Home Theater Center
مرکز بررسی سیستم های صوتی و تصویری
وقتی صحبت از فیلم های مطرح جنگی پیش میاد یکی از بهترین هاش "نجات سرباز رایان" است. سرباز رایان یکی از بهترین های صدا در نسخه خانگی بحساب میاد و هنوز هم میتونه با خیلی از بهترین های روز در صدای 5.1 کانال رقابت کند.
اما به تازگی یک فیلم با استاندارد جدیدی در صدای 5.1 کانال بروی بلو-ری وارد آرشیو علاقمندان به سیستم های سینمایی خانگی شده است! و آن "Lone Survivor" است.
تصویر: MPEG-4 با حجم بیت ریت بسیار بالا تا 35 مگابیت بر ثانیه
اولین نکته مثبتی که در تصویر این فیلم بروی بلوری خواهید دید, تمیز بودن از نویز و گرین است, در هیچ سکانسی در طول فیلم هیچ گرینی نخواهید دید.
به نویز دیجیتال حتی در اتاق های نیمه تاریک داخل دهکده هم اصلا فکر نکنید, چرا که وجود ندارن.
سوژه ها بافت و جزئیات بسیار بالایی دارند, از بافت برزنت لباس سربازها تا کلوز آپ های صورت که در این فیلم خیلی زیاد میبینیم همگی عالی هستند.
دقت تصویر به حدی بالاست که میشه ذرات معلق در هوارو به راحتی دید.
در یک کلام, تصویر Lone Survivor بروی بلو-ری محشر بود.
صدا: DTS-HD Master Audio 5.1
لذت از صدا در سکانس های بسیار ساکت داخل جنگل با صدای پرندگان, سایش شاخ و برگ درختان و صدای باد متفاوت از آنچه تا به حال شنیده اید شروع خواهید شد, اما این آرامش قبل از با شکوه ترین صدای سینمایی هست که شنیده اید!
دیالوگ های فیلم آرام و راحت شنیده میشه, هیچ گنگی و ضعفی در شدت صدای دیالوگ های نزدیک و دور شنیده نمیشه و میشه گفت دیالوگ در این فیلم شمارو اذیت نخواهد کرد.
با شروع درگیری در منطقه کوهستانی شما وارد یک ویدئو گیم خواهید شد که جوی استیک یا فرمان آن بازی دیگه در دستان شما نیست, این بار با تمام وجود حس خواهید کرد امکان داره شما هم تیر بخورید!
وولوم آمپلی فایر من روی 3/4 بود, و من نیم متر توی کاناپه فرو رفته بودم, جیمی جون (مگو کیست جیمی جون) وسط سالن سرش میچرخید دنبال گلوله های که از بیخ گوشش رد میشد!
در Lone Survivor بخشی از ماجراها در کانال های صدا اتفاق می افتاد و اگر لحظه ای صدارو می بستید متوجه اتفاقات لحظه بعد نمی شدید, گفتم شما دقیقاً وسط ماجرا قرار دارید و چشمان و گوش های شما همزمان داستانی را دنبال می کنند.
در هیچ فیلمی تا این اندازه درگیر بودن کانال های صدارو نشنیدم, کانال های ساراند لحظه ای آرام نمیگیرن, افکت ها در ساراند ها تغییر ماهیت میدن, صدای یک گلوله در لحظه تبدیل به انفجار میشه و در ادامه صدای تخریب بخشی از سوژه را در همان کانال میشنوید, افکت در این اینجا هم تمام نمیشه و در ادامه پرتاب شدن قطعات متلاشی شده را از همان کانال به دیگر کانال ها می شنوید.
صدای گلوله ها آنچنان با قدرت میچسبه به حدف که میتونید با تمام وجود قدرت صلاح های فوق پیشرفته آمریکایی حس کنید.
صدای آزاد شدن فنر داخل اصلحه هارو با جزئیات سایش فلز می شنوید.
در بعضی از لحظات شگفت انگیز فیلم افکت شلیک یک آرپیجی وارد یکی از ساراندها میشد, دور میشد و در همان کانال انفجار و پرتاب شدن اجسام به بیرون از کانال میشنیدین.
جریان بالای که افکت ها به کانال های ساراند تزریق می کنند در لحظاتی حس منفجر شده بلندگو به شما میده.
شلیکی در دور دست می شنوید, صدا به شما نزدیک میشه, وارد یکی از کانال های صدا شده محلی تخریب میکنه و ادامه در کانالی دیگر...
شلیک تک تیر اندازهارو در کانال های جلو میشنوید که به درخت ها برخورد میکنه و تکه های چوب به سمت شما پرتاب میشه و میره تو یکی از ساراند ها, در همان لحظه و در ادامه افکت شلیک دیگر از همان کانال شروع به چرخش در محیط میکنه و در گوشه ای از سالن میچسبه به بدن انسان یا سوژه ای دیگر.
برخورد گلوله های کالیبر بالا به بدن انسان با جزئیات متلاشی شدن ماهیچه ها و بیرون ریختن از درون بدن می شنوید, باز تکرار میکنم گلوله ها میچسبن به بدن و بافت متلاشی شده می پاشه بیرون, این بار این صحنه با صدای متفاوتی می شنوید.
انفجارهارو از عمق زمین تا لحظه به سطح آمدن با عمق وجود حس می کنید, قدرت افکت های LFE میتونه کابینت ساب ووفر منفجر کنه, در این فیلم تمام کانال های صدا درگیر افکت های سنگین لحظه ای هستند.
در بخش آخر فیلم و درگیری در دهکده افغان ها, جنس افکت ها کاملا عوض میشه, دیگه اون انعکاس های داخل کوهستان نمی شنوید, افکت ها خیلی لحظه ای تر و با تاثیر تخریبی بیشتری شنیده میشن, در سکانسی که اتاقی که سرباز آمریکایی در آن پناه گرفته منفجر میشه اگر سیستم شما درست و حسابی باشه و ساب ووفر خوبی تو مدار داشته باشید و این صحنه را ندیده باشید امکان داره به اندازه خود سرباز آمریکایی شوکه بشید! قدرت انفجار شمارو از جا خواهد کند.
