Yamaha BD-S677 Quick Review

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: بلو-ری پلیر

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

 بلو_ری پلیر یاماها مدل BD-S677 در اولین نگاه نکته جذابی برای من نداشت! پنل جلوی پلیر ترکیبی از پلاستیک براق و طرحی از آلومینیوم برس خورده داشت, دیسک درایو با سرو صدای زیادی باز و بسته میشد, صفحه نمایش از نوع ابتدایی FLV بود و اصلا شباهتی با تصویر گرافیکی پلیر نداشت! کابینت دستگاه تک لایه و سبک بود, کیفیت پست های پشت دستگاه از نوع بسیار ارزان و مشابه محصولات کاملا تجاری استفاده شده بود.

فیلم های که برای تست دستگاه انتخاب کردم, شاهکار صدا "Lone Survivor" و Transformers: Age of Extinction بود.

یاماها در BD-S677 هم باز از تک خروجی HDMI استفاده کرده است! درست مثل پلیرهای ارزان قیمت, نمیدونم چطور یاماها هنوز به این باور نرسیده که مدار تصویر بهترین آمپلی فایرهای خود این شرکت هم بروی تصویر تاثیر منفی دارن! موضوعی که اکثر ویدئو پلیر سازهای برتر مثل پایونیر و آپو در ابتدا و سپس دنن و بسیار دیگر از کمپانی ها بهش رسیدن, اما یاماها هنوز و در بالاترین مدل های بلوری پلیر خود از تک HDMI استفاده می کند!

در اولین تست بعد از یک کالیبره ساده از تصویر, کنتراست پایین و بور بودن تصویر اولین نشانه های یک پلیر ضعیف و از خانواده تجاری هارو به من نشان داد. کلوزآپ های زیادی که در هر دو فیلم شاهدش هستیم در این پلیر رنگ پریده و سرد میدیدم. بخصوص در ترانسفورمرز رنگ ها زنده و گرم نبود. بافت پوست عمق نداشت و احساس میکردی تصویر سمباده خورده است. تصویر در صحنه های حجیم با بیت ریت بالا که نیاز به پشتیبانی رم بافرها بود دچار استرس و تاری میشد. تا همین جا کافی بود که زیر بخش مربوط به تصویر خط بکشم و برم سراغ صدا.

انگار یاماها BD-S677 در صدا هم چیزی برای گفتن نداشت! صدای بی نظیر "Lone Survivor" بیننده فیلم سرجاش میخکوب میکنه, فقط کافی کامپوننت های سیستم توان اجرای صدای این فیلم داشته باشه, تجربه صدای این کار به حدی تاثیرگذار  و ظریف است که افکت های فیلم با تمام وجود حس می کنید و اگر سیستمی کوچکترین ضعفی در اجراشون داشته باشه سریع از لابه لای اون همه افکت سنگین متوجه ضعف صدا میشد.

بلوری یاماها BD-S677 قدرت کانالیزه کردن افکت هارو نداشت, صدا با شفافیت خوبی اجرا میشد اما کانالیزه نبود, صداها بین کانال ها گم میشدن, انگار پلیر یه جاهای از صدارو حذف میکرد! مخصوصاً در حرکت افکت ها بین کانال ها این ضعف بیشتر حس میکردید. کانال LFE انرژی بدی تحویل شنونده میداد, حس میکردم دیافراگم ساب ووفرها لرزش های مدام دارن, چیزی شبیه به هوم صدا, هومی که وجود نداشت اما بروی افکت های فرکانس پایین احساس میشد و اجازه نمیداد فرکانس پایین شفاف و افکتیوی داشته باشیم. صدا به اندازه که که من دوست داشتم پانچی نبود و یه جورایی شل و خارج از کنترل سورس اجرا میشد. در کل صدا هم خوب نبود و نتونست من درگیر کنه.

اگر فکر می کنید این پلیر فقط توان اجرای فایل های صدا و تصویر از روی دیسک و یا فلش مموری دارد, کاملا اشتباه می کنید! 677 مجهز به یک وای فای بسیار قوی است که با اتصال به دیوایس های مختلف تبدیل میشه به یک اکسس پوینت قدرتمند بین گوشی یا تبلت شما با نمایشگرتان خواهد شد, من به دلیل داشتن اپلیکیشن یاماها بروی گوشیم, فقط کافی بود مدل دستگاه داخل اپ سرچ کنم. نکته جالب این پلیر امکان نمایش صفحه گوشی یا تبلت بروی نمایشگر با کیفیت نسبتاً خوب بود, خیلی سریع متصل میشد و عکس ها و ویدئوهای حجیم اجرا می کرد. کاری که تقریباً تمام نمایشگرها و برخی پلیرهای جدید انجام میدن اما با کندی و گاهی ایراد!  بلوری پلیر S677 یاماها این کار به راحتی و بسیار سریع انجام میداد.

کلام آخر: مثل همیشه باید بگم یاماها ویدئو پلیرساز خوبی نیست و در طول این سالها هم نخواسته که خوب بشه! BD-S677 یاماهارو نمیتونم در کلاس و کیفیت هم رده های خودش مثل پایونیر BDP-450 و دنن DBT-3313  قرار بدم, حتی از مدل BD-A1040 یاماها مخصوصاً در صدا بسیار ضعیف تر بود. برای من کیفیت صدا و تصویر این پلیر در کلاس تجاری ها  قرار داشت.

طراحی و ساخت

 صدا و تصویر

چند توصیه

توضیحات

دسته: راهنمای خرید

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

یکی از اون نکات بسیار با اهمیت در سیستم های سینمایی خانگی, انتخاب بلندگوی مناسب کانال مرکز است, در مطلب اهمیت بلندگوی مرکز در این مورد صحبت کردم.

در انتخاب بلندگوی سینمایی بیشترین توجه و هزینه بزارید برای کانال مرکزی, مهمترین افکت های صدا مثل دیالوگ و اکثر افکت ها مهم لحظه ای در این کانال اجرا می شود.

یکی از دلایلی که باعث میشه پکیج های تجاری کوچکترین ارزشی در صدای سینمایی نداشته باشند, همین کانال مرکز است که توان پخش افکت های سنگین را به هیچ عنوان ندارند! بعنوان مثال صدای آپتیموس پرایم در فیلم ترانسفورمرز کدوم یکی از این قوطی پلاستیک های تجاری نزدیک به واقعیتش اجرا می کنند؟! واقعیتی که اگر کمی پیگیر مطالب سایت بوده باشید و البته کمی تجربه تست سیستم های درست و حسابی داشته باشید خیلی راحت بهش خواهید رسید.

دوستانی که دلیل خرید این پکیج های بی ارزش تجاری کم بود جا و یا نداشتن امکان پخش صدا با وولوم بالا بیان می کنند! بهشون Sound Bar هارو توصیه می کنم. انتخاب یکی از مدل های این سیستم ها متناسب با برند تلویزیون و یا کمی بهتر مدل های از برندهای خوش نام مثل پایونیر, یاماها و جدیدا فوکال, یک انتخاب هوشمندانه بحساب میاد. انتخاب یکی از اینSound Bar ها زیبایی به دکور منزل شما میده که هیچ کدوم از این قوطی پلاستیک های دراز زشت ندارن و حتی از نظر کسی که فقط کمی به سیستم های سینمایی آشنا باشه مسخره است.

خرید پکیج های تجاری سینمایی صرفاً برای تقویت صدای رسیور یا موزیک های روی فلش است, این مجموعه ها هیچ یک از پارامترهای صدای سینمایی مثل DSP و توان اجرای افکت های سنگین سینمایی ندارند. پس بهتره برای لذت بردن از موزیک ویدئوها و فیلم های بروی فلش و هارد دیسک یکی از مدل های Sound Bar هارو انتخاب کنید.

دوستانی هم که نمیخوان هزینه زیادی برای سیستم سینمایی خانگی داشته باشن, اما دنبال سیستمی مورد تایید من هستند. بهشون پکیج بلندگوی جامو 426 یا 428 همراه با ساب ووفر مدل 210 یا 260 جامو و همچنین آمپلی فایر VSX-924 پایونیر یا دنن AVR-X1100W و همچنین یاماها RX-A840 توصیه می کنم. مدل های 426 و 428 میشه با آمپلی فایر های کمی قوی تر هم ستاپ کرد. جامو با هر سه مدل آمپلی فایر ذکر شده صدای خوبی میده. بی شک جامو بهترین بلندگوی ارزان قیمت سینمایی بحساب میاد, و مثل همیشه این برند بیشتر از پولی که از مشتری میگیره بهش صدا میده.

برای جامو 426,428 و 606 کابل با Gauge 10 بسیار مناسب است. قطر کمتر اجازه نمیده بلندگو در پیک های سنگین جریان کافی دریافت کنه, که باعث فشار به آمپلی فایر و تخریب صدا میشه.

حتما! بلوری پلیرهای با دو خروجی HDMI انتخاب کنید, در مورد دلیلش بارها در سایت صحبت شده است. همچنین دور برندهای کره ای و یا ژاپنی های مثل سونی خط بکشید. انتخابتون بزارید روی پایونیر و دنن. توصیه شخصیم برای بلوری پایونیر و آپو است. چقدر خوب بود خودم آپو وارد می کردم! LOL

برند DALI هم یکی از خوب های صدای سینمایی و های فای است که خیلی دوست دارم بره دست یه فروشنده خوب, تا بتونم با خیال راحت به مخاطب توصیه اش کنم.

یادم رفت مجموعه های سینمایی Mission مثل MX300 همین پکیج که عکسشو میبینید و مجموعه های MX3 - MX4 - MX5  پیشنهاد کنم! MX300 با آمپلی فایر دنن AVR-X2100W بسیار ایده آل است. با X1100 هم میشه با کمی افزایش db ازش صدای خوبی گرفت.

بنظرم ترکیب آمپلی فایر دنن 1520 با بلندگوی Mission MX5 و البته سورس دنن 1520 میتونه صدای خوبی داشته باشه. اگر امکانشو دارید حتما تست کنید.

اینم لینک چند پیشنهاد گران تر و البته با ارزش صدا و تصویر بیشتر که در چند مطلب قبلی بهشون اشاره کردم

YBA PASSION 430 Review

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: سی دی پلیر

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

YBA مدت زیادی نیست وارد بازار محصولات های اند ایران شده است, اما در این مدت کوتان مورد استقبال خوب اودیو فایل ها قرار گرفته و کم کم داره جاشو در بین این دوستان باز می کند. خوشبختانه توسط یکی از فروشندگان مورد تایید و بسیار با سابقه های اند (هادی محمدپور) فروشگاه آکوستیک با خدمات  بسیار ویژه به مشتریان فروخته می شود.

سورس "PASSION 430" یکی از مدل های بالا و های اند این کمپانی فرانسوی بحساب میاد. ظاهر 430 ساده و بسیار شیک و های کلاس است. وزنی در حدود 12 کیلوگرم داره. با شاسی آلومینیومی تک لایه و کابینت خوش ساخت که باز هم می توانست بهتر و سنگین تر از این ساخته شود.

مکانیزم دیسک این سورس سفارشی و توسط کمپانی فیلیپس ساخته شده است. در صنعت صدا درایورهای ساخت TEAC و فیلیپس از بهترین ها هستند, بطوری که بهترین سازندگان سورس های بسیار گران از مکانیزم دیسک گردان این دو کمپانی استفاده می کنند. وقتی مکانیزم یکی از این دو کمپانی قلب سورس شماست خیالتون برای 10 سال کارکرد بی عیب و نقص راحت باشد.

 سورس PASSION 430 با مجموعه کابل AudioQuest و بلندگوی بسیار نازنین B&W ناتیلوس 805 شنیدم. 

من شناخت زیادی از این برند ندارم, و تعداد دفعاتی که این برند شنیدم کمتر از انگشتان یک دست است! اما یک دوستی در خارج از ایران دارم که این برند شنیده و ازش شناخت داره, دوستانی که در ابتدا از من در مورد این برند سوال میکردن خاطرشون هست من از قول این دوستم میگفتم فلانی گفته این صدارو داره. در مورد سورس YBA هم این دوست عزیز به من گفته بود که مدل های بالای این برند تایید میکنه و تاکید داشت جنس صداش آنالوگ است.

صدای این سورس که قیمتی در حدود 20 میلیون داره, نه میشه در کلاس میانه قیمت ها و نه های اند های گران ارزیابی کرد. سورس PASSION 430 در اولین دقایق شنیده شدن, حس صمیمی و گرمی به شنونده تحویل میده, نکته ای که برای یکی مثل من عدای آنالوگ در آوردن بحساب میاد, و اصلا امتیاز مثبتی نیست. YBA 430 در اولین دقایق همین حس به من داد. با گرم شدن سیستم که بیش از یک ماه از ستاپ کل سیستم گذشته بود و در این مدت هیچ یک از کامپوننت ها از برق کشیده نشده بودن و شب ها هم بروی آماده به کار قرار داشتن, صدا من آروم میکرد و من میتونستم با موزیک ارتباط دوستانه تری برقرار کنم. بعد از شنیدن چندتای تراک پلیر 430 حالت دفاعی اول من ازم گرفت و کمی من هول داد عقب تا راحت تر لم بدم و موزیک گوش کنم.

من تاکید جدی بروی نور و سکوت فضای شنیداری دارم, فضا باید Blind و آرام باشه تا بتونم با موزیک و حتی در تست های سینمایی با آنچه می شنوم و میبینم ارتباط برقرار کنم. من اصلا دوست ندارم گریل بلندگوهارو بردارم, کاملا به لذت و درک من از موزیک تاثیر منفی داره, نور کم و حتی تاریک دوست دارم, و دوست دارم در زمان تست فقط نمایشگر کامپوننت هارو ببینم, این در موزیک Body بهتر و در صدای سینمایی DSP مجازی بهتری در مغز ایجاد میکنه که خوشبختانه در زمان تست YBA این شرایط وجود داشت.

سورس YBA در خروجی RCA و coaxial هر دو در مدار بود و فقط کافی بود سوپیچ کنیم. صدای سورس PASSION 430 بلعکس اکثر سورس های هم کلاس بروی خروجی دیجیتال coaxial با کابل بی نظیر AudioQuest البته آنالوگ هم از همین برند بود, با جرات میگم فوق العاده زیبا بود! 430 با خروجی کواکسیال یک Presence نزدیک به آنالوگ با دقت بالا بروی فرکانس های میانه داشت, که وقتی سویچ میشد روی RCA وضوح و چسبندگی فرکانس های میانی به خوبی کواکسیال نبود. من ترجیح دادم ادامه شنیدن این سوری بروی کواکسیال ادامه داشته باشد.

صدای PASSION 430 به من اجازه میداد راحت بروی نت ها تمرکز کنم, و برای درک بهتر هر شاخص حواسم از شاخص های دیگه جدا نکنم. صدا بروی خروجی کواکسیال رزونانس اذیت کننده ای برای من نداشت. همین آرامش صدا به من اجازه میداد بیشتر متمرکز بشم روی شاخص های مثل کنترل نت ها در پیک ها بالا و کنترل بروی نت های که از صدا حذف میشه تا آنالوگ بیشتر به شنونده منتقل کنه. اشتباهی که خواسته یا ناخواسته بسیاری از سورس های بد برای کنترل صدای دیجیتال انجام میدن و نتیجه میشه صدای پر از جزئیات احمقانه و تجاری!

PASSION 430 در خروجی آنالوگ و دیجیتال, تاکید بر دیجیتال, ناحیه فرکانس پایین عالی و گسترده اجرا میکرد, به طوری که صدای ناتیلوس 805 با کمی ضعفی که در فرکانس پایین دارد, گسترده تر و حجیم تر شنیده میشد. در آنالوگ هم این عمق و گسترده بودن فرکانس های پایین کاملا حس میشد.

سورس YBA به شنونده کمک میکرد Sweetness بیشتری در صدا حس کند. صدای به گوش شیرین و دوست داشتنی میاد که در هیچ یک از نواحی فرکانسی اجرای Exaggerated نداشته باشد. اگر یکی از نواحی فرکانسی مخصوصاً میانه برای حس موزیکال بودن زیاد باشه در گوش کم تجربه در ابتدا شیرین میاد, اما همین صدا با بیشتر شدن تجربه شنیداری شروع به فوروارد شدن میکنه و شنونده خیلی زود از صدا خسته خواهد کرد. YBA خیلی خوب بالانس کنترل میکرد و هیچ نت ی را نمی نداخت یا بیش از حد کش نمیاورد.

 PASSION 430 در آنالوگ و دیجیتال نت هارو پولیش شده اجرا می کرد, و اصلا حس تندی و دینامیک اذیت کننده دیجیتال به شنونده نمیداد. مخصوصاً در میکرو نت های تمیزی ازش شنیده میشد. خیلی راحت می تونستم هر Scale  کامل بشنوم, در بین اينتروال ها انرژی اضافی که نزاره نت هارو بشنوم وجود نداشت در نتیجه تایمینگ خیلی خوب و دقیق اجرا و شنیده میشد.

بنظر من اگر Upstream خوبی در سیستم داشته باشیم خیلی از مشکلات صدا حل میشه, بلندگوها قابل تحمل تر میشن, آمپلی فایرها بهتر می تونن توانایی هاشون نشان بدن و از همه مهم تر ذهن داده های تمیزتری از صدا دریافت میکنه.

کلام آخر میتونم بگم سورس YBA PASSION 430 دوست داشتنی, موزیکال و جذاب بود.

صدا

طراحی و ساخت

DENON DCD-1520 Review

توضیحات

زیر مجموعه: تحلیل ها

دسته: سی دی پلیر

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

بعضی وقت ها دفتر تستم که نگاه می کنم, کلی مطلب و تست های انجام شده پیدا میکنم که در گذر زمان یا اینقدر قدیمی شدن که یه نسل جدید تر از اون دستگاه وارد بازار شده, و یا من ذهنیتم از شاخص های مثبت و منفی اون دستگاه کمرنگ شده و فقط خط خطی های از اون تست باقی مانده است. فیلم تست کردم و نشده ازش بنویسم, الان قسمت بعدش وارد نمایش خانگی شده!

خیلی دوست دارم همیشه محصولاتی در کلاس های مختلف قیمتی معرفی کنم و اگر تستشون کردم ازشون بنویسم. سورس دیجیتال دنن DCD-1520 نسل جدید و میانه قیمت دنن یکی از اونهاست, که دلم نیومد فراموشش کنم.

1520 یک میانه قیمت بسیار زیبا و خوش ساخته که برای اودیوفیل های تازه وارد به دنیایی صدا میتونه گزینه دوست داشتنی باشه. مثل همیشه وارد توضیحات کاتالوگی محصول نمیشم. جزئیات DCD-1520  در سایت رسمی دنن.

سورس 1520 توان کوانتیزه سیگنال دیجیتال به آنالوک با دقت 32 بیت و نرخ نمونه برداری 192 کیلوهرتز را دارد. که برای یک میانه قیمت عدد قابل ملاحظه ای است.

در مورد بیت ریت و فرکانس نمونه برداری در مطالب قبلی توضیح دادم, اینجا دوباره یک اشاره ساده کوتاه می کنم.

برای مدولاسیون یک مدیایی دیجیتال, نیاز به فرکانسی با عنوان نایکوئیست است.کیفیت داده های نهایی از دیسک بستگی به سرعت و دقت فرکانس نایکوئیست دارد, بعنوان مثال در سورس 1520 با دقت 32 بیت (نقطه های نمونه گیری) که هرچقدر بیشتر باشد موج ساخته شده نهایی به سورس اصلی نزدیک تر است, نمونه گیری می شود و با فرکانس 192 کیلوهرتز از نقطه های مشخص شده نمونه گیری می کند. فرکانس نمونه گیری با افزایش تعداد نقطه های نمونه گیری شده باید افزایش پیدا کند, سرعت کمتر در نمونه گیری می تواند نویز کوانتیزه در موج ایجاد کند. سرعت بیشتر نتیجه نهایی تمیز تری دارد. اما تمیزی سیگنال نهایی بستگی به دقت و طراحی چیپ پردازشگر داره و همیشه اینطور نیست که بیت ریت و فرکانس نمونه برداری بیشتر به معنی کیفیت بهتر خواهد بود.

دنن 1520 با درایور معروف این شرکت با عنوان SVH Loader مجهز شده است, که مثل همیشه یک ساخته با کیفیت و با دوارم است, اما همچون تمام دیسک درایورهای SVH سرعت لود کند و کمی اذیت کننده ای دارد. 1520 هم از این قاعده مستثنی نبود.

صدای 1520 نمیشه از کلاس قیمتیش بالاتر یا ضعیف تر عرض یابی کرد, صدای 1520 مثل دیگر سورس های دنن رفتار دیجیتالی داره و اصلا سعی نمیکرد خودشو آنالوگ نشون بده اما دیجیتال باشه, درست کاری که Marantz انجام میده! و همین شده ضعفی در این برند همزاد دنن. اما دنن در سورس های مخصوصاً های اند رفتاری کاملا دیجیتال داره که فقط سعی میکنه آنالوگ در ذهن شنونده بازسازی کنه. ولی به ساختار دیجیتال دست نمیزنه و سعی در مخفی کردن آن نداره. 1520 با کلاس میانه ای که داشت حس آنالوگ در داده های خود به من میداد, نت هارو با جنس صدای دیجیتال اجرا می کرد, فقط لبه های هر نت کمی تراش میداد تا گوش کمتر اذیت بشه و ذهن بتونه با صدا ارتباط برقرار کنه.

 من میتونستم Body  صدارو حس کنم و کمی حجم سازهارو احساس کنم و در ذهنم ازشون یک تصویر بسازم, مخصوصاً با چند تراکی که به گوشم آشنا نبود بیشتر تونستم تصویر صدای 1520 درک کنم.خوب بود و اجازه داد ذهنم آنچه سورس میخواست به من تحویل بده بگیره و درکش کنه. تا همین حد راضی کننده ست و برای سورس های دیجیتال زیر 5 تومن ایده آل است.

 1520 جزئیات بالای مثل هم کلاس های ژاپنیش به سمت شنونده پرتاب نمیکرد, با کمی تاکید و آشنایی که با موزیک داشت نهایت توانشو در اجرا نشون میداد. آرام بود و حس و حال موزیک با جزئیات دیجیتال خراب نمی کرد.

معمولا سورس های هم کلاس 1520حس و حال خاصی به موزیک نمیدن, یا خرایش میکنن یا اینقدر سعی در نمایشی کردنش دارن که رسماً گند میزنن به صدا. 1520 دنن این رفتار نشون نمیداد و باز هم سعی میکرد خودش رو از مجموعه سیستم جدا کنه و فقط وظیفه ای که داره انجام بده. میشد تاثیراتشو بروی صدا حس کرد اما اینقدر نبود که منو وادار کنه نکته منفی ازش بنویسم. شاید مثبت ترین نکته این سورس همین سعی در بی طرف بودنش هست که بسیاری از سورس های هم کلاسش انجام نمیدن.

 من فلسفه طراحی های فای دنن دوست دارم, همین که سعی در نمایشی کردن محصولاتش نداره یک امتباز مثبت  بحساب میاد و با این که جایگاه ویژه ای در صدای های اند با شناخت اکثریت نداره, یک قرن هست در جایگاهی محکم ایستاده و گاه خوب و بد این جایگاه از دست نداده است.

طراحی و ساخت

صدا

ستاپ ابتدایی Turntable

توضیحات

دسته: آنچه باید بدانید

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

چند نکته کوچیک اما بسیار مهم در ستاپ اولیه Turntable بهش اشاره می کنم, که با رعایت این نکات هم ستاپ امن تری خواهید داشت و هم صدای کم استرس تر می شنوید.

1- میزی که دستگاه Turntable بروی آن قرار میگیرد باید سنگین, و مجهز به لرزشگیر در پایه ها و صفحات باشد. مکانیزم کار دستگاه بر پایه بی وزنی سوزن بروی پستی و بلندی های صفحه است, در نتیجه کوچکترین لرزش ناشی از بلندگوها بروی صدا تاثیرگذار است.

2- تراز بودن میز و بشقاب دستگاه است, تراز کردن خود دستگاه بروی میز تراز نشده اشتباه است. ابتدا میز و سپس دستگاه را تراز کنید.

3- در هنگام نصب بازوی دستگاه بی هیچ عنوان از دستکش نخی استفاده نکنید, (دستکش نخی یکی از مهمترین های یک ستاپ امن بحساب میاد) اما در ستاپ Turntable ازش استفاده نکنید. دلیلش گیر کردن سوزن پیکاپ به دستکش است, که نتیجه خوشایندی در پی نخواهد داشت.

4- یکی دیگه از اشتباهات بالانس کردن بازوی دستگاه بروی"Platter" بشقاب اصلی است! این کار باعث فشار بیش از حد سوزن بروی صفحه می شود. بازوی دستگاه باید در نزدیکی لبه بشقاب بالانس شود.

5- یکی دیگه از روش های اشتباه در ستاپ که باعث آسیب دیدن احتمالی به کارترج می شود, نصب کارترج بروی بازوی سوار شده است, این کار نه تنها بازو  را از بالانس خارج میکنه, بلکه تسلط شمارو در کار کم میکند. کارترج توسط قطعه ای به اسم Mount به بازو وصل می شود. Mount به راحتی از بازو جدا میشه و شما با تسلط کافی و بسیار امن این امکان پیدا می کنید که کارترج را سوار و سپس قطعه Mount بروی بازو نصب کنید.

6- سنجش فشار سوزن بروی صفحه ست, که با یک ترازوی دیجیتال با دقت وزنی گرم انجام می شود, فشار بیش از حد باعث خوردگی صفحه و خراب شدن زودتر از وقت سوزن خواهد شد. شدت فشار کم هم تاثیر مستقیم بروی کیفیت صدا خواهد داشت, در فشار کم سوزن توان وارد شدن بر عمق فرورفتگی های صفحه را ندارد, که باعث دریافت لرزش کمتر و در نتیجه داده های صوتی کمتری خواهد شد. سنجش فشار به این صورت انجام می شود که  ترازو را بروی بشقاب بدون صفحه قرار بدید و بازو و سوزن را با همان ظرافت که بروی LP قرار میدهید بروی قسمت حساس ترازو قرار بدید. برای Turntable با کارتریج ارزان قیمت فشار نباید از 1.75 گرم و برای کارترج های حساس و گران قیمت 1.68 تا 1.70 گرم کمتر یا بیشتر باشد.

با رعایت همین 6 نکته ساده ستاپ دقیق و امن یک Turntable انجام می شود. در این مطلب وارد نکاتی به قول دوستان حرفه ای تر نشدم, چرا که با تجربه های آنالوگ خیلی بهتر از من ستاپ درست بلد هستند. برای دوستانی هم که برای اولین بار هست با این ساخته فوق العاده کار می کنند همین داده های ابتدایی برای ستاپ امن و دقیق کافی است.

آکوستیک و سالن های اپرا

توضیحات

دسته: مطالب مخاطبین

نوشته شده توسط کاملیا پهلان

طنین دقیق نوای موسیقی در سالن‌ها به عوامل بسیار گوناگونی بستگی دارد. طراحان داخلی این سالن‌ها باید محاسبات‌شان در این رابطه بسیار دقیق باشد و مصالحی به کار برند تا آکوستیک سالن ایده‌آل شود. اما تفاوت های فاحشی در صدا بین سالن های اپرا در سراسر جهان وجود دارد. در این مطلب 10 سالن برتر اپرا از نظر آکوستیک معرفی می کنم.

سالن فیلارمونی برلین

سالن کنسرت فیلارمونی شهر برلین آلمان را‌ هانس شارون طراحی کرده است. معماری مدرن این سالن از همان آغاز ساخت بسیار بحث‌ برانگیز بود. به رغم مخالفت‌های فراوان سرانجام این سالن در سال ۱۹۶۳ به پایان رسید و به یکی از دیدنی‌ترین نقاط پایتخت آلمان تبدیل شد. طراحی دقیق و استادانه داخل سالن سبب شده که این سالن از نظر آکوستیک به یکی از بهترین سالن‌های موسیقی جهان تبدیل شود.

سالن جشنواره ریچارد واگنر در شهر بایرویت آلمان

سالن جشنواره ریچارد واگنر در شهر بایرویت آلمان که در زبان محلی "شوینه" نامیده می‌شود، در زمان زندگی واگنر توسط خود او و دوست معمارش اونو بروکوالد، طرح‌ ریزی و در سال ۱۸۷۶ افتتاح شد. آن‌ها طرحی را با الگوی آمفی تئاترهای یونان باستان بوجود آوردند. خصوصیت جالب این سالن، مکان ارکستر اپراست که کاملا مخفی‌ست و سبب شده که طنین موسیقی منحصر به فرد شود.

"پرینس رگنتن تئاتر" در مونیخ

در بنای این سالن سعی شده سیستم آکوستیک سالن جشنواره ریچارد واگنر در شهر بایرویت آلمان شبیه سازی شود. اما اگر در سالن بایرویت صحنه نمایش، سقف، سطح زمین و صندلی‌ها همه از جنس چوب هستند، در سالن "پرینس رگنتن تئاتر" در مونیخ که در سال ۱۹۰۱ افتتاح شده، آهن و بتون نمایی پرقدرت به سالن داده است. اما همین تفاوت سبب شده که طنین صدا در این سالن به اندازه سالن بایرویت شفاف نباشد.

سالن کنسرت والت دیسنی در "کنسرت‌هال" لس آنجلس

سالن کنسرت والت دیسنی "کنسرت‌هال" در لس آنجلس در سال ۲۰۰۳ افتتاح شد. آرشیتکت این سالن که شبیه کشتی بادبانی ساخته شده، فرانک گری و طراحی داخلی آن نیز به عهده یاسوهیشا تویوتا بود. تویوتا در این رابطه طرحی مخصوص به کار برد و محل استقرار ارکستر را در وسط سالن و محل نشستن تماشاگران را دورادور ارکستر قرار داد. اساپکا سالونن، مدیر "کنسرت‌هال" از آکوستیک این سالن بسیار راضی است.

سالن کنسرت "کارