موسیقی سرخپوستی

  • پرینت

موسیقی سرخپوستی

نگرشی دوباره به زندگی، زمین، طبیعت؛ همراه با آواهای فلوت بومیان آمریکا

مردانی با خطوطی نگارگری بر چهره، تاج هایی از پرها عقاب ، بدنهایی ورزیده و ستبر، لباس هایی رنگارنگ و پر زرق و برق و نگاه هایی نافذ، خیره و رمزآلود؛ از زمانی که تصاویر و فیلم هایشان بر صفحه تلویزیون های ما نقش بست، یک حس احترام همراه با نوعی احساس خویشاوندی نسبت به آنها در خود حس میکنیم (خودم را می گویم) و شیفته نوع نگاه و راز و رمزهای زندگی آنها. به هر بخش زندگی آنها که سرک میکشی متوجه یک چیز غیرعادی و غیرمعمول می شوی؛ اصلا انگار خودشان و کل زندگی شان شده اسرار مگو. من که ندیده و نرفته، عاشق رفتار و موسیقی عجیب و غریب شان گشته ام. نمادهایی مانند گرگ، عقاب و همه آنچه با   این قوم و قبیله به تصویر کشیده می شود تامل برانگيز و وهم آلود بوده و انسان را با خود به یک دنیای جدید و ناشناخته سوق می دهد.
بگذارید بیشتر از موسیقی این اقوام بشنویم مثلا به این نوشته توجه کنید: تمام ابزارهای موسیقی که در بین سرخ پوستان شایع است، ایرانی می باشد. از جمله ارغنون  سیرنکس،  که در میان بومیان امریکای مرکزی و جنوبی بسیار شایع می باشد.  این ساز تا اواخر صفویه در دستگاه های موسیقی ایرانی کاربرد داشته، که متاسفانه دیگر منسوخ شده است. تمام ساز هایی که در میان بومیان امریکا قبل از ارتباط آنها با غربی ها وجود داشته است، کاملاً شبیه ساز های ایران باستان می باشد.  جالب این که آهنگ و نوایی که بومیان می نوازند،  در بسیاری از موارد شبیه آهنگ های سنتی ایرانی می باشد، همانند آنچه که در بین عشایر است. در کلمبیا قوم کوهی و آریا کوه علاوه بر تشابه بی نظیر در لباس و سنت ها با قوم لر، در نواختن نی بسیار شبیه عشایر بختیاری می باشند.
همچنین سازی گمنام در ایران به نام کیز کیزک وجود دارد که در سرخپوستان استفاده از آن شایع می باشد. در ایران این ساز را از چوب می سازند، ولی در قوم کوهی آن را از پوسته صدف های کروی شکل می سازند. در کشور کلمبیا در رشته کوه سیرا مارادا اقوامی بنام کوهی زندگی می کنند، که بسیار شبیه عشایر لر با همان کلاه نمدی و چوقا زندگی می کنند،  موسیقی آنها هم بسیار شبیه عشایر ایرانی می باشد. (اطلاعات بیشتر در arqir
"موسیقی سرخ پوستی" شامل نواها و آواهای بومی های سرزمین آمریکاست. در اين نوع موسيقي از سازهايي مثل، "پن فلوت" یا "زامپونیا" و یا همان "سازدهنی" سرخ‌ پوستان که اسمش برگرفته ازمجسمه خدای پن هست و از سازهای محلی "قوم اینکا" در آمریکای جنوبی و همچنين "گیتار"، "کیبورد"، "سازهای زهی" و "درامز" استفاده مي گردد. شکل گرفتن آواز، با آکسنت گذاشتن بر جملات (موتیوها) و بالا و پایین بردن صدا و با شدت و اُفتی که در تن ها به کار می رود، برای قوی تر شدن تأثیر حیات، بر زندگی طبیعی آنها مي باشد.
در کتیبه های قدیمی، در کنار سازهای بادی، "طبل ها" دیده می شوند که برای ایجاد ریتم، از آن استفاده می شده است. ساز و آواز در مراسم نیایش های باشکوه و حتی در جشن های غیر مذهبی، در طب، در شکارهای عجیب و غریب و مراسم مربوط به مرگ، کاربرد داشته است.

