Home Theater Center
مرکز بررسی سیستم های صوتی و تصویری
بلوری پلیر UDP-203 اوپو اولین نسل از 4K پلیرهای این برند نام آشنا برای ویدئوفایل هاست. یک دستگاه تقریباً میانه قیمت که اگر از کمپانی Audiocom بخرید, در نسخه ی مولتی ریجن شده حدودا 730 پوند قیمتش هست و مدل استاندارد خرده فروشی اوپو 203 در آمازون آمریکا 550 دلار قیمت دارد, که البته دارای کد منظقه ای A برای دیسک های بلوری و کد 1 برای دی وی دی هاست, که برای کاربران ایرانی و اروپای که به نسخه های بلوری ریجن A آمریکا علاقمند هستن مشکل ساز خواهد بود.
ساختار 203 ساده و کاربردی است و مثل مدل 205 و مدل 105 از آلومینیوم ارتشی با ساختار فشره و با طبقات لرزشگیر ساخته نشده است. در این پلیر از حس های اند بودن و قدرت خبری نیست! در اوپو 203 با یک کابینت ساده با پنل آلومینیومی برس خورده و با کیفیت قابل قبول طرف هستیم.
اوپو 203 اولین 4K بلوری پلیری است که همزمان از فرمت دالبی ویژن و HDR پشتیبانی می کند, (با به روز رسانی) در مورد تفاوت های فرمت دالبی ویژن با HDR باید در مطالب آینده و با تجربیات بیشتر صحبت کنیم. با تجربه ی کم من از این دو فرمت و با توجه به این موضوع که دالبی ویژن توسط آزمایشگاه دالبی توسعه داده شده است, در صورتی که فرمت HDR اوپن سورس هست, واقعاً نمیشه تفاوت خاصی بین این دو احساس کرد, ضمن این که من تا به امروز دو نمایشگر مجهز به هر دو فرمت دالبی ویژن و HDR و دو دستگاه پلیر 203 بروی یک نسخه ی فیلم در کنار هم تست نکردم تا بتونم نظر قطعی و درستی بدم.
بخش دیسک درایور پلیر بسیار کم صداست و نسبتاً محکم ساخته شده است, دیسک های UHD بلوری به نسبت نسخه های استاندارد بلوری و به دلیل متراکم بودن تراک های داده های دیجیتال چرخش سریع تری دارند, که این چرخش سریع باعث تولید صدا می شود, در پلیرهای تجاری مثل سامسونگ 8500 و 9500 صدای چرخش دیسک از فاصله ی نزدیک کاملا شنیده می شود! اما در اوپو 203 مکانیزم دیسک کاملا بی صدا عمل می کند. سینی دیسک هم نسبتاً محکم و بی صداست.
اوپو در پلیر 203 به سنت قدیمی این کمپانی از پردازشگری با معماری ARM و ساخت شرکت MediaTek استفاده کرده است.
تصویر در اوپو 203 کاملا مهندسی و از پیش طراحی شده است, یعنی تولید کننده یک ویدئو پلیر نساخته و بعد تستش کنه ببینه تصویرش چطوره, کاری که تمام برندهای تجاری و برخی از تولید کننده های معتبر در زمینه ساخت ویدئو پلیرها انجام میدن. (البته این بحث بیشتر در سی دی پلیرها مرسوم هست که تولید کننده یک پلیری میسازه و بعد صداشو تست میکنه, برخی هم منتظر میشن تا مجلات پلیرشون تست کنن) اوپو یکی از برندهای که قبل از ساخت هر ویدئو پلیر میدونه چه صدا و تصویری میخواد, اون طراحی میکنه و بعد میسازه, اگر تجربه ی کار با محصولات این برند داشته باشید این نکته کاملا متوجه میشید. اوپو در طراحی 203 خواسته UHD پلیری بسازه که خوب بفروشه, پلیری که هم نظر ویدئوفایل ها و هم کاربران عادی جلب کند.