یکی دیگه از شگفت انگیزهای این فیلم دقت و قدرت DSP صداست که در اوج خودش قرار داره, شما در وسط یک چادر صوتی قرار دارید که اگر چشماتون ببندید امکان نداره بتونید فواصل بین بلندگوها و محل شروع یک افکت صدارو تشخیص بدید, بی اغراق من دو متر عریض تر و عمیق تر صداهارو میشنیدم, یعنی از محل قرار گیری هر کانال شما دومتر عریض تر و عمیق تر صدای شروع و پایان یک افکت خواهید شنید, (البته این عمق میدان صوتی کاملا به قدرت DSP آمپلی فایر سیستم شما بستگی داره)
من هرچقدر از صدای این فیلم تعریف کنم تا خودتون این صدارو تجربه نکنید نمی تونید درک کنید من چی شنیدم!
در آخر نسخه بلو-ری فیلم Lone Survivor یکی از رفرنس های صدای سینمایی معرفی می کنم.
قبلا در توییترم نوشتم اگر کاری بتونه از هر نظر من تحت تاثیر قرار بده و از همه لحاظ بهترین باشه, بهش به جای پنج ستاره یک تاج طلایی پنج ستاره میدم, خیلی سخت این تاج به محصول یا اثری در صدا و تصویر خواهم داد, اما برای اولین بار به صدای نسخه بلوری فیلم Lone Survivor تاج طلایی پنج ستاره میدم
تصویر
صدا
اگر کمپانی دنن یکی از بهترین های سینمایی خانگی بدانیم, بی شک ویدئو پلیرهای این کمپانی یکی از ضلع های مثلث برتر در این صنعت بحساب خواهد آمد. در این مطلب نگاهی دارم به 3313 بالاترین بلوری پلیر این شرکت.
شاسی 3313 تک لایه ست و در کلاس بالای قرار نمیگیره و تنها میشه گفت ساخت خوبی داره و قابل قبوله. برد تصویر و دیسک درایو دستگاه توسط روکش فلزی شیلد شده اما مدار صدای آنالوگ و بخش پاور آزاد هستند! دنن در تولیدات اخیرش برای کنترل قیمت حسابی صرفه جویی میکنه! که این اصلا خوب نیست.
3313 دو خروجی HDMI و یک جفت خروجی RCA آنالوگ صوتی دارد. فرمت های صوتی مثل DVD-A و SACD و دیگر فرمت های تصویر فشرده شده را هم پخش میکنه, به سایت محصول مراجعه کنید.
کابل تست AudioQuest از سری بسیار گران قیمت Diamond انتخاب کردم. مدتی بود با این کابل تستی انجام نداده بودم.
ویدئو پلیرهای دنن همانطور که قبلا هم گفتم مینیمال هستند, 3313 هم از این قاعده مستثنی نیست, تصویر ملایم و با جزئیات خوبی نمایش میده که نه مثل پایونیر شارپ و گل درشت هست و نه مثل آپو تصویر شارپ اما کنترل شده و دقیق نمایش میده, 3313 رنگ هارو کمی گرم نمایش میده که شاید با بعضی سلیقه ها این حرارت رنگ خوشایندتر باشه. البته در کالیبراسیون میشه کنترلش کرد و به حد مطلوب رساندش.
3313 عمق سیاه متوسطی داره, در صحنه های تاریک تصویر کمی بور میشه که این ضعف باعث شده کنتراست در صحنه های تاریک کم بشه, اگر این پلیر زیر یک میلیون قیمت داشت این عمق رنگ سیاه براش کاملا ایده ال میدیدم اما برای بهترین سورس دنن میتونم بگم کمی ضعیف ظاهر شد.
جزئیات سوژها ملایم و قابل قبول هستند و میشه از تصویری با دقت بالا لذت برد, اما نه اون تیزی و دقتی که من دوست دارم.
سوژه های سریع در تصاویر دو بعدی خوب رندر میشن اما در تصاویر سه بعدی با حجم بیت ریت بالا لگ های مختصری دیده میشه! که از ضعیف بودن بافرهای پروسسور است.
در صدای 3313 نیاز به کمی سرعت در انتقال افکت ها احساس میشه که این برمیگرده به طراحی این برند. صدای 3313 آرام و کانالیزه شنیده میشه, صدا وضوح خوبی داره و جزئیات خوبی تحویل شنونده میده اما اون میزان سرعت که برای صدای افکتیو لازم هست این پلیر نداره! سرعتی که مثلا پایونیر یا آپو در افکت های لحظه ای دارن 3313 نداره.
دیالوگ بسیار قوی و جلو شنیده میشه, مخصوصاً در سکانس های شلوغ دیالوگ بسیار خوب و تاثیر گذار است.
موسیقی فیلم بسیار خوب و با تفکیک بالا از افکت شنیده میشه که این یکی از امتیازهای ویدئو پلیرهای دنن هست.
از کندی عملکرد کنترل دستگاه هم نمیشه گذشت, چرا که در مواردی حسابی میره روی عصاب شما!
3313 دنن رقبای جدی مثل LX55 و BDP-450 پایونیر را در کنار خود دارد که با قیمت های بسیار ارزان تر کیفیت صدا و تصویر بهتری ارائه می کنند.
نکته: امتیازهای که نویسندگان سایت به محصولات می دهند به نسبت قیمت و کیفیتی که در بخش های مختلف دارند.
طراحی و ساخت
تصویر
صدا
کمپانی بلندگو ساز MISSION یکی از اون سازندگان مینیمالی هست که خیلی وقت بود دوست داشتم توسط یک فروشنده مورد اعتماد و (همراه با مخاطب سایت) عرضه بشه تا من بتونم به علاقه مندان سیستم های درست و حسابی سینمایی و های فای ارزان قیمت پیشنهاد بدم.
از شاخص های این بلندگو توان تحمل بالای جریان های سنگین افکت است, یکی از سازندگان معتبری که میشه با خیال راحت به آمپلی فایر وولوم بدید بدون نگرانی از سوختن بلندگو حتی در سنگین ترین پیک های لحظه ای, درست همونی که من در صدای سینمایی دوست دارم.
