نمایشگرهای سه بعدی
- توضیحات
- دسته: اخبار
- نوشته شده توسط بهرنگ برزین
اما سامسونگ، از سه بعدی کردن پلاسماهای خود هم غفلت نکرده و ۶ مدل از ۸ مدل پلاسمای فوق باریکی که به زودي راهی بازار خواهد کرد، ویژگی سه بعدی را دارند. مدل‌های ۷۰۰۰ و ۸۰۰۰ پلاسمای سامسونگ با قیمتی از ۱۸۰۰ دلار تا ۳۵۰۰ دلار، می‌خواهند فناوری نمایش سه‌بعدی را به خانه مشتریان سامسونگ بیاورند.
یک ویژگی جالب تلویزیون‌های سه‌بعدی سامسونگ این است که مجهز به پردازشگر توکار سه بعدی مجهز هستند که می‌تواند تصاویر معمولی دو بعدی را به نسخه سه بعدی تبدیل کند. البته باید منتظر ماند و عملا دید که تصاویر مصنوعي سه بعدی تا چه حد با تصاویر سه بعدی واقعی قابل مقایسه خواهند بود.
سونی اعلام کرده که قصد دارد تا ۱۰ ژوئن یعنی درست تا زمان شروع جام جهانی فوتبال، درنگ کند و در این زمان تلویزیون‌های سه بعدی‌اش را عرضه کند. مدل‌های LX900، HX900 و HX800 مدل‌های پشتیبانی‌کننده از نمایش سه بعدی سونی هستند. البته سونی قصد دارد پیش از بازار امریکا، این مدل‌ها را به ژاپنی‌ها بفروشد، محدوده قیمت این مدل‌ها از ۴۳۰۰ دلار تا ۵۲۰۰ دلار متغیر است. خریداران این مدل‌ها هم مجبور هستند، عینک‌های مخصوص را با قیمت تقریبی ۱۳۰ دلار بخرند. سونی ادعا می‌کند که کیفیت عینک‌هایش از عینک‌های دیگر شرکت‌ها بیشتر است. البته مدل LX ، از این قاعده، مستثنی است و هنگام خرید، عینک مخصوص هم همراه تلویزیون به مشتری داده می‌شود.
هدف ال جی این است که امسال ۴۰۰ هزار و سال بعد ۳٫۴ میلیون تلویزیون سه‌بعدی بفروشد. نخستین تلویزوین سه‌بعدی ال جی LD360 بود که در CES به نمایش گذاشته بود, این شرکت قصد داشت که این مدل ۴۷ اینچی را در ماه آوریل روانه بازار انگلیس كند, اما این برنامه لغو شده است و مدل LX9900 ال جی که در ماه می به انگلیس می‌رود، نخستین مدل سه‌بعدی این شرکت خواهد بود. در نیمه دوم سال جاری هم ال جی ۲ مدل دیگر تلویزیون سه‌بعدی را به مشتریان خود خواهد فروخت.
توشیا قصد دارد در سه ماه آخر سال میلادی جاری، تلویزیون سه‌بعدی را به بازار انگلستان بفرستد.
فیلیپس هم مدل سه‌بعدی ۹۰۰۰ را دارد که در سال جاری معرفی خواهد کرد.
وقتی فروش تلویزیون وضوح بالا از دهه ۹۰ میلادی شروع شد، هیچ شبکه تلویزیونی، برنامه‌ای با وضوح بالا پخش نمی‌کرد. خریداران این سسیتم‌ها که در آن زمان قیمتی در حدود ۱۰ هزار دلار داشت، به سختی چیزی برای تماشا پیدا می‌کردند که بتواند به آنها لذت نمایش ویدئوهای با وضوح بالا را نشان بدهد!
امروز هم شرکت‌های بزرگی که تلویزیون‌های سه‌بعدی می‌سازند، دقیقا چنین مشکلی دارند. با وجود اینکه پخش‌کننده‌های دي وي دي و بلوری عنوان هاي بيشتري را روانه بازار كردند اما بدیهی است که تا برنامه‌های سه‌بعدی از فیلم گرفته تا گیم و برنامه‌های تلویونی سه‌بعدی فراگير نباشند این شرکت‌های نمی‌توانند امید زیادی براي فروش بالا در يكي دو سال آينده داشته باشند.
جام جهانی فوتبال در آفریقای جنوبی، فرصت طلایی برای این شرکت‌هاست, سونی در این میان جام جهانی را بسیار جدی گرفته است، این شرکت که اسپانسر جام جهانی هم است با استفاده از دوربین‌های سه‌بعدی خود ۲۵ بازی از بازی‌های این رقابت پرطرفدار را پخش می‌کند. سونی این تصاویر سه‌بعدی را با استفاده از نمایشگرهای بزرگ سه‌بعدی در ۷ شهر بزرگ دنیا (برلین، لندن، مکزیکوسیتی، پاریس، ریو دو ژانیرو، رم و سیدنی) به نمایش می‌گذارد تا به همه نشان دهد که تماشای فوتبال به صورت سه بعدی می‌تواند چه حس و حالی داشته باشد!
در تصویر زير یک دوربین سه‌بعدی را می‌بیند که سال پیش بازی شبکه اسکای اسپورت برای پخش سه‌بعدی بازی منچستر و آرسنال از آنها استفاده کرد.
سه‌بعدی چگونه کار می‌کند؟
انسان‌ها دو چشم دارند، فاصله اندکی که این دو چشم از هم دارند باعث می‌شود که هر یک تصویری از زوایه‌ای کمی متفاوت به مغز بفرستند, مغز با ترکیب کردن این دو تصویر متفاوت با هم به اشیا عمق می‌دهد و آنها را سه بعدی می‌بیند.
برای خلق تصاویر سه بعدی فناوری‌های مختلفی وجود دارد.
۱- دو تصویر به پرده نمایش بتابانیم و یا از تلویزیون پخش کنیم، بعد به یاری عینکی که در یک لنز فیلتر آبی و در دیگری فیلتر قرمز داشته باشد، برای هر چشم تصویر جداگانه‌ای درست کنیم.
۲- این بار دو تصویر پخش کنیم که پلاریزاسیون متفاوت داشته باشند، بعد از عینکی استفاده کنیم که هر لنزش تنها اجازه گذر یک تصویر با قطبیت مشخص را بدهد.
۳- این بار هم دو تصویر از تلویزیون پخش کنیم، اما به جای عینک روی صفحه تلویزیون، پوشش ویژه‌ای بکشیم به هر چشم تصویر جداگانه بدهد. در این فناوری پوشش روی تلویزیون، کار عینک را در دو فناوری قبل انجام می‌دهد.
سال ۲۰۱۰، سال تلویزیون‌های سه‌بعدی نیست، اما این سال را می‌توان آغازی برای این تحول عمده دانست.