تصویر 203 جذاب و تاثیرگذار و زیباست, Lightness رنگ بسیار خوب است, میزان Chroma رنگ در این پلیر بنظر من کمی اروپایی پسند هست, و بیشتر مورد پسند کاربران اروپایی تنظیم شده است تا آسیا و آمریکا, نمیشه گفت رنگ ها سرد هستن, اما من دوست داشتم کروما رنگ قوی تری ببینم, اما با این حال اصلا از value رنگ کم نمیشه. Saturation رنگ های گرم عالیه و به هیچ عنوان در نسخه های UHD اشباع رنگ نداریم. intensity رنگ از سرد ترین تا گرم ترین حالت یکدست است و از میزان کرومای رنگ کاسته نمی شود.
وضوح و بافت تصویر در 203 بسیار بالا و دقیق است, با این که تصویر بسیار شارپ و تیزی داریم اما اصلا نویز و دندانه شدن لبه های سوژه هارو نمی بینیم, مشکلی که در پلیرهای 4K تجاری به شدت دیده می شود, به علت وضوح و شارپ بودن تصویر لبه های تیز سوژه ها صاف نیستن و کمی نویز در لبه ها میبینیم! در اوپو 203 شاهد تصویر بسیار شارپ با لبه های تیز و دقیق هستیم.
دو نکته بسیار عجیب در تنظیمات تصویر 203 وجود دارد! یکی گزینه ی 4:2:0 در بخش تنظیمات Color Space این پلیر است و دیگر عمق رنگ 8 بیتی است! که هیچ دلیلی ندارد کاربر این پلیر بخواد از این دو گزینه ی ابتدایی در یک UHD پلیر استفاده کند. اوپو 203 مثل تمام بلوری پلیرها می تواند کرومای 4:4:4 و عمق رنگ 12 بیتی اجرا کند. اگر در کرومای 4:4:4 هشت عدد رنگ داشته باشیم, در 4:2:2 چهار عدد و در 4:2:0 دو عدد رنگ داریم. در تصاویر دیسک های بلوری استاندارد و 4K از کرومای 4:4:4 و عمق رنگ 10 بیتی استفاده می شود. که توسط پلیر به 12 بیت آپ اسکال می شود. بنظر میاد فقط اوپو خواسته چند گزینه ی بی مصرف به لیست تنظیمات این پلیر اضافه کند.
اوپو در بخش DAC این پلیر از چیپ بسیار محبوب و فوق العاده دقیق AKM AK4458 استفاده کرده است, کمپانی های اونکیو و مارانتز و بسیاری از سازندگان کارت های صدای استودیویی از این چیپ 32 بیتی استفاده میکنن. بی شک اگر بهترین چیپ صدای موجود نباشه, یکی از محبوب ترین و بهترین هاست.
کیفیت صدا در اوپو 203 به همان اندازه که از این برند انتظار دارید بالاست, جریان قوی و بسیار کانالیزه در تمامی فرمت های صدای چند کاناله, جریان بسیار قوی در کانال های سقفی, وضوح کامل در کانال های ساراند, دقت و کیفیت عالی در کانال LFE , ساند استیج تاثیر گذار موزیک در پیک های سنگین صدا و دیالوگ بسیار عالی و جلو از شاخص های مثبت این پلیر است. اوپو در طراحی 203 نخواسته مثل مدل 105 یک پلیر گراند رفرنس در صدا بسازه, 203 صدای کاملا وفادار به سورس و Direct دارد.
نکته: اگر نسخه ی بلوری 4K که شامل Dolby Vision و HDR هست, مثل "The Fate of the Furious" در اوپو 203 اجرا کنید, و نمایشگرم از هر دو فرمت Dolby Vision و HDR پشتیبانی کند, پلیر به شکل پیش فرض صدای دالبی ادموس و دالبی ویژن انتخاب و اجرا می کند. و اگر نمایشگر شما تنها از فرمت HDR پشتیبانی کند, تصویر به صورت SDR نمایش داده می شود! برای حل این مشکل کافی وارد بخش تنظیمات تصویر HDR پلیر بشید و حالت Auto به Force تغییر بدید, در این حالت پلیر فقط فرمت HDR حتی در صورتی که سورس شامل هر دو فرمت Dolby Vision و HDR و نمایشگرم از دالبی ویژن پشتیبانی کند اجرا می کند.