صدای سری ایستاده MISSION نه تو کلاس اروپایی ها قرار میگیره و نه هم رده های آمریکایی خودش! نه خیلی نرم و کسالت آوره و نه خشگ و گوش خراش, این همون صدای که بهترین در سینمایی و ایده ال در پاپ موزیک هاست.
ساخت بسیار خوبی داره و نسبت به قیمتی که از مشتری میگیره جلوتر هست. و تا دلتون بخواد از مجلات مختلف جایزه درو کرده! تقریباً میشه گفت تنها 5 ستاره ارزان قیمت بازار بحساب میاد.
خوشبختانه این بلندگو توسط فروشگاه آکوستیک عرضه میشه و این امکان برای مشتری ها فراهم شده است که در شوروم بزرگ و مجهز این فروشگاه صدای سری MX این بلندگو بشنوند.
حتما برای شنیدن این بلندگو به شوروم آکوستیک برید و در زمان تست از مسئول تست سیستم ها بخواهید روی وولوم 2.4 و 3.4 براتون صدا بگیرن, یکی از شاخص های این بلندگو توان صدای بالای که ایجاد می کند.
بلندگوی MISSION با آمپلی فایر دنن توصیه می کنم.
این دوتا عکس مدیر آکوستیک ارسال کردن
مغناطیس زدایی دیسک های صوتی و تصویری از بحث های بسیار با اهمیتی که متاسفانه من محدود و شاید در حد اشاره به آن پرداختم, با این که یکی از مهم ترین کارهای که در تست صدا و تصویر ابتدا انجام میدم "دیمگنیتایز" کردن دیسک است. مغناطیس زدایی دیسک جلوه ای به صدا و تصویر میده که به سختی میشه این تاثیر با تعویض کامپوننت ها حس کرد. اما نمیدونم چرا در مواردی با مقاومت در مورد این روش کاملا موثر مواجه میشم یا شدم! در چند تست گروهی و قبل از ورود به اتاق سینمایی این قول به آن دوستانی که از تاثیر این کار متعجب و یا منکر آن بودن دادم که براتون چند دیسک صدا و تصویر قبل و بعد از دیمگنیتایز شدن تست میگیرم, و در تمام این موارد خود این دوستان شدن یکی از مشتری های این دستگاه ساده اما کمی گرون!
همانطور که میدونید اطلاعات صدا و تصویر بصورت 0 و 1 توسط لیزر روی لایه ای از آلومینیوم و نقره اندود شده روی دیسک حک میشن. نقاط برجسته 1 و فرورفتگی ها 0 خوانده میشن. سوال اکثر این دوستان این بوده که مغناطیس چه تاثیری در داده های 0 و 1 دارد!
در لایه های فلزی دیسک های نوری مواد فرومگنتیک وجود داره که این مواد ناخالصی های دارن که بوسیله الکتریسیته دستگاه مغناطیسی شده و دچار آشفتگی در شکل ملوکولی فلز میشن, این آشفتگی باعث میشه برخی از داده های 0 و 1 از دست برن یا به اصطلاح بیفته, و پلیر برای جبران این داده ها بیاد از اسکن باینری استفاده کنه, بدین شکل که از هر عدد یک کپی بگیره و اون کپی بنشونه جای عدد از دست رفته, در این روش داده های دیجیتال گرفته شده از دیسک کامل تحویل دکدر داده میشه, اما شکل موجی که در مدار صدا و تصویر ایجاد میکنه با سورس اصلی متفاوت است.
دیمگنیتایز کردن دیسک در واقع اون لایه های فرومگنتیک رو غیر فعال میکنه تا اثری روی شکل ملوکولی فلز نداشته باشد و داده های دیجیتال به شکل اصلی در مدار صدا یا تصویر بازتولید بشن, در واقع با دیمگنیتایز کردن لایه های فلزی دیسک رفرش میشن.
شدت مقاوت دیسک های مختلف در جذب میدان های مغناطیسی متفاوت است, دیسک های کپی و نامرغوب استعداد مغناطیسی شدن بیشتری از دیسک های اورجینال مرغوب دارند, بطور متوسط اگر یک دیسک صوتی یا تصویری یک ماه یا بیشتر در آرشیو قرار بگیره باید قبل از پخش دیمگنیتایز بشه, دیسک های که زیاد پخش میشن هم باید دیمگنیتایز بشن. میدان های مغناطیسی زمین هم در فعال شدن لایه های فرومگنتیک دیسک نقش دارد, در واقع کل دیسک های صدا و تصویر آرشیو شما نیاز به مغناطیس زدایی دارند.
تاثیر مغناطیس زدایی دیسک های صوتی بیشتر بروی کم کردن فشارهای که انرژی منفی صدا بروی گوش میارن است, وضوح صدا و حس تفکیک پذیری سازها افزایش پیدا میکنه, صدا به قول دوستان کریستالی میشه و حس خوشایندی به شنوده منتقل میکنه.
در نسخه های تصویری هم مغناطیس زدایی تاثیر محسوسی بروی صدا و تصویر دارد, صدا کانالیزه تر میشه, افکت ها راحت تر جریان پیدا می کنند, صدا افکتیو تر میشه و البته کریستالی تر.
دیسک کارکرده بعد از مغناطیس زدایی دقت تصویر بهتری هم داره, گرین ها کاملا از بافت تصویر جدا میشن و دیگه اون حالت بد لایه لایه بودن گرین کمتر می بینید. تصویر شارپ تر دیده میشه درست انگار که یک لایه از روی تصویر پولیش خورده .
مثل همیشه بجای تاکید بر نظراتم از شما میخوام خودتون Disc Demagnetizer تست کنید.
بلندگوی فوکال "Aria 948" از سری جدید 900 از اولین های بود که توسط آقای گمینی از دوستان قدیمی من وارد ایران شد و من قبل از شاید وارد کننده اصلی این بلندگو در ایران صدای سری 900 فوکال شنیدم.
در مورد ظاهر و تفاوت های که سری 900 با سری 800 داره, آقای amir دوست خوبمون از مدل 936 (که بنظرم بهترین این سری هست) نوشتن پس نیازی نیست من تکرار مکررات کنم.
