Wilson Audio: WAMM Master Chronosonic

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلندگو

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

مصاحبه زیر را مجله ی "Stereophile" با آقای "Dave Wilson" مدیر کمپانی ویلسون اودیو درباره ابر بلندگوی "Chronosonic" انجام داده است:

On December 8, 12 days before an embargo on the news was lifted, I visited Wilson Audio in Utah. The occasion was the launch of the WAMM Master Chronosonic loudspeaker. Given its limited-edition production run (70 pairs), oversized dimensions (approximately 86" H with spikes x 26" W x 36.5" D), and high price ($685,000/pair), Wilson Audio's ultimate speaker is not slated for dealer and audio show demos. Instead, the only way prospective customers, dealers, and select press can experience Dave Wilson's magnum opus—the culmination of well over three decades of loudspeaker development—is to journey to the Wilson residence in Provo and hear either the WAMM P2 Prototype or, soon, the WAMM Designer Proof that will take its place and become the company reference

After a lengthy factory tour (report to come) with Sheryl Lee Wilson, who has been at Dave's side for longer than their 50 years of marriage; their son, Daryl Wilson, who has taken over management of Wilson Audio; and John Giolas, Director of Marketing, we indulged in a quick lunch and headed up to the Wilson residence. There I discussed the design of the WAMM with Dave Wilson

ماریا کالاس

توضیحات

دسته: نظرات شخصی ما

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

در 5 ژوئیه 1965 ( چهاردهم تیر) "ماریا کالاس" آخرین اجرای اپراتیک خود را در سالن "Royal Opera House" لندن اجرا کرد, و پس از این تاریخ دنیا صدای مشابه کالاس را تجربه نکرد...

کالاس، خواننده‌ای که صدایش همچون سازی در ارکستر بود. گاه ویولن، گاه فلوت و لحظه‌ای ویولا می‌شد. در نقش "نورما" همانقدر خوش درخشید که در نقش "ویولتا". ماریا کالاس، پدیده‌ای با دو ویژگی: ماریای زن و کالاس هنرمند.

اپرا را یکی از کهن‌ترین و کامل‌ترین هنرها می دانند. قدمتش به یونان باستان باز می گردد، اما زادگاه اصلی اش ایتالیاست. چهار قرن پیش دو هنرمند ایتالیائی، "کاچینی" و "پری" با آوای گرم و پرقدرت خود این هنر باستانی را همراه با نمایش و آواز و موسیقی به جهانیان عرضه کردند. انگلستان و فرانسه و آلمان، و پس از آن متروپولیتن آمریکا پایگاه‌های بعدی اپرا بودند. از میان کشورهای شرقی این مصری‌ها بودند که در آغاز به فکر عرضه این هنر ارزنده افتادند.

ایران و دیگر کشورهای خاورمیانه نیز پس از مصر پا به میدان گذاشتند. همزمان با گشایش تالار رودکی در سال ۱۳۴۶ اپرا نیز به ایران راه یافت. شاید از آن پس بود که هنرمندان مشهور اپراهای جهان نیز برای ایرانیان نام آشنا شدند. در میان علاقمندان به اپرا اما کسی نبود که نام ماریا کالاس را نشنیده باشد. آنهائی که به فرنگ راه داشتند و دستی گشاده، به اسکالای میلان، ورونای ایتالیا و دیگر اپراهای بزرگ جهان می‌رفتند، تا دیداری با این هنرمند جهانی داشته باشند.

 تبلیغات: مجموعه آکوستیک عرضه کننده محصولات صدا و تصویر های فای و های اند در ایران...

زندگی مالامال از تناقض

می‌گویند زندگی کالاس پر از تناقض است. در ظاهر زنی خشن و بدبرخورد، اما در صحنه آنچنان احساساتی که اشک را از دیدگان تماشاگران جاری می ساخت.

ماریا فرزند سوم یک خانواده یونانی است که در نیویورک متولد می‌شود. تولدی که فاصله چندانی با مرگ برادر کوچک او نداشت، شادی چندانی نیز به بار نیاورد. پیانو بنا به خواست مادر با وجود اوضاع مالی نه چندان خوب جزء لاینفک خانه بود.