یک نکته دیگه در پلیر اوپو 203 این هست که زمانی که فیلمی که شامل هر دو فرمت HDR و دالبی ویژن هست در حالت دالبی ویژن اجرا می کنید, و تصویر در حالت دور تند قرار میدید, پلیر تصویر به صورت SDR نمایش میده و زمانی که دوباره فیلم به حالت نرمال پخش می کنید دالبی ویژن فعال می شود! این در حالی که اگر پلیر در حالت HDR قرار بدید و فیلمی اجرا کنید که فقط شامل فرمت HDR باشه در حالت دور تند نیز تصویر به شکل HDR نمایش داده می شود, یعنی پردازشگر تصویر این پلیر در تصاویر سریع امکان نمایش دالبی ویژن را ندارد! و این یک نکته عجیب و کمی اذیت کننده در اوپو 203 است که شاید در نسخه های به روزرسانی آینده برطرف شود.
در کل OPPO UDP-203 یک 4K پلیر نسبتاً ارزان قیمت و کاملا مورد تایید من است, کمی در بخش تصویر با رفرنس ذهنی من (فقط کمی) فاصله دارد, اما اصلا اینقدر نیست که ذهن من درگیر کند, بنظر من این پلیر بهترین انتخاب در بین میانه قیمت های موجود است, که البته زیاد هم نیستن, در واقع اوپو آنچنان رقبای هم ندارد تا بشه مقایسه ی درستی بینشون انجام داد. به هر حال در بازار بسیار محدود 4K پلیرها اوپو 203 یک انتخاب ایده آل و مورد تایید من است.
طراحی و ساخت
کیفیت تصویر
کیفیت صدا
در آمپلی فایرهای دیجیتال و برخی از مدل های برتر ویدیو پلیرها دو حالت صدای Direct و Pure Direct داریم, در ادامه توضیح میدم چه تغییراتی در این دو حالت برای صدا ایجاد می شود. (در ویدئو پلیرها فقط از Pure Direct استفاده میشه)
Direct و Pure Direct اولین بار کمپانی یاماها و به فاصله ی کوتاهی کمپانی اونکیو بروی آمپلی فایرهای دیجیتال کلاس برتر خود قرار دادند. و بعد از آن استفاده از این دو مد صدا بروی محصولات مشابه ی دیگر برندها نیز رایج شد. تا به امروز که تمام برندهای سازنده آمپلی فایرهای سینمایی و دیجیتال ویدئو پلیرها این دو مد صدای خاص و تا حدی کاربردی را بروی ارزان ترین و بی کیفیت ترین محصولات خود نیز قرار میدن! که صرفاً یک ژست و کلاس تجاری بحساب میاد.
وقتی آمپلی فایر بروی حالت Direct قرار میدیم, اگر سورس صدا دو کانال باشه و در حالت نرمال صدا به صورت 2.1 اجرا بشه, کانال LFE از مدار خارج میشه و آمپلی فایر به دو کانال استریو سویچ می کند. در این حالت بخش پری آمپلی فایر و DSP از مدار خارج میشه و فقط بخش تقویت سیگنال نهایی به صورت Direct یا مستقیم به سورس وصل می شود. این یعنی هیچ گونه تقویت سیگنال ابتدایی و پردازش صدای دیجیتال بروی سیگنال ورودی انجام نشده و سیگنال آمپلی فایر صوتی مستقیم به بخش پاور آمپلی فایر وصل می شود. کیفیت صوتی حاصله در این حالت کاملا به کیفیت سورس صدا و دقت و کیفیت بخش پاور آمپلی فایر بستگی دارد.