کل سیستم با کامپوننت های Consonance شنیدم, سورس و آمپلی فایر از بهترین های هستند که این برند میسازه, آمپلی فایر Cyber 880 و سورس Droplet CDP5.0 اگر مدل هارو اشتباه نوشتم خودشون در نظرات اصلاح کنند.
کابل از برند فوق محبوب من Wireworld و از سری Equinox 7 بود! یک کابل عالی با خلوص مس بسیار بالا, که انتخاب خوبی برای یک تقویت کننده لامپی با مشخصات Consonance است. اگر کل سیستم صدای خوبی میداد یکی از دلایل وجود این کابل در مدار بود.
خوشبختانه وقتی من رسیدم که سیستم بیش از یک ماه از ستاپش گذشته بود و میشد گفت دارم صدای یک سیستم Break-in شده را می شنوم, کل سیستم از کامپوننت های بودن که نیاز به کارکرد بالا در یک مدار داشتند تا به صدای پایداری برسند, در مطلب کابل Wireworld هم گفتم این کابل نیاز به 400 ساعت کارکرد اولیه داره تا صدای کابل شنیده بشه, این سیستم هم به همین شکل نیاز به کارکرد بالا داشت تا پتانسیل محدودی که داشت بتونه نشون بده.
خوشبختانه آقای گمینی مثل من اعتقاد شدیدی به استفاده از Absorber در تمام کامپوننت ها دارند, نتیحه ای که لرزش گیرها در صدا دارند کمتر از یک آکوستیک خوب نیست.
یکی از نکات منفی که این دوستمون همیشه در ستاپ ها ازش استفاده میکنه و من باهاش موافق نیستم, (حداقل در لامپی ها موافق نیستم )استفاده از انواع Power Supply است, و با این دلیل که برق ایران وضعیت درستی نداره پس باید باشه! در مدارات DSP پاسخ خوبی دارن و کمک می کنن جریان صدا کانالیزه تر شنیده بشه, حتی در آمپلی فایرهای Solidstate گاهی نتیجه خوبی در ناحیه پایین صدا دارند اما در لامپی ها نتیجه کاملا برعکسه و ماهیت صدارو تغییر میدن و صدارو دچار یک Neutrality میکنند که این در مدارات لامپی بی معنی است. لامپ تاثیر به مراتب قوی تری نسبت به ترانزیستور روی صدا داره, درسته در اکثر لامپی ها این تاثیر منفی است! اما نباید با دادن مسکنی مثل Power Supply شاخص های مثل سکوت که کمتر در لامپی ها هست بهش بدیم و در عوض ماهیت لامپ ازش گرفت.
با فوکال سری 900 بیشتر میشه موزیک گوش کرد, اون تیزی و خشگی سری 800 نداره, صداش نرم تر شده و آن تندی و هیجان سری 800 کمتر درش شنیده می شود.
948 در اجرای Timbre سازها خیلی خوب بود و من خیلی راحت میتونستم ریتم باهاش بگیرم, آمپلی فایر کنترل خوبی روی ناحیه پایین داشت و همین باعث میشد استرس کمتری به صدا وارد بشه و بلندگو راحت بتونه ریتم نگه داره و به شنونده تحویل بده.
Consonance ساخته قوی در اجرای نت ها نیست, اما از شاخص های مثبت چند مدلی که من ازش شنیدم تاکید نداشتن بر صدای گرمی که اکثر لامپی ها با خراب کردن بسیار از شاخص های موسیقیایی میخوان بهش برسند.
صدا در ناحیه میدرنج جلوتر از سری 800 شنیده میشه, در سری 800 درایور فرکانس بالا بر صدا قالب است, اما در 948 اون یکپازچگی که من دوست دارم میشد در فاصله 1.5 متری که من نشسته بودم شنید, درایورها با هم دشمنی ندارن و هر کدوم کار خودشون بدون سعی در قالب نشان دادن صداشون انجام میدادن.
صدای سری 900 حس خوشایند آنالوگ در شنونده بازسازی میکنه که این حس خوب مدیون Transparent بالای درایورها ست, هرچقدر کیفیت درایورها بالا بره صدا از نمایشی و تاکید بر دیجیتال میره به سمت آنالوگ بودن, 948 حس آنالوگ با شفافیت دیجیتال اجرا میکرد و این چیزی که من خیلی دوست دارم. اصلا نمیتونم ادعا کنم مثل خارما یا بی اند دبلیو ناتیلوس میتونست من Involve کنه, اما این توانایی داشت که من به شاخص های موزیکال توجه کنم تا این که ذهنم درگیر بالانس نبودن درایورها یا پرتاب جزئیاتی باشه که هیچ ربطی به موزیک ندارند.
Soundstage یکی از بهترین های که در این قیمت شنیدم نبود, و دلیلش کمی ملایم بودن درایو فرکانس بالا این بلندگو است, چند باری زاویه بلندگو تغییر دادم, لیزر همراه نداشتم تا راحت بتونم زاویه هارو تنظیم کنم اما با این حال تونستم به نقطه ای برسم که بگم بله بهتر شد, سازهای کوبه ای Body بهتری پیدا کردن و تونستم صدارو از دوتا مونو به یک استریو نزدیک کنم, 948 استریو خوبی اجرا میکرد و سازهارو تا حدودی سرجاهاشون چیده بود اما مشکل در یک خط قرار داشتن سازها بود! در تصویر سازی ایده ال هر ساز در محلی خارج از خط فرضی که 948 درست کرده بود چیده میشن, اما 948 داشت سازهارو در یک خط و هم ردیف با ووکال اجرا میکرد! شاید با وقت بیشتر میشد وضعیت بهتر کرد.
در سری 900 ناحیه فرکانس پایین بطور محسوسی پیشرف کرده و به مدل های بالاتر فوکال نزدیک تر شده, باس ملایم تر و با عمق بهتری شنیده میشد, مثل الکترا باس Smooth و بدون جلب توجه اجرا میشد, همین باعث میشه در موزیک های کلاسیک و اپرا صدا کمتر گره بخوره و اجازه بده میدرنج ها بهتر شنیده بشه. در صدای این ستاپ یه حس لرزش در فرکانس های پایین شنیده میشد که برمیگرده به لوپ گراند یکی از کامپوننت ها که من داشتم اثراتشو در ناحیه پایین میشنیدم, هرچی بود ربطی به بلندگو نداشت.
