبه و واقعاً خوب از پس استرینگ ها برمیاد, اما Wireworld با تمرکز و قدرت بیشتری این کار انجام میداد, Timbre های صدا گرم تر و با وضوح بهتری شنیده میشد مخصوصاً در فرکانس های پایین خیلی بهتر از کارداس صدا میداد. این میزان از Suspended از یک Solidstate نچندادن گران قیمت کم شنیده بودم. این کابل نتیجه مهندسی متمدن تری در صداست. در بعضی موارد لازم هست کامپوننت های صوتی وابسته به علم مهندسی ساخته بشن تا حس شنوایی.

صدای این سیستم شنونده از ابتدا Impressive میکنه و اجازه نمیده به ضعف های سیستم فکر کنید(این در مطلب قبلی هم گفتم) شاید اگر به صدای Emotional علاقه داشته باشید! این سیستم براتون اصلا جالب نباشه, اما برای من که موزیکالیتی در تایمینگ و از دست نرفتن نت ها میدونم, این صدا به ایده ال نزدیک تر از صداهای تاریک و احساسی شنیده بشه.

حتما باید گوشه های سالن با Absorber پوشش بدیم تا openness بهتری در ناحیه پایین داشته باشیم و یه فکری هم برای سقف بکنیم. من نمیدونم این سیستم با عوض شدن بلندگوها و ورود کابل هیبریدی AudioQuest چه تغییراتی خواهد کرد, فقط امیدوارم از Timbre های خوشایندی که الان از این سیستم میشنوم کم نشه و من همچنان عاشق راتل بمونم.

خوش باشید

ساعاتی با Rotel

Rotel RB-1590 RC-1590

Rotel

دیشب مهمان جناب آقای گمینی بودم, فرهاد هم در جمع ما بودن و دورهم چند ساعتی صدای پری و پاور جدید راتل را شنیدیم و درباره این صدا صحبت کردیم, جاتون خالی خیلی خوش گذشت :)

بحث اصلی دیشب با کیوان بود, ایشون مدتی آمپلی فایر "Opera consonance" داشته, که بنظر من اصلا جالب نبود! کیوان خیلی هم سعی می کرد در بین صحبت هاش این ست با اون سیستم مقایسه کنه! و تاکید می کرد با این که اپرا 150 وات از پاور راتل ضعیف تر هست اما دمپینگ فکتور بهتری نسبت به راتل داره! اپرا کونسونانس کنترل خوبی روی بلندگو داره اما یکم که وولوم صداش بالا میره صدا کاملا تغییر شخصیت میده و ضعف های طراحیش بیشتر بیرون میزنه و به واقعیت ذاتی این برند که فلت و دارک هست نزدیک تر میشه, اما راتل سعی میکرد خودشو حفظ کنه و ضعف هاشو که کم هم نبود در کیفیت هاش مخفی کنه.

در مورد اصلیت برند راتل یک اشتباهی شنیدم که این برند انگلیسی است! نه اینجوری نیست. راتل یک برند ژاپنی که تا جای که من میدونم از اوایل سال های 80 میلای به گروه Bowers & Wilkins پیوست و بعده ها Classe هم به این گروه اضافه شد. و چون همیشه این سه برند در کنار هم دمو میشن, به اشتباه برداشت میشه که راتل هم مثل بی اند دبلیو ساخت انگلستان است. در صورتی که راتل ژاپنی است.

دیشب من برای اولین بار صدای ست جدید پری و پاور "Rotel" شنیدم. پاور RB-1590 و پری RC-1590 بالاترین مدل پری و پارو راتل هستن که کمتر از یک ماهه وارد ایران شده است. کل سیستم دو هفته ای هست که روشن شده و دیشب که من سیستم شنیدم از صبح زود تو مدار بوده و داشته کار میکرده. سیستم تقریباً Warm up کامل شده بود که من رسیدم. همین جا بگم که من از طرفدارهای محصولات Rotel نیستم, اگرم بخوام تا قبل از دیشب نظرم در مورد این برند بگم مجبورم از تیکه کلام "جرمی کلارکسون" استفاده کنم. و اینجوری بگم:

من از راتل متنفرم, من از راتل متنفرم, من از راتل متنفرم.........من عاشق راتلم!!!!!

راتل با بلندگوی "Audio physic classic 30" شنیدم, کابل هم همچنان Cardas بود! که باید در این سیستم عوض بشن.

صدای این سیستم بالای 80 درصد پتانسیل کل کامپوننت ها شنیده میشد, صدا به شکل عجیبی Coherency بالایی داشت که همین وابستگی در صدا باعث Freshness لذت بخشی در صدا شده بود. با این که کابل کارداس این سیستم حدود 4 سال هست داره کار میکنه اما هنوز از سرزندگی و چابکی کابل کاسته نشده بود و هنوز Accuracy خوبی نشون میداد.

همانطور که حتماً میدونید راتل استاد ساخت Power Supply است, بهتر از این برند سازنده ای وجود نداره. یه جای خوندم برای کرل هم ساخته های داشته است. بخشی از کیفیت صدای که در این سیستم هم شنیده میشد مربوط به همین بخش از کامپوننت ها بود.

نواحی میدرنج Richness بالای داشت و در لحضاتی که نیاز بود صدا Bloom داشت, که من خیلی دوست دارم و برای من یک امتیاز بسیار مثبت بحساب میاد.