سیستم پیشرفته تری در آمپلی فایرها و دیجیتال و ویدئو پلیرها مورد استفاده قرار می گیرد با عنوان Pure Direct که درست مثل مد Direct بخش پری آمپلی فایر و DSP از مدار خارج می کند, با این تفاوت که در این حالت تمامی مدارات تصویری و پردازش دیجیتال و حتی صفحه نمایش آمپلی فایر نیز خاموش می شود, و تنها یک چراغ کوچک که نشان دهنده فعال بودن این سیستم هست روشن می ماند. برای فعال یا غیر فعال کردن این مد باید به صورت فیزیکی و از روی پنل آمپلی فایر و یا ویدئو پلیر اقدام به روشن یا خاموش کردن آن کنید, دلیل وجود دکمه ی فیزیکی این هست که اگر به عنوان مثال در حالت نرمال و از روی کنترل Pure Direct فعال کنید, برای غیر فعال کردن این حالت به علت خاموش بودن کل مدارات دیجیتال دستگاه, این امکان نخواهید داشت. پس وجود دکمه ی فیزیکی خارج از بخش کلاسیک و حس آنالوگ بودن, کاملا ضروری است
در مد Pure Direct در خروجی تصویر آمپلی فایر و پلیر سیگنال نداریم و فقط دو کانال صدای استریو و یک چراغ کوچک فعال هستن, درست مثل یک آمپلی فایر یا سورس صدای آنالوگ. ضمن این که در حالت Pure Direct فقط ورودی های آنالوگ تعریف شده فعال هستن. کیفیت صدای نهایی در این حالت کاملا وابسته به کیفیت طراحی و صوتی بخش پاور آمپلی فایر و سورس صدا هست, با تجربه ی من آمپلی فایرهای در مد Direct و Pure Direct خوب صدا میدن که بایاسینگ ترانزیستورها خوب انجام شده است. آمپلی فایرهای که خوب جریان دهی میشن در مد Pure Direct صدای Rich دارن و Timbre صدا در این نوع از آمپلی فایرها بالاست. اما در مدل های میانه قیمت و ضعیف در بایاسینگ صدا در هر دو حالت Direct و Pure Direct بی روح و فلت هست و شبیه به گرامافون شنیده میشه!
همانطور که گفتم این دو حالت صوتی برای کمپانی ها کاملا تجاری شده! تا حدی که در تمام آمپلی فایرهای ارزان و میانه قیمت چند سال اخیر شاهد اجرای مد Pure Direct بروی ورودی های دیجیتال مثل اپتیکال, کواکسیال و HDMI هستیم! فقط در حالت صوتی Direct ورودی های دیجیتال در دسترس هستن. در حالت Pure Direct باید فقط ورودی های آنالوگ فعال باشن, اصلا تعریف این مد یعنی نبود مدارات دیجیتال و صدای کاملا آنالوگ در یک تقویت کننده یا پخش کننده دیجیتال.
به هر حال من مد Pure Direct بروی پروسسورها و آمپلی فایرها و ویدئو پلیرهای درست و حسابی در مواردی مثل یک اجرای رسيتال کلاسیک (Recital به اجرای خواننده همراه با تک نوازی ساز گفته میشه) یا موزیکی با رکورد قدیمی و در تاریکی فضای شنیداری دوست دارم و به شما هم توصیه می کنم.
کمپانی Dedicated To Sound یا Digital Theater Systems به اختصار dts پردازش مجازی جدیدی با همکاری کمپانی های YAMAHA, DENON, ONKYO, Marantz گسترش داده, با عنوان dts Neural:X که همانطور که از اسم این سیستم جدید مشخص هست, سیستم صدای dts-X به صورت مجازی و محرک ایجاد می کند. یا dts-X عصبی, خیلی نمیشه در فارسی براش معادل پیدا کرد! این سیستم برای اولین بار با بروزرسانی آمپلی فایرهای 2015 دنن و مارانتز اجرا شد, و سپس از سال 2016 کمپانی اونکیو و یاماها هم این پردازش به آمپلی فایرهاشون اضافه کردند. در پردازش صدای Neural:X تمامی فرمت های فشرده شده و غیر فشرده dts بدون محدودیت کانال های صدا از 2.1 , 5.1 و 7.1 به صورت 5.1.2 و 7.1.4 اجرا می شود. پس فرقی نمی کند یک فیلم دی وی دی با فرمت فشرده شده 5.1 dts اجرا می کنید یا یک فیلم بلوری با فرمت غیر فشرده 5.1 یا 7.1 کانال آمپلی فایر های مجهز به پردازشگر Neural:X صدارو به صورت 5.1.2 در آمپلی فایر های میان رده و 7.1.4 در آمپلی فایرهای پرچم دار اجرا می کنند.