در کل آنچه من شنیدم صدای با Integrity راضی کننده در اجرای نت ها و ریتم صدا بود, موزیکال تر و با دینامیک تر نسبت به سری 800 کمتر مناسب برای POP موزیک ها نسبت به سری 800 و بهتر در اجراهای ارکسترال.
کلام آخر: فوکال سری 900 یه پیشرفت خوب بحساب میاد, اگر دنبال یه های فای با قیمت منطقی هستید سری 900 بهتون توصیه می کنم.
اجرای صدا
طراحی و ساخت
بعد از ورود مدیای وضوح بالا به سرگرمی های خانگی تمرکز سازندگان معتبر سیستم های سینمایی خانگی از صدا بیشتر رفت بروی تصویر! و با رواج روز افزون دیوایس های مختلف همراه امکان برقراری ارتباط بی سیم صدا به سیستم های صوتی بیشتر شد, در این بین کمپانی های مثل OPPO متولد شدند که از ابتدا تصویر وضوح بالا را هدف گرفتند. و امروز حتی موفق شده بازار صدای های اند را تاحت تاثیر خود قرار دهد. کمپانی ها در سه و چهار سال اخیر تمرکز زیادی بروی امکانات جنبی آمپلی فایرهای سینمایی گذاشته اند! ارتباط WIFI و Bluetooth شده از لازمه های برای آمپلی فایرهای سینمایی, حتی در محصولات های فای هم رتباط از طریق USB و حتی ارتباط بیسیم را هم می بینیم! همین باعث شده برخی از کمپانی ها در تولیدات خود از ماهیت اصلی محصول دور بشن و به تولیدات شبه تجاری رو بیارند.
یکی از برندهای فوق خوش نام در صنعت صدا کمپانی ژاپنی DENON است. بی شک و بی شک دنن از بهترین های صنعت صدا بحساب میاد و در این هیچ شکی نیست. من نظر فوق العاده مثبتی روی این برند بزرگ دارم, اگر برند اول من در صدای سینمایی "یاماها" باشه, انتخاب بعدی من حتما دنن است. جدیدا هم پایونیر در آمپلی فایرهای سینمایی خیلی خوب داره کار میکنه و شده یکی از ضلع های مثلث برتر آمپلی فایر های سینمایی من. با همه این تفاصیل نمیشه اگر برندی در مواردی ضعیف عمل کرد چشم بروی ضعف ها ببندیم و به گذشته آن برند رجوع کنیم که این بوده و آن بوده, پس همیشه خوب خواهد بود!
دنن در یکی دو سال اخیر تقریباً میشه گفت در تولیدات سینمایی هیچ محصول های اند یا حتی نزدیک به های اند هم نداشته است! و این روند نزولی را هر سال بیشتر و بیشتر میشه! تولیدات نیمه اول و دوم 2014 دنن برای اکثر علاقه مندان به سیستم های سینمایی تا حدودی ناامید کننده بوده است, از تولیدات بلوری پلیرهای دنن تا نسل جدید آمپلی فایرهای سینمایی این شرکت نمیشه هیچ نشانه ای از گذشته این برند پیدا کرد! از بلوری پلیر مدل DBT-1713UD که تنها یک خروجی HDMI دارد! و این در نسل جدید پلیرها به هیچ عنوان قابل توجیه نیست! که بنظرم با قیمت کمتری میشه مدل BDP-170 پایونیر انتخاب کرد, که باز هم این پلیر انتخاب خوبی نیست! تا مدل برتر دنن DBT-3313UD که در تست های که از این مدل داشتم هیچ برتری در صدا و تصویر نسبت به پلیر مدل BDP-450 پایونیر ندارد.
دنن در نیمه اول و دوم امسال تولیدات نچندان جالبی حداقل در ظاهر آمپلی فایرهای سینمایی داشته است! جدید ترین و برترین آمپلی فایر سینمایی دنن مدل AVR-X5200 است که میشه گفت اکثر علاقه مندان دنن را با سایز و وزن کمی که دارد متعجب کرده است, پنل جلوی این مدل برتر از دنن تنها ارتفاعی کمتر از 17 سانتیمتر و وزنی در حدود 14 کیلو گرم دارد! که این برای یک مدل مرجع اصلا جالب نیست و نشان از کیفیت پایین قطعات و ساخت ارزون این مدل دارد. رقبای دنن مثل پایونیر SC-LX88 وزنی معادل 18 کیلوگرم و ارتفاء پنلی در حدود 19 سانتیمتر دارد. مدل برتر یاماها RX-A3040 وزنی در حدود 20 کیلوگرم و ارتفاء پنلی بیش از 25 سانتیمتر دارد! مدل برتر اونکیو TX-NR5010 وزرنی معادل 25 کیلوگرم و ارتفاء پنل در حدود 20 سانتیمتر دارد. همچنین قدرت اسمی هر کانال در دنن از دیگر رقیب ها عقب هست و توان اسمی 140 وات در هر کانال دارد, این در صورتی که پایونیر 260 وات در هر کانال, یاماها 230 وات و اونکیو 180 وات اسمی توان دارند. البته این ارقام آنچنان هم در جریان دهی واقعی تاثیر گذار نیستند, اما کم بی تاثیر هم نیستند.
اگر تصاویر نسل های نچندان قدیمی تر آمپلی فایر های دنن با نسل جدید این کمپانی مقایسه کنید متوجه تفاوت فاحش آنها در کیفیت ساخت با تولیدات چند سال اخیر خواهید شد!
درون آمپلی فایر سری 2014 مدل AVR-X5200
ببینید ساختار دو مدل برتر A1 HDCI و AVR 5805CI از نسل قدیمی تر دنن:
ساختار ضعیف تر پلیرهای دنن هم نسبت به تولیدات نچندان دور این کمپانی کمتر از آمپلی فایرهای سینمایی نیست!
دنن در همین نسل برتر تولیدات سینمایی خود از 3 پروسسور DSP استفاده می کرد, که نزدیک ترین قدرت DSP به یاماها بود, این در حالی که در تولیدات جدید فقط تعداد آپشن های DSP را بالا برده است و بیشترین تمرکز را بر روی تعداد کانال های صدا و همانطور که گفته شد بر امکانات تجاری آمپلی فایرها گذاشته شده است!
اگر یاماها همیشه در آمپلی فایرهای سینمایی بهترین بوده, اونکیو یکی از خوب ها و دنن از بهترین های چند سال گذشته بودن, پایونیر هم موفق شده ضعف های خود را بر طرف کند و از بهترین ها باشد. اما دنن با این سیاست نمی تواند حداقل در مشخصات کاتالوگی در بین برترین ها جایگاهی داشته باشد.
در آخر باز تاکید می کنم منظور مدل های برتر دنن بود و این ربطی به میانه و ارزان قیمت ها ندارد.
قسمت چهارم "Transformers" با عنوان Age of Extinction در IMAX و با صدای Dolby Atmos دیدم, این فرمت جدید بروی این فیلم دومین تجربه من با این پیکربندی جدید صداست. اولی قسمت دوم گودزیلا بود, و این یکی دومین باری بود که در یک سالن فوق مدرن با این فرمت جدید داشتم یکی از فیلم های مورد علاقه ام را میدیدم, قسمت چهارم ترانسفورمرز به اندازه قسمت دوم دوست دارم, قسمت اول برای سال تولید خودش فوق العاده بود, دومی شد یکی از محبوب های من و یکی از بلوری های بسیار جدی من در تست سیستم های سینمایی! از قسمت سوم زیاد خوشم نیومد! نه خود فیلم و نه صدا و تصویرشو دوست داشتم! اما این چهارمی بنظرم در کنار دومی بهترین های این چهارگانه هستند.
در این مطلب سعی می کنم وارد تفاوت های صدا و تصویر فیلم در نسخه بلو-ری با آنچه در IMAX دیدم نشم, و تمرکزم بزارم روی نسخه خانگی این فیلم. نسخه بلوری ترانسفورمرز 4 اولین فیلم در فرمت خانگی با صدای Dolby Atmos است. من در این بررسی صدای دالبی اچ دی 7.1 بررسی خواهم کرد. (به دلیل نداشتن تجهیزات سینمای خانگی Dolby Atmos )
بریم ببینیم قسمت چهارم ترانسفورمرز در صدا و تصویر روی بلو-ری چی برای گفتن داره!
در قسمت چهارم تصویر فوق العاده شارپ, با کنتراست بسیار بسیار بالا و درخشان خواهید دید! جزئیات و بافت سوژه ها حتی بهتر از سه قسمت قبلی هستند. اما فقط شاخص های مثبتی که گفتم نخواهید دید! قسمت چهارم ترانسفورمرز تصویر گرینی داره! در کل فیلم شاهد گرین محسوسی هستید که بسته به فضای فیلم مقدارش کم یا زیاد خواهد شد, تقریباً هیچ صحنه ای از فیلم نیست که این کوچولوهای مزاحم شمارو تنها بزارن, خوشبختانه گرین تصویر در این قسمت کاملا کنترل شده است و میتونم بگم در هیچ صحنه ای شمارو عصبی نمی کنن! این بار "مایکل بی" برای القاء فضای اسطوره ای حسابی از دوستان کوچولومون استفاده کرده! البته بسیار سرشکل خوبی دارن و اصلا دونه درشت و کج کوله نیستند. دیگه کم کم "اپتیموس پرایم" داره در این مجموعه تبدیل به یکی از ناجی های بشریت میشه! یه جورایی هم حتی برای بیننده خارج از کشور سازند این فیلم شعارهای اپتیموس خوشاینده و حس خوبی به بیننده منتقل میکنه! از این بحث بگذریم!
از مهم ترین شاخص های تصویر قسمت چهارم کنتراست تصویر است, رنگ ها به شدت درخشان و عمیق هستند! رنگ قرمز بلعکس قسمت سوم که به شدت مصنوعی و اشباع شده بود! نسبتاً و برای حال و هوای این فیلم طبیعی است, رنگ قرمز ماشین جیپی که دختره با دوستاش میان تا کنار مزرعه واقعاً ظبیی و زیباست. سکانس های شب فیلم انگار با تکنیک HDR ضبط شده است, در تمام قاب تصویر شاهد وضوح و جزئیات بالا هستید, رنگ ها میدرخشند و سوژه ها جزئیات بالای دارند.
با این که فیلم گرینی هست اما دقت و بافت سوژه ها در این قسمت بهتر از سه قسمت قبلی دیده میشه! در چند صحنه مثل سکانسی که دختره در مزرعه روی زمین تحدید به مرگ میشه و باز هم پلانی که دختره تو ماشین میخواد که برگرده به کمک پدرش کنتراست و وضوح تصویر خیره کننده است! حتی بافت فلز روبات ها هم بهتر شده است. از وضوح سوژه های متحرک هم اصلا کم نمیشه در چند صحنه انگار سوژه ها ثابت هستن و این پس زمینه تصویر هست که با سرعت حرکت می کند! تصویر در نماهای بسته و لاین شات ها جزئیات عالی و تاثیر گزاری داره و جای برای ایراد گرفتن نمیزاره.
از تصویر قسمت چهارم ترانسفورمرز روی بلوری لذت خواهید برد.
صدا: Dolby Atmos - Dolby TrueHD 7.1
دالبی یک بار دیگه در نسخه خانگی ضعف های خودشو ثابت کرد! اونم روی یکی از بهترین های سال که من فکر می کردم از رفرنس های من خواهد شد! اما حتی یک صدای قابل تحمل هم برای من نداشت!
دوباره ضعف در کانال های ساراند, وضوح پایین و تنبل بودن حرکت افکت ها در بین کانال ها صدای Transformers: Age of Extinction در نسخه خانگی از بدترین های سال کرد! بلعکس سایت بلوری دات کام که این فیلم در کنار گودزیلا از بهترین های سال معرفی کرد!
در اولین تستی که از صدای این فیلم بگیرید وضوح پایین صدا و خلوت بودن کانال های ساراند شمارو متعجب خواهد کرد! کلیت صدا چیزی بیشتر از یک دالبی دیجیتال استاندارد نیست.
در اگشن ترین صحنه های فیلم افکت سنگینی از هیچ یک از چهار کانال ساراند شنیده نمیشه, انگار شبحی از صدای افکت می شنوید! در بسیاری از صحنه ها انگار فراموش شده جریان افکت وارد کانال سارند مربوط کنند! در بسیاری از صحنه های اگشن و خرد شدن اجسام و پرتاب شدن به پشت دوربین صدا فقط تا نیمه راه میاد و افکتی وارد هیچ یک از ساراندها نمیشه! جریانی که در قسمت دوم فوق العاده دقیق انجام میشه! (تست کنید) در نبرد بسیار زیبای آخر فیلم جریان افکت درست منتقل میشه اما با وضوح و هیجان بسیار پایین که اصلا شمارو هیجانی نمی کند! فقط عصابی از شما خرد میکنه که لذت بصری فیلم هم از شما خواهد گرفت!
جریان فرکانس های پایین LFE مثل اکثر صداگذاری های دالبی ترکیبی از 7 یا 5 کانال است و مستقل صداگذاری نشده است, حتما صدای حرکت دایناسور ربات فیلم دقیق تست کنید! اینقدر بده که تقریباً میشه گفت با بیننده شوخی شده است. جریان صدای فرکانس پایین هم مثل دیگر افکت های فیلم بده و اصلا قابل قبول نیست. شاید و شاید در برخی صحنه ها فقط خوب بود!
دیالوگ گرفته, گنگ و بسیار دور شنیده می شود, شاید برای شنونده ای که گوشش به بهترین های صدای سینمایی آشنا نیست این شدت و وضوح دیالوگ تاثیرگذار باشد اما فقط کافی قسمت دوم همین فیلم با صدای DTS-HD براش دمو کنیم تا بشنوه صدا اپتیموس پرایم در آن فیلم! در این چهارمی صدای اپتیموس مثل خودش در ابتدای فیلم زنگ زده و داغون شنیده میشه چه برسه به دیالوگ بازیگران فیلم که اونم اصلا جالب نیست.
شاید از خوب های صدای این فیلم موزیک باشه, موزیک بسیار خوب و ارکسترال اجرا میشه, مخصوصاً اون موزیک دراماتیک انتهایی فیلم که بسیار به انتقال فضای قهرمانانه انتهایی کمک میکنه, انگار این بار دختر فیلم میتونه یه کاری هم انجام بده و فقط تو فیلم این طرف و آن طرف در حال دویدن نیست! در کل موزیک خیلی خوب شنیده میشه و حداقل در این یک مورد من راضی کرد.
یکی از سکانس های طلایی صدای این فیلم سکانس اتوبان است که اگر بروی DTS-HD MA اجرا شده بود بیننده در خود حل می کرد! اما بروی دالبی فقط میتونم بگم پتانسیل فوق العاده بودن داشت!
در مورد قدرت DSP صدا هم در این فیلم فقط میشه گفت وجود نداشت.
در کل بلوری Transformers: Age of Extinction یکی از خوب های سال در تصویر است اما در صدا اصلا حرفی برای گفتن نداره و بد بود.
حتما این فیلم روی بلوری با قسمت دوم با صدای DTS-HD MA مقایسه کنید.
تصویر
صدا
LX88
LX58
پایونیر بعنوان یکی از رفرنس های صنعت سرگرمی های صوتی و تصویری چند سالی هست که در تولیدات پلیرهای بلو-ری یک محصول های اند واقعی نداشته است! میشه گفت بعد از بلوری پلیر LX91 تولید واقعاً های اندی نداشته! و بازار ویدئو پلیرهای های اند به کمپانی های دنن و آپو واگذار کرده بود. در چند سال اخیر پایونیر تولیدات بسیار موفق و درجه یکی مثل LX55 و BDP 450 داشته که پلیرهای بسیار درجه یکی هستند, اما های اند نیستند. پایونیر برای رقابت با بزرگانی مثل OPPO نیاز داشت دوباره ساخت های اندهای واقعی را شروع کند تا جایگاه خود را بعنوان یکی و یا شاید تنها ویدئو پلیر ساز برتر صنعت صدا و تصویر دوباره بدست آورد.
در نمایشگاه IFA 2014 کمپانی پایونیر یک بلوری پلیر های اند جدید با نام تجاری BDP-LX88 و برادر کوچکتر آن BDP-LX58 معرفی کرد, و مدعی شد مدل LX88 می تواند رقیب جدی بلوری پلیر رفرنس OPPO BDP-105D باشد. این دو پلیر طبق قرار پایونیر در مدل LX58 در تاریخ October 2014 و در مدل LX88 در December 2014 روانه بازار جهانی خواهد شد. پایونیر برای عرضه مدل LX58 خوش قول بوده و این پلیر به تازگی وارد مارکت پایونیر شده است. در زیر می توانید تصاویر نزدیکی از مدل LX58 ببینید.
اما هنوز باید کمی صبر کنیم تا مدل مرجع LX88 عرضه شود و بتوانیم تصاویر دقیق تری از این پلیر ببینیم.
مدل LX88 در کیفیت ساخت خیلی نزدیک به مدل مرجع LX91 است, ولی هنوز نمیشه در مورد برتری LX88 در ساخت نسبت به LX91 نظر داد, پایونیر تصاویر زیادی از LX88 منتشر نکرده است و هرآنچه از نمای نزدیک این پلیر منتشر شده است محدود به IFA 2014 و CEDIA Expo 2014 است. در زیر تصاویر نمای نزدیکی از LX88 ببینید.
اگر بخواهیم LX88 با LX58 مقایسه کنیم می توان به کیفیت ساخت کابینت چند لایه LX88 نسبت به کابینت عادی LX58 ,کیفیت قطعات و مدار صوتی آنالوگ LX88 نسبت به LX58 و شیلد بودن تمام مدارات LX88 که در LX58 فقط برد اصلی تصویر شیلد شده است اشاره کرد! قسمت دیسک درایو هر دو مدل یکی هست و مثل های اند های قبلی ساخت خود پایونیر است و از ساخته های ORION که اتفاقاً بسیار هم با کیفیت هستند استفاده نکرده است. یکی از مشخصاتی که این درایو بیشتر های اند کرده است مکانیزم کاملا بی صدای باز و بسته شدن سینی دیسک جدید پایونیر است که اهمیت بسیار زیادی دارد.
هر دو پلیر جدید توانایی ارتقاء رزولوشن 1080 به 4K دارن و از دکدر 148.5MHz / 12-bit با عمق رنگ 36-bit استفاده می کنند که این همان میزان سرعت فرکانس و دقت نمونه گیری و عمق رنگ در مدل های LX55 و BDP 450 است. امکان پخش تصاویر سه بعدی و امکانات شبکه شدن نیز همچون مدل های قبلی در دسترس است. پایونیر برای LX88 و LX58 چیپ DSD 2.8 MHz جهت استریم کردن فایل های SACD در نظر گرفته است تا هرچه بیشتر این دو پلیر درگیر سیستم های های فای کرده باشد.
اما تفاوت اصلی LX88 نسبت به LX58 در مدار صوتی آن است. پایونیر خواسته با یک ویدئو پلیری وارد بازار رقابت با OPPO 105D بشود که بتواند به عنوان یک سی دی پلیر های اند نیز نظر ادیوفیل ها را به خود جلب کند! همان کاری که OPPO با مدل 105 توانست انجام بده و این پلیر تبدیل به یکی از سورس های بسیار محبوب بین علاقه مندن به های فای کند.
پایونیر در مدل LX88 از دکدر دیجیتال به آنالوگ رفرنس "Sabre32 ES9018" استفاده کرده است. ESS مدعی است می تواند دقتی برابر با 22 چیپ بالانس شده در سورس Scarlatti داشته باشد! اگر صدای سورس Scarlatti شنیده باشید قبول این ادعا براتون خیلی دشوار است!
پایونیر در مدل LX58 از چیپ ضعیف تر Sabre32 ES9011 استفاده کرده و همچنین خروجی بالانس در این مدل حذف کرده است.
به هرحال اگر مدل LX58 بعنوان یک بلوری پلیر سطح بالا و نه های اند قبول کنیم, بازی قدرت فقط دست LX88 و OPPO 105D خواهد بود! باید صبر کنیم تا این پلیر وارد بازار شود و بعد از تست های سختی که انتظارش را می کشد ببینیم در مقابل آپو چی برای گفتن خواهد داشت.
نظر شما در مورد این دو بلوری پلیر چیست؟
سری راکت AudioQuest از میانه قیمت های بسیار پر طرفدار بین علاقه مندان به سیستم های ترکیبی سینمایی و های فای است, که یکیشون خود من هستم. این سری در سه مدل 33,44,88 تولید میشه که تفاوتشون در خلوص مس بکار رفته در هدایت گر اصلی کابل, اتصالات بانانا و کیفیت شیلد کابل هاست, مدل 44 خودم روی سیستم اصلی سینماییم دارم, که گاهی جاشو میده به "Wireworld" سیلور 6 , حتما تحلیل کابل بخونید.
جدیداً مدل 33 برای یک جفت بلندگوی "infinity kappa 70" سفارش داده بودم که رسیده دستم.
کاپا 70 یکی از اون فوق العاده های که اگر الان تو بازار تهران فروخته میشد کسی دنبال فوکال سری 800 نمیرفت! چون خودم سری 800 دارم میگم. این بلندگو بازمانده ست 5.1 کانال سینمایی من در خارجه بود که فقط همینارو تونستم بیارم ایران! تو مصاحبه با آقای ریاحی هم گفتم بهترین سیستم سینمایی که داشتم شامل بلندگوی اینفینیتی میشد, که این همون بلندگوهاست.
کابل راکت 33 تفاوتش با 44 در خلوص مس بکار رفته و کیفیت سری های بانانا کابل هست.
کابل AudioQuest از هدایت گر تک رشته ای به جای چند رشته ای های رایج استفاده می کنه, تک رشته ای ها در انتقال جریان Coherent بسیار بهتری نسبت به چند رشته ای ها دارند, و در جریان های پایین سیگنال دچار (تقدم و تاخر) نمی کنند, این نکته ای که برای من در بحث کابل بسیار با اهمیت است. وقتی جریان و شدت موج بالا میره رشته های سیم مقاوت کمتری در برابر جریان از خوشون نشان میدن و کارشون خوب انجام میدن, اما وقتی جریان و شدت صدا پایین هست هر رشته میتونه مقاوت های متفاوتی در برابر جریان از خودش نشان بده که این مشکل در آشکار شدن سینگنال نهایی در انتهایی کابل ایجاد همان مشکل تقدم و تاخر جریان صدا میکنه! این یعنی ایجاد "اینتروال های" نا منظم که در مطلب "Timing" براتون توضیح دادم, (این بحث اینقدر مهم هست که دلم نمیاد از بخش مطالب برتر برش دارم) در تک رشته ای ها این مشکل نیست و جریان صدا Coherent ثابت تری در وولوم های مختلف ازخودش نشان میده! البته مثل همیشه باید بگم این امر نسبی و دلیل قطعی در برتری تک رشته ای ها نسبت به چند رشته ای ها نیست.
تک رشته ای ها خیلی راحت تر نسبت به چند رشته ها Break-in میشن و حساسیت کمتری نسبت به خارج شدن از مدار نشان میدن!
از خصوصیات صدای سری راکت Reaction های بسیار سریع در افکت و ضربه های سازهای کوبه ای, در وولوم های پایین ریتم صدارو حفظ میکنه و حس طنین صدارو به شنونده انتقال میده. در نواحی مختلف فرکانسی باز هم تاکید میکنم در وولوم های پایین Coherency صدارو نگه میداره و صدارو از ریتم نمیدازه.
سری راکت یکی از بهترین ها برای سیستم های درست و حسابی سینمایی و های فای ایده ال بحساب میاد.
حتما این کابل در لیست خریدتان قرار بدید.