در "سازدهني ها"، از تعدادي لوله به هم چسبیده استفاده شده که با هم نواخته می شوند. در این صورت، اختلاف صوتی کوچکی ایجاد می شود و تأثیر خاصی روی شنونده برجا می گذارد. لوله اول صدای طبیعی دارد، لوله دوم در همان اندازه است، اما قسمت پایین سوراخ، بسته شده و موجب می شود که صدای یک اکتاو، بم تر به گوش برسد (که برای ایجاد افکت از آن استفاده می نمایند). این نمونه ها، جزء برجسته ترین آثار فرهنگ سرخ پوستان و به خصوص منطقه اقیانوسیه هستند که بر تارک این فرهنگ می درخشد.
"سرخ پوستان"، علاقه بخصوصی در به همراه کردن آواز، با مفاهیم خاص در موسیقی خود، دارند. برای مثال، جهت نمایش مرگ، موسیقی ای برگرفته از اصوات سحرآمیز اجرا می کنند.
آوازهای مذهبی جنوب آمریکا، در خدمت مذهب و دارای ارزش خاصیست که ریشه طبیعی دارد و آنها در این آوازها، یک ملودی را نیایش وار، تکرار می کنند. برای نیایش، به جای شعر از اصوات طبیعی مانند جیغ کشیدن، سوت و تقلید اصوات پرندگان و دیگر صوت های موجود در محدوده حیات جنگل استفاده می گردد. مردان درمانگر، همراه با تکرار صدایی یکنواخت و ساده به رقص می پردازند که به آنان نیروی خاصی می بخشد و قادر می شوند به حالتی روحانی و شفابخش به مداوا بپردازند.

آنان این اصوات را به صورت دعا و برای پاک شدن جسم و روح بیمار، از امراض به کار می برند. آنها با همین اصوات، ذهن خود را تقویت می کنند و گاهی هم موفق به درمان بیمار می شوند.
یکی از ویژگی های این نوع از موسيقي، آرامش و نشاطی است که بعد از شنیدن آن به مخاطب دست می دهد ، بنابراین برای استفاده در دفتر کار، در حال رانندگی و در کل اگر نیاز به رهایی از استرس و تنش‌های روزانه دارید بسیار توصیه می شود.
منابع : ویکی پدیا، والا موزیک، darsahneh و ...

از بین دهها آلبوم سرخپوستی که به آن گوش سپرده بودم؛ دو آلبوم بیشتر از همه نظرم را جلب کرد. آلبوم Dance Music از Camuendo marka و آلبوم Mohicans (قبیله ای از سرخپوستان آمریکایی هستند که در دره رودخانه هادسون اقامت دارند و امروزه اکثر آنها مهاجرت کرده اند) که آهنگساز دومی ناشناخته می باشد. شور و هیجان در سراسر قطعات این دو آلبوم به چشم میخورد که در وقت دل سپردن به آن ما را با خود به دیار مردمانی دور در قاره ای دورتر می برد. (قطعات برگزیده از دو آلبوم فوق تقدیم می شود)
و اکنون اجازه دهید روحتان با صدای آرام فلوت سرخپوستی به پرواز در آید. آواهای تسکین دهنده فلوت بومیان آمریکا روح و ذهن را به آرامش می رساند. همراهی این موسیقی با صدای طبیعت اولویت های زندگی و معنای واقعی آن را برای ما یادآوری می کند. همان طور که زندگی بومیان آمریکا بر روی طبیعت و زمین متمرکز است، این آهنگ ها به ما اجازه می دهد بر روی آنچه در زندگی ما مهم بوده، تمرکز کنیم و آن را به خاطر داشته باشیم.

به دنیای سحرانگیز و رمزآلود سرخپوستی خوش آمدید:

1.Chirapac

2.Espiritual

3.Taita Huamani

4. Techno Meditacion

5. Le Olay Ale Loya

6. Apukunahuan

7. Amanecer

8. Inka Purinan

9. A New Day (Instrumental Version)

10. All The Pretty Things

11.Main Title From 'The Last Of The Mohicans

12. Spirit Of The Words

13. Ruminahui

با سپاس