یکم در موزیک های ارکسترال دوست داشتم Soundstage بهتری میشنیدم, که بنظرم برمیگرده به ووفرهای کناری Audio physic که مشکل ساز شده بود. در بررسی این بلندگو هم به این نکته که فضاسازی این بلندگو میتونست مخصوصاً در فرکانس پایین بهتر باشه نیز اشاره کردم. در این ستاب با Neutrality بسیار بالای آمپلی فایر راتل بیشتر هم این ضعف بلندگو خودشو نشون میداد.

این ستاپ برای داشتن Directness بهتر در اولین مرحله باید یک سورس دیجیتال خیلی بهتر از راتل بهش اضافه بشه و بعد بلندگوها باید عوض بشن. این بلندگو بدر 350 وات قدرت پاور راتل نمیخوره, مخصوصاً در وولوم های 2/4 از Specification مثبتش کم میشه. بلندگوی خوبی اما آنچنان بدرد Solidstate های مثل راتل نمیخوره.

مدتی بود این میزان جدای و تفکیک نت هارو در ستاپ های داخلی به این خوبی نشنیده بودم! (به جزء سیستم خودم ) هاها.....این سیستم خیلی خوب از پس اينتروال ها برمیومد, حتی روی اجراهای اپرای سنگینی مثل Maria Callas هم خیلی خوب صدارو کنترل می کرد, دلیل این کنترل خوب سیستم بروی نت ها نداشتن استرس در صدای راتل بود که باز هم برمیگرده به بخش Power Supply کامپوننت ها که در صنعت صدا یک رفرنس بحساب میاد. صدا به حدی جریان روانی داشت که شنونده اصلا لازم نبود برای درک نت ها و جزئیات اجرا بروی صدا کاملا متمرکز بشه و فرصت لذت بردن ازش گرفته بشه. من که خیلی راحت بودم و داشتم از صدا لذت می بردم. در واقع صدای راتل اینقدر جریان روان و کنترل شده ای داشت که شنونده لحظه ای دوست نداشت به چیزی جز صدا فکر کنه و یا فکرش بره به سمت نکات منفی در ستاپ. مثل سی دی پلیر بد راتل! یا وجود یک سورس آنالوگ در این ستاپ.

به هرحال حتماً با اضافه شدن سری جدید بلندگوی بی اند دبلیو سری Diamond و کابل AudioQuest هیبریدی به این سیستم که این دومی خودم در راه دارم, صدا بیشتر به ایده آل های من نزدیک میشه. این در حالی که من این صدارو هم بسیار دوست داشتم و ازش لذت بردم.

Marantz PM-11S3

اواخر سال 1390 بود که من مدتی در سفر کاری و خانوادگی بودم, در اون سفر فرصت شد چندتای سیستم جدید تست کنم و همچنین یک جفت بلندگوی Django مارتن همراه دوستم خریدم! در این پست چند عکس از روز خرید گذاشتم. در چند باری که برای شنیدن مارتن رفتیم یک بار این بلندگو با آمپلی فایر بسیار زیبا و دوست داشتنی Marantz PM-11S3 شنیدم, تاکید من برای خرید مارتن فقط موزیکال بودن این بلندگو نبود, مخصوصا که داشتم برای اولین بار صدای Django میشنیدم و اجرای ریتم این بلندگو خیلی برام مهم بود, در اجرای این بلندگو با آمپلی فایر ASR سورس MSB و اگر اشتباه نکن کابل Argento بود که این بلندگو تایید نهایی گرفت!

اما این بلندگو با Marantz PM-11S3 هم صدای خوبی میداد! انصافا که این آمپلی فایر جریان بالای میده و من ارکستر خوبی روی ولوم ۱.۴ از مارتن میشنیدم! PM-11S3 در وولوم های پایین از Structure صدا کم نمیکرد و لازم نبود ولوم بالا بره تا کل ساختار فرکانسی کامل بشه! با این که خیلی عالی در وولم پایین Django درایو میکرد اما احساس میکردی بخشی از نت های F3 تا C6 میفته! و باید وولوم کمی بالا میرفت تا ساختار موزیک کامل بشه! ضعفی که در صدای PM-11S3 شنیدم دارک بودن فرکانس های میانی بود! که با افزایش وولوم کمتر میشد! به نظر من Marantz در آمپلی فایرهای کلاس های اند از خازن های با ظرفیت بسیار بالا استفاده میکنه! بالا بودن ظرفیت خازن ها اجازه میده در وولوم های بالا دیستورشن صدا کم بشه ! واقعیت هم داره که همیشه Marantz در وولوم های بالا و پیک های سنگین دیستورشن کمتری نسبت به هم کلاس های خودش دارد. اما کمی دارک بودن صدای Marantz نکته ای که نمیشه ازش گذشت!حتما شنیدید که خیلی های اعتقاد دارند حتی در صدای ASR هم کمی دارک بودن احساس میشه!

مقایسه Marantz با آمپلی فایری مثل ASR در Refinement صدا اصلا کار درستی نیست! اما خوب گاهی بعضی مدل ها در شرایط تست های سخت و Structure کلی صدا اینقدر خوب جواب میدن که نمیشه ازشون گذشت. Django مارتن از نظر من یکی از بهترین ها در Coherent درایوری هست و Marantz PM-11S3 خیلی عالی این Coherent بالای Django حفظ می کرد.

یادآوری خوبی بود که این آمپلی فایر بهتون پیشنهاد بدم.

ورود اعضاء