کمپانی dts در سال 2011 نیز یک پردازش صدای مجازی با عنوان dts Neo:X بروی آمپلی فایرهای پرچم دار یاماها و دنن اجرا کرد, که در اون سیستم هم فرمت هایای dts و LPCM به صورت مجازی تا 11.1 کانال اجرا می شدن. که با ورود سیستم جدید dts-X و اضافه شدن کانال های سقفی dts Neo:X جاشو به dts Neural:X داد.
کمپانی DOLBY هم سیستم مشابه ی به نام Dolby Surround عرضه کرده است. که هیچ ربطی به فرمت قدیمی دالبی ساراند پرولاجیک ندارد. در فرمت جدید درست مثل dts Neo:X صدای استریو یا چند کاناله دالبی فشرده و غیر فشرده به صورت 7.1 تا 9.1 به صورت مجازی پردازش و اجرا می شود. این فرمت ربطی به دالبی ادموس یا شبیه سازی دالبی ادموس ندارد. در واقع دالبی این سیستم جایگزین سیستم های پرولاجیک کرده است. (بروی تمامی آمپلی فایرهای مجهز به پردازشگر DTS Neural:X در دسترس است)
برای تست و درک بهتر صدای مجازی dts Neural:X از نسخه ی بلوری فیلم های مثل "The Fate of the Furious" که هم شامل فرمت dts-X با کانال های حقیقی سقفی و هم DTS-HD Master Audio 7.1 هست استفاده کنید. ابتدا ترک صوتی بروی dts-X قرار بدید و آمپلی فایر بروی dts-X و صدای 7.1.4 حقیقی تجربه کنید, سکانسی که اتوموبیل ها از پارکینگ طبقاتی به پایین پرتاب میشن عالیه, و سپس همین سکانس بروی dts-HD 7.1 قرار بدید و آمپلی فایر بروی سیستم dts Neural:X تنظیم کنید و این بار کانال های سقفی به صورت مجازی تجربه کنید. بنظر من سیستم Neural:X کارشو بسیار درخشان انجام میده, به شکل بسیار هوشمندانه ای فرکانس های صوتی پردازش میکنه و صداهای مربوط به کانال های سقفی تحویل شنونده میده! در نسخه ی بلوری UHD فیلم Kong: Skull Island هم تراک صوتی دالبی ادموس داریم و هم dts HD 7.1 در این کار صدای دالبی ادموس و فعال بودن کانال های سقفی درخشانه, اما وقتی سویچ می کنیم روی dts HD 7.1 و پردازش مجازی Neural:X فعال می کنیم, صدا در کانال های سقفی هنوز هم نسبتاً دقیق و کانالیزه هستن! نه به دقت و قدرت دالبی ادموس حقیقی اما به عنوان یک پردازش مجازی بسیار جذاب و قابل قبول و هوشمندانه اجرا می شود.
توصیه می کنم اگر سیستم سینمایی شما مجهز به پیکربندی بلندگوهای سقفی و آمپلی فایر دالبی ادموس و dts-X هست, حتما برای اجرای فرمت های صوتی dts فشرده 5.1 و 6.1 و غیر فشرده 5.1 و 7.1 از سیستم dts Neural:X استفاده کنید.
20 شهریور 1386 تا 20 شهریور 1396 Home Theater Center دو رقمی شد
سایت امروز وارد دهمین سال فعالیت خود شد. ۱۰ سال پیش وقتی وبلاگ Home Theater در بلاگفا به پیشنهاد برادرم (که این روزها داماد هم شده) ساختم، به هیچ عنوان فکرشو هم نمی کردم روزی دهمین سالگردشو در قالب یک وب سایت شناخته شده به مخاطب های وفادارش تبریک بگم! در طول این ده سال سعی کردم در مطالبی که منتشر می کنم, مسیر درست و راه های بهتر دیدن و شنیدن به مخاطب آموزش بدم. سعی کردم و خواهم کرد به مخاطب یاد بدم که به گوش و چشم خودت اعتماد کن، من فقط راه بهتون نشان میدم. با اعتماد به نفس هم فکر می کنم کارمو خیلی خوب انجام دادم، بخش "مطالب مخاطبین" سایت این ادعای من ثابت می کند، بی شک و بی شک این اولین سایت ایرانی در زمینه ی صدا و تصویر است که در طول فعالیتش ده ها نویسنده و بیش از ۱۰۰ مطلب و مقاله صرفاً از طرف مخاطبینش منتشر کرده است. این میزان از ارتباط نزدیک و همکاری دوستانه در زمینه ی صدا و تصویر در اینترنت فارسی بی نظیر است. یکی دیگه از شگفتی های این سایت بخش نظرات است، که دنیای کاملا متفاوت از جریان اصلی سایت دارد، پویای و تاثیرگذار بودن بخش نظرات در بسیاری از موارد حتی جدی تر از مطالب منتشر شده در سایت است.
من فکر می کنم تا روزی که به صدا و تصویر علاقمند باشم، به نوشتن در این سایت هم ادامه خواهم داد، پس تجربیات بسیار زیادی از صدا و تصویر در کنار هم خواهیم داشت.. خوش باشید و بیشتر و بیشتر ببینید و بشنوید.
بهرنگ برزین
وقتی از گرگ راسل در مورد Anna Behlmer پرسیدن, گفت منظورتون "ملکه ی صداست" Anna Behlmer تنها و برجسته ترین مهندس زن صدای هالیوود است, Anna تا به امروز کار میکس نهایی بیش از 150 فیلم و سریال انجام داده است. و اولین زن در صنعت صدای هالیوود است که 2 بار نامزد اسکار بهترین میکس صدا شده است, اولی در سال 1996 برای فیلم "Braveheart" (شجاع دل) و سال بعد برای فیلم "Evita" است.
Anna در سال های اخیر بیشترین فعالیت در کمپانی پارامونت و در مجوعه ی "Technicolor" عظیم ترین مجموعه ی صدا و DI هالیوود داشته است.
عنوان های برجسته ی که من از Anna تست کردم,
World War Z
Jack Reacher
Star Trek
Monsters vs. Aliens
Mission: Impossible III
Planet of the Apes
Teenage Mutant Ninja Turtles
Teenage Mutant Ninja Turtles 2
X-Men
Deep Impact
War of the Worlds
این عنوان ها تنها بخش کوچکی از فیلم های مهمی هستن که Anna میکس نهایی شون انجام داده است. کاری مثل "جنگ دنیاها" خارق العاده ست! هنوز هم این فیلم یکی از بهترین های dts بحساب میاد, و جریان و پیک های لحظه ی این فیلم در تست نمایش خانگی شوک کننده ست. اولین فیلمی هم که Anna با صدای دالبی ادموس کار کرد قسمت دوم Teenage Mutant Ninja Turtles هست, چند وقت پیش این کار تست می کردم, کاملا امضاش روی کارهاش هست, تاکیید بروی دیالوگ و جریان بالا در کانال های ساراند شاخص های مثبت فیلم های هستن که Anna کار میکنه.
به تازگی (21 اوت 2017) رئیس Cinema Audio Society هالیوود اعلام کرده است در ماه فوریه 2018 معتبر ترین جایزه این انجمن به Anna Behlmer اهدا خواهد شد, ( گرگ پی راسل 2 بار و برای فیلم های "نقاب زورو" و "ترانسفورمرز" این جایزه را دریافت کرده است) این برای اولین بار است که یک مهندس زن جایزه مهم CAS را دریافت می کند.
Anna از اولین مهندس های صدای هالیوود بود که از صدای دالبی 7.1 استقبال کرد, فیلم Super 8 اولین تجربه ی Dolby TrueHD 7.1 ایشون بود. Anna در تمام مصاحبه ها به اهمیت و تاثیرگذار بودن صدای ساراند تاکید می کند, به عنوان مثال پارامونت قرار بود فیلم "گربه ی چکمه پوش" را با صدای 5.1 صداگذاری کند, وقتی Anna انتخاب شد و فیلم را دید, گفت صدای این کار باید 7.1 باشد, در نهایت هم فیلم نامزد چندین جایزه معتبر در بخش صدا شد.
مایکل بی میگه پنجاه درصد از جذابیت یک فیلم صدای اون هست. و Anna Behlmer صدای فیلم به یک سیمفونی تشبیه می کند که باید اوج و فرود هاش همگی تاثیرگذار باشن, و گرگ راسل میگه صدا در فیلم باید حتی در سکوت هم حس ترس و انتظار اتفاقی عظیم را در بیننده القا کند.