اوانگلیا که صدای خوش را از پدر به ارث برده بود، خیلی زود متوجه استعداد کودک خردسالش در زمینه موسیقی و آواز می‌شود. در آشپزخانه کار می‌کرد که نوائی دلپذیر از پیانو می‌شنود و با عجله خود را به اتاق می‌رساند. ماریا را می‌بیند که با دستان کوچکش بر روی پیانو قطعه‌ای می‌نوازد و آوازی را زمزمه می‌کند. از آن پس اوانگلیا آرزوهای سرخورده خود را در ماریا می‌دید و از هیچ کوششی برای موفقیت او دریغ نمی‌کرد.

هشت ساله بود که قطعه لاپالوما را نواخت و ده ساله بود که آریای کارمن را اجرا کرد. بازگشت به یونان پس از اتمام دوره دبیرستان نقطه عطفی نیز برای زندگی موسیقائی ماریا بود.

شاید اگر خواننده "توسکا" در اپرای آتن ناگهان مریض نمی‌شد، ماریا خیلی دیرتر به شهرت می‌رسید. اما همین اتفاق ساده سبب شد تا هیدالگو ماریای جوان را در سال ۱۹۴۱ در سن هجده سالگی برای نخستین بار به روی صحنه بفرستد. «او یک توسکای فراموش نشدنی بود و تا پایان عمر در این نقش ستاره درخشان و تکرارنشدنی باقی ماند.»

آتن اما هنوز آن جائی نبود که بتواند برای ماریا شهرتی جهانی به بار بیاورد. هدف ماریا اسکالای میلان بود. به ایتالیا رفت تا اسکالا را فتح کند. آشنائی با باتیستا مِنِگینی ایتالیائی و سپس ازدواج با او با تفاوت سنی بسیار، نخستین گام‌ها در این راه بود. در اسکالا پذیرفته نشد، اما در "ورونا" به روی صحنه رفت. روز و شب تمرین می‌کرد و اجرای هیچ نقش مشکلی را حتی در فرصت‌های کوتاه رد نمی‌کرد.

اولیور مِرلین در کتاب خود می‌نویسد: «ماریا از سه صدا برخوردار بود: صدای بالا، صدای میانی و صدای پائین که همان زیر و بم است.

از آن پس طرفداران صدای ماریا کالاس تشویق‌های او را زمان‌بندی می‌کردند. بطور مثال می‌گفتند "مردم ۲۵ دقیقه روی پا ایستادند و او را تشویق کردند." یا اینکه "۳۰ دقیقه کف زدن ها به درازا کشید." بالاترین دقایق پس از اجرای نورما بود که ۳۷ دقیقه ادامه داشت.

ماریا کالاس درسال ۱۹۵۶ برای اجرای اپرای لوچیا دو لامرمور با گروه اجرائی برلین به وین می رود. ۱۲۰۰۰ نفر در مقابل ساختمان اپرا اجتماع کرده بودند. ۶۰۰۰ بلیط برای سه شب فروخته می شود. کاملیا مسیح از نگاه منتقد به این اپرا می‌گوید: «"جنون" لوچیا لامرمور یکی از مهارت‌های اجرایی کالاس بود. منتقدین، معتقد بودند که در لحظه اجرا، تماشاگر فراموش می‌کند که این اجرا طبیعی نیست. انگار که خود طرف است.»

بر خلاف ما ایرانی‌ها که منتقد خوب کم داریم و حاضر به قبول یک نقد خوب هم نیستیم، ماریا کالاس توجهی ویژه به نقدهائی داشت که درباره‌اش نوشته نوشته می‌شد، نسبت به آنها حساس بود. و روی او اثر می‌کرد. اثری که هم له‌اش می‌کرد و هم باعث پیشرفت‌اش می‌شد. له می‌شد، ولی ادامه می‌داد.

میان ماریا کالاس و هنرش سه چیز فاصله انداخت: سینوزیت، ناراحتی فشار خون و عشق. او اما همچنان به عنوان خواننده‌ای استثنائی در قرن بیستم باقی مانده است. در سال های پایانی عمر بنا به تقاضای پازولینی به سینما روی آورد و نقش "مِدِآ" را بازی کرد. ماریا تمام دردهای مدآ اعم از ناامیدی، عشق ناکام، جنون و خشم را در این فیلم با چشمان و حرکات صورتش نشان داد. این فیلم در پاریس با استقبال زیادی مواجه شد و ماه ها بر روی پرده سینما بود.

پازولینی می‌گوید: «ماریا در عین حال که زنی فوق العاده است، در درونش شخصیت یک زن باستانی را دارد.
ماریا با یک سکته قلبی مشتاقانش را پشت درهای اپرا برای همیشه در انتظار گذاشت. ماریا پیشتر به شاگردان خود گفته بود: «ما هنرمندان، خدمتگزار آهنگسازان و مردم هستیم و در این راه باید آمادگی قربانی کردن را داشته باشیم. اگر موسیقی را دوست دارید باید یک هنرمند فداکار باشید.

NS-10M افسانه ی یاماها

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلندگو

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

بی شک و بی شک بلندگوی مانیتورینگ یاماها "NS10M Studio" مهم ترین بلندگوی 40 سال گذشته در صنعت صدا بحساب میاد, و لقب بلندگوی افسانه ای به واقع برازنده آن است. اما چرا NS10M Studio تا به این حد در بین مهندسین صدا و استودیوهای ضبط موسیقی محبوب شد! طراح این بلندگوی آقای "Akira  Nakamura" یکی از طراحان آلات موسیقی کمپانی یاماها ست, آقای ناکامورا از ابتدای کار در کمپانی یاماها علاقه به طراحی و ساخت بلندگو هم داشتن, بلندگوی مشهور "NS-1000" اولین بلندگوی طراحی شده توسط اقای ناکامورا در سال 1974 برای یاماها ست. که به تازگی یاماها نسخه جدید NS-5000 هم از روی همین بلندگو باز تولید کرده است. ناکامورا مدل ابتدایی NS-10 را در سال 1978 به عنوان یک بلندگوی ارزان قیمت های فای طراحی کرد, و کمپانی یاماها نیز آن را تولید کرد. موفقیت این مدل در بین اودیوفایل ها پای این بلندگو را به استودیوهای ضبط موسیقی هم باز کرد, و به سرعت مورد توجه مهندسین صدا هم قرار گرفت. اما واقعاً NS-10M چی داشت که اینقدر مورد توجه اودیوفایل ها و استودیوهای ضبط قرار گرفت!

NS-10M یاماها مدل ابتدایی, یک بلندگوی پسیو 2WAY با کابینت سیلد از جنس نئوپان 2.5 سانتی متری با 7 لایه فینیشینگ است, با یک میدرنج باس 7 اینچی با مخروط کاغذی و یک تویتر soft گنبدی شکل نچندان خاص در نسخه ابتدایی, مدل خانگی این بلندگو کمتر از 7 کیلو وزن داشت و به شکل ایستاده طراحی شده بود. شاید تنها نکته مثبت در کابینت این بلندگو دقت در فینیشینگ کابینت بود که تاثیر زیادی در کنترل رزونانس های کابینت دارد. این بلندگو به ازای هر یک وات توان و در فاصله یک متری ۹۰dB  صدا تولید می کرد. این یعنی حساسیت 90db داشت, که برای آمپلی فایرهای کم وات یک امتیاز مثبت بحساب میاد.

 تبلیغات: مجموعه آکوستیک عرضه کننده محصولات صدا و تصویر های فای و های اند در ایران...

اما راز موفقیت این بلندگو نه کابینت ابتدایی آن بود و نه تویتر نچندان جالبش! چیزی که NS-10M به عنوان بهترین مانیتورینگ جهان چهل سال پیشتاز کرد, جنس مخروط درایور 7 اینچی آن بود. درایور میدباس این بلندگو از نوعی خمیر کاغذ که در صنعت عکاسی کاربرد داشت ساخته میشد, ماده ای بسیار سبک و محکم که توان باز تولید ضعیف ترین سیگنال های دریافتی داشت. مخروط این درایور بلعکس تمام تولیدات بلندگو تا به آن تاریخ و حتی تا به حال به شکل پرس ماده تولید نمیشد, بلکه از یک ورق کاغذ که با دست به شکل مخروط در آمده ساخته میشد. از سال ۲۰۰۱ به دلیل عدم تولید خمیر کاغذ مورد نیاز برای تولید درایور این بلندگو، تولید آن نیز متوقف شد. در تصویر زیر می توانید محل اتصال دو سر کاغذ ببینید:

 NS-10M در نسخه ابتدایی مشکلی در صدا داشت، که فقط با روشی که در علم صدا بهش "Tissue Effect" یا تاثیر دستمال کاغذی گفته میشه برطرف میشد, و اون عدم هماهنگی بین صدای تویتر با ووفر بود، اودیوفایل ها و مهندس های صدا در آن سالها در بلندگوهای که Coherency خوبی بین درایوهاشو وجود نداشت از یک لایه دستمال کاغذی که روی تویتر قرار میگیره استفاده می کردن, تا یک بالانس فرکانسی در بلندگو ایجاد کنن, با کم یا زیاد کردن لایه های دستمال کاغذی هم میشد به نتیجه مطلوب رسید. بنظر من در بلندگوهای امروزی این تاثیر میشه با برنداشتن "گریل" بلندگو ها ایجاد کرد, کاری که من همیشه انجام میدم. 

در همان سالها و برای بر طرف کردن مشکل "Tissue Effect" در NS-10 تیم طراحی آقای ناکامورا یک نسخه ویژه با نام "NS10M Studio" تولید کردن, که در این مدل از یک تویتر Soft Dome با قطر 3.5 سانتی متر استفاده شد, که به نسبت مدل 1 اینچی قبلی توان تولید ناحیه فرکانس گسترده تر و هماهنگ تر با درایور 7 اینچی داشت. کابینت مدل استودیویی جدید نیز به شکل افقی طراحی شد که به اندازه زیادی از تیرگی و کدر بودن صدا Muddy در فرکانس های میانی کاسته شد. همچنین تغییرتی در  کویل ووفر و طراحی کراس اور ایجاد شد که باعث پاسخ فرکانسی بین ۶۰ هرتز تا ۲۰ کیلوهرتز شد. (ناحیه فرکانسی ۶۰ هرتز مهم ترین ناحیه بم صدا در ضبط موسیقی است) "NS10M Studio" معروف به این بود که تمام نقاط ضعف صدا را در مرحله رکورد آشکار می کند. یاماها و آقای ناکامورا به یک موفقیت جهانی دست پیدا کردن که تا به امروز در هیچ بلندگوی مانیتوری تکرار نشد.

شاید امروز دیگه بلندگوی آنالوگی مثل NS10M Studio یاماها فقط به عنوان دکور و ارزش در استودیو های ضبط موسیقی جهان حضور دارد, اما چهل سال افتخار میکس و مستر بهترین و بدترین های صنعت موسیقی جهان همراه این بلندگو است.

بروزرسانی بلوری پلیرهای پایونیر سری LX

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلو-ری پلیر

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

دوستانی که بلوری پلیر های سری LX به ویژه مدل BDP-LX88 & BDP-LX58 دارن, بهتره که نرم افزار پلیرهاشون بروزرسانی کنن, آخرین نسخه Firmware که پایونیر برای مدل LX88 و LX58 عرضه کرده V1.19 هست, که میتونید از BDP-LX88_LX58_V_01.19.zip دریافت کنید. با بروزرسانی نرم افزار تغییراتی در کیفیت اجرای فرمت های dts-X و دالبی ادموس ایجاد میشه, و همچنین پلیر در اجرای منوها و بخش تنظیمات تصویر کمی روان تر عمل می کند. من بیشترین تغییر در اجرای فرمت dts-X احساس کردم, بعد از بروزرسانی احساس می کنید پلیر در اجرای dts-X بهینه شده و این فرمت دقیق تر و با کنترل بیشتری اجرا می شود.

  تبلیغات: مجموعه  آکوستیک نماینده رسمی بلندگوی KEF در ایران...

 توجه: پلیر حتما از طریق USB بروزرسانی کنید, پس از دانلود فایل و خارج کردن آن از حالت زیپ محتویات داخل پوشه را بروی فلش مموری کپی کنید, حتماً دقت کنید هیچ فایل دیگری داخل فلش نباشه, هیچ گونه دیسک صوتی و تصویری نیز داخل پلیر نباشد. در زمان بروزرسانی به هیچ عنوان پلیر از برق نکشید و یا USB خارج نکنید, زمان لود و اجرای Firmware چند دقیقه بیشتر زمان نمیبره, اما در مواردی امکان داره تا یک ساعت هم زمان ببره, باز هم تاکید می کنم دستگاه از برق نکشید و یا USB خارج نکنید. اگر در مراحل بروزرسانی قطعی یا مشکلی ایجاد بشه به هیچ عنوان در ایران نمیشه دستگاه به نسخه قبل بازگرداند (و به اصطلاح دستگاه خواهد مرد)

 البته اصلا جای نگرانی نیست, من ده ها و ده ها پلیرهای مختلف بروزرسانی کردم و تا به حال به هیچ مشکلی بر نخوردم.

برای بلوری پلیر مدل BDP-450 هم نسخه BDP-450_V_02.19.zip موجوده, مدل 450 یکی از بلوری پلیرهای ارزان قیمت و بسیار خوب پایونیر هست.

در پلیرهای رده بالای پایونیر, دنن و اوپو پس از بروزرسانی تنها بهبودهای در اجرای منوها و عملکرد کلی پلیر ایجاد می شود, که برای یک ویدئوفایل بسیار مشهود و مهم است.

خوش باشید...و بیشتر و بیشتر تست کنید

KEF LS50 Wireless

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلندگو

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

 تبلیغات: مجموعه  آکوستیک نماینده رسمی بلندگوی KEF در ایران...

بررسی آمپلی فایر اونکیو TX-NR555

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: آمپلی فایر سینمایی

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

 اونکیو TX-NR555 یکی از میان رده های محبوب 2016 این کمپانی در اروپاست. این سری از محصولات اونکیو پروژه صفر این شرکت بحساب میاد, و به مناسبت هفتادمین سال تاسیس این شرکت و همکاری اونکیو با پایونیر تولید شده است, با طراحی و ظاهری جدید نسبت به طراحی کلاسیک اونکیو, و تا دندان مجهز به فناوری های صدا و تصویر روز و شاید آینده! هرآنچه که تصور کنید این سری از آمپلی فایرهای اونکیو بهش مجهز شدن, از Dolby Atmos تا dts-X و اجرای فرمت های HI-Res صوتی و تمامی سرویس های استریم صدا مثل TIDAL که برای استریم DSD و دیگر فرمت های غیر فشرده صداست (که البته هیچ کدوم در ایران فعال نیستن) اما این ها برای من اصلا اهمیتی ندارن, چرا که اکثر کمپانی های مطرح در مدل های برتر خود این امکانات شامل میشن. چیزی که در اونکیو 555 برای من مهم بود, استفاده از چیپ DAC فوق محبوب AKM AK4458 است. که یکی از بهترین دیکیدرهای دیجیتال به آنالوگ حال حاظر صنعت صداست. که در کنار چیپ ESS ES9016S از دقیق ترین و سریع ترین های بکار رفته در بهترین آمپلی فایرهای سینماست. اگر چیپ ESS ES9016S بوگاتی صنعت صداست, بی شک و بی شک AKM AK4458 لامبورگینی است. بریم ببینیم اونکیو TX-NR555 در صدا و تصویر چی برای گفتن دارد.

تصویر:

 اونکیو TX-NR555 در بخش پردازش تصویر از (HDCP 2.2) پشتیبانی می کند, این یعنی میتونه رزولوشن 4K HDR/60 هرتز با فریم ریت کامل 24 و با عمق رنگ Y'CbCr 4.4.4 اجرا کند. همچنین امکان انتقال سیگنال 4K HDR به روش "Pass-through" و هم Upscaling 1080p to 4K نیز دارد. اونکیو 555 در بخش تصویر مثل تمام آمپلی فایرهای سینمایی تاثیر منفی خودشو بروی تصویر داره, و این تاثیر منفی در اونکیو 555 افت رزولوشن تصویر از 100 درصد سورس به 70 درصد هست! و همین...اونکیو 555 در کلاس قیمتی خودش یکی از وفادار ترین هاست, این افت 30 درصدی رزولوشن هم اصلا نمیشه بروی سیگنال های سورس ها تجاری, نسخه های دیجیتال HD و غیره تشخیص داد, و فقط بروی بلوری پلیرهای درست و حسابی و با چشم یک ویدئوفایل محسوس هست. بخش تصویر 555 هیچ تغییری در عمق رنگ ایجاد نمی کند, کنتراست به هیچ عنوان کاهش نمیده, گستره دینامیک تصویر خراب نمکینه, حتی بروی تست های "Multiburst" و پترن های حرفه ای که با دیسک کالیبراسیون "Disney World of Wonder" انجام دادم وفاداری 555 عالی بود. برندهای درجه یکی مثل مارانتز, پایونیر و حتی دنن در میانه قیمت ها سورس تصویر Y'CbCr 4.4.4 به 4.4.2 کاهش میدن (البته در بعضی از میانه قیمت ها) و این یعنی Chroma رنگ به نصف کاهش پیدا میکنه. و این مشکل بسیار جدی بحساب میاد. اونکیو 555 سیگنال ورودی 4.4.4 با فریم ریت 24 کامل خروجی میده, اونکیو 555 در زمینه رنگ وفاداری کامل داره و در کلاس قیمتی خودش فوق العاده ست.

صدا:

 اونکیو 555 برای هر 8 کانال فول باند اکولایزر مجزا داره, و میشه با 3 حافظه برای موزیک, فیلم و غیره... تمامی کانالهارو اکولایز کرد, دقت عملکرد اکولایزرهای اونکیو نمیشه گفت عالیه, اما قابل قبوله. دوست داشتم کمی حساسیت و پاسخ فرکانسی بهتری داشت و با تغییرات کوچیک هم تعثیراتشو در صدا میشنیدم, اصلا نمی تونم ایراد بزرگی به عملکرد اکولایزرهای اونکیو بگیرم و الان بیشتر دارم سخت گیری می کنم, چرا که انتظار زیادی از این آمپلی فایر دارم. اما یک ایراد بزرگ و جدی در عملکرد اکولایزرهای اونکیو هست, و اون حرکت پرشی از یک فرکانس به فرکانس بالا یا پایین تر هست! و قطع شدن صدا در لحظه عوض شدن فرکانس صداست, بهتر بود اونکیو در الگوریتم های خودش حرکت نرم و پیوسته تری برای تنظیمات اکولایزر طراحی می کرد. اکولایزرهای اونکیو در زمان تغییر مثل عقربه ی ثانیه شمار ساعت تیک تیک میکنن! در صورتی که باید مثل ثانیه شمار ساعت "Rolex" نرم و پیوسته و بدون قطعی صدا در لحظه تغییر نواحی فرکانسی کار کنه. البته باز تاکید می کنم این مورد خیلی اذیت کننده نیست.

( صحبت ساعت شد, اینم خارج از بحث بگم که من به شدت ساعت باز هستم, در واقع تاریخچه علاقه من به ساعت قدمتی بیشتر از صدا و تصویر داره! 8-7 سالم که بود, پول تو جیبی و پول عیدی هامو جم می کردم و ساعت میخریدم, بهترین و با ارزش ترین هدیه ی هم که به آدم های خیلی مهم تو زندگیم میدم ساعت هست. در مورد عقربه ثانیه شمار ساعت رولکس گفتم, این نکته بد نیست بدونید که عقربه ثانیه شمار ساعت رولکس تیک تیک نمیکنه, و یه حرکت Smooth داره, یکی از روش های آسان تشخیص رولکس اصل حتی در دست, همین که دقت کنید عقربه ثانیه شمار ساعت نرم و پیوسته حرکت میکنه یا تیک تیک میکنه. در مورد ساعت های HUBLOT هم یک روش ساده که حتی در دست هم مشخص میکنه ساعت اصل هست یا تقلبی, این که شیشه ساعت هابلوت از برش یاقوت ساخته میشه و به هیچ عنوان نور منعکس نمیکنه, اگر به شیشه ساعت هابلوت اصل از هر زاویه ی حتی با فاصله نگاه کنید باید عقربه ها و صفحه ساعت دیده بشه, اما در انواع تقلبی به علت رفلکس نور این امکان وجود ندارد. پس خیلی راحت حداقل در مورد رولکس و هابلوت که خیلی زیاد میبینم نسخه تقلبی دست میکنن! میتونید تشخیص بدید طرف 140 میلیون ساعت دستش کرده یا 250 هزار تومن!) برگردیم به بحث اصلی:

اونکیو 555 برای هر یک از کانال های صدا کراس اور مجزا دارد که این امکان به شما میده اگر متخصص هستید و نواحی فرکانسی میشناسید، از ۴۰ هرتز تا ۲۰۰ کیلوهرتز کات های فرکانسی برای هر بلندگو تنظیم کنید. و یا حالت فول رنج انتخاب کنید، که در این حالت آمپلی فایر هیچ برش فرکانسی انجام نمیده و سیگنال صدا کامل به بلندگوها ارسال میشه. اونکیو 555 در بخش کراس اور کاملا حرفه ای و بی نقص عمل می کند.

مواردی مثل اکولایزر، کراس اور، کنترل db و... در تمامی مدل های پیشرفته ی برندهای مختلف وجود دارد. اینجا فقط پیاده سازی و عملکرد این امکانات هست که جای نقد و بررسی دارد.

 تبلیغات: مجموعه آکوستیک عرضه کننده محصولات صدا و تصویر های فای و های اند در ایران...

 اونکیو TX-NR555 به لطف AKM AK4458 که پس از مرحله دیکد فرمت های Dolby Atmos و dts-X و دیگر فرمت های رایج صدای سینمایی وظیفه ی تحویل گرفتن سیگنال دیجیتال تا 8 کانال را بر عهده دارد, کارشو بی نقص انجام میده و صدای فوق العاده کانالیزه و کریستالی تحویل بلندگوها میده.

AKM AK4458 توسط یاماها, دنن, پایونیر, مارانتز و اونکیو در آمپلی فایرهای سینمایی مورد استفاده قرار گرفته است. اما از نظر من فقط مارانتز و اونکیو هستن که توانستن از پتانسیل واقعی این چیپ ارزشمند به درستی استفاده کنند, دنن و یاماها فقط در بخش صدای سینمایی نتیجه ی خوبی از این چیپ گرفتن و پایونیر فقط کمی صدای موزیک بهبود داده است. اما مارانتز و اونکیو با مهندسی حساب شده تر توانستن هم در بخش موزیک و هم در اجرای افکت های سینمایی از بالاترین پتانسیل واقعی این چیپ استفاده کنند.

تبلیغات: فروشگاه راستین نماینده رسمی محصولات اونکیو در ایران...

موزیک:

اولین شاخصی که در صدای موزیک این آمپلی فایر شنونده Involve میکنه, میزان Accuracy صداست! که شبیه به هیچ کدوم از آمپلی فایرهای سینمایی دیگر نیست. صدای موزیک اونکیو گرم و کنترل شده ست, و هیچ شباحتی به اجرای صدای سینمایش که کاملا Aggressive و تند و تیز هست, ندارد. صدا کمی Emotional و آرام اجرا میشه و اجازه میده شنونده فراموش کنه داره با یک آمپلی فایر تمام دیجیتال سینمایی موزیک گوش میده, حس یک های فای رده بالا کاملا در موزیک اونکیو شنیده میشه, و اصلا حالت های پرخاشگر و فورواردهای اذیت کننده را ندارد. در اجرای فایل های فشرده بسیار عالی فرکانس های از دست رفته Optimize میکنه و میزان Timbre صدارو افزایش میده. و تمام این شاخص های مثبت صدای موزیک این آمپلی فایر باز هم برمیگرده به مهندسی اونکیو در استفاده از چیپ AKM AK4458

صدای سینمایی:

صدای سینمایی اونکیو 555 یکی از کانالیزه ترین های که میشه در این کلاس تجربه کرد! اولین شاخص مثبت صدا Accuracy بالاست. جریان دهی اونکیو همیشه از بهترین ها بوده, و این شاخص مثبت در 555 نیز به خوبی انجام می شود. هیچ حس آشفتگی و گیجی صدا در افکت های سنگین احساس نمیشه, آمپلی فایر کنترل و پردازش کامل بروی تک تک کانال ها دارد, و این شاخص بسیار مهم به لطف سرعت پردازشگر این آمپلی فایر است. معمولا آمپلی فایرهای میانه قیمت که از تراشه های "تگزاس اینسترومنتس" استفاده می کنند, مشکل گیجی و درهم رفتگی افکت هارو دارن, اما 555 اونکیو در این مورد بی نقص عمل می کند. تراشه های سریع و دقیقی مثل AK4458 نیاز به بخش تقویت کننده ی با جریان دهی بالا و سریع دارن, اونکیو با سیستم "Dynamic Audio Amplification" در بین هم کلاس هاش یکی از بهترین هاست و بنظر من در کنار یاماها "RX-A860" قرار میگیره (البته یاماها مدل 850 و 860 خیلی بیشتر از ارزش واقعی این مدل ها قیمت گذاری کرده است!) اونکیو 555 از لحاظ جریان دهی و حفظ شدت جریان صدا در دسی بل پایین و همچنین در وولوم های بالا به خوبی یاماها 860 و بهتر از دنن X3300 کارشو انجام میده. اگر آمپلی فایر به خوبی و توسط یک متخصص کالیبره بشه, میشه در وولوم های پایین و شدت db در حدود 75 دسی بل هم صدای با دینامیک بالا و فوق العاده کانالیزه با Coherency بی نظیر تجربه کرد. اونکیو TX-NR555 به شدت بالانس و ارتباط درستی بین موزیک, افکت و دیالوگ دارد. و این شاخص مثبت از وولوم های پایین تا بالاترین شدتی که بلندگوهای تحمل میکنند را حفظ می کند.

قدرت DSP در اونکیو 555 بی شک بسیار بهتر از دنن, مارانتز و پایونیر هست و باز در کنار یاماها 860 قرار میگیرد. این که یک آمپلی فایر تا این حد صدای کانالیزه داشته باشه و باز هم عمق DSP حفظ کند, واقعاً نیاز به مهندسی صدای سینمایی بالای دارد. اکثر آمپلی فایرها ضعف های صدارو با بالا بردن پردازش مجازی و DSP قوی تر پوشش میدن! اما اونیکو صدای کانالیزه و با DSP بی نقص اجرا می کند.

شدت و سرعت اجرای افکت ها عالی انجام میشه و هیچ قطعی و تنبلی بین کانال ها نمیشه احساس کرد, صدا از نقطه ی شروع تا پایان دینامیک و وضوح کامل دارد و اصلا حس کندی و گم شدن افکت های پیجیده که چندین صدارو همزمان منتقل میکنن در این آمپلی فایر احساس نمیشه. افکت ها به همان اندازه که در کانال های اصلی قدرت و تفکیک بالای دارن, در کانال های ساراند و ساراند سقفی هم دینامیک و جریان دهی بسیار بالای دارند. و همانطور که گفتم Coherency بی نظیری در صدای سینمایی این آمپلی فایر میشه تجربه کرد. صدا در وولوم های بالا اصلا آشفتکی نداره و در تمام نواحی فرکانسی در کنترل کامل آمپلی فایر است.

کلام آخر: صدای سینمایی اونکیو TX-NR555 جاهای که باید آرام و در پیک های لحظه ای فوق العاده Aggressive و شوک کننده است.

کیفیت ساخت  

 پردازش تصویر  

 صدای سینمای 

کیفیت موزیک   

ارزش خرید      

مطالب مرتبط:

هفتاد سال با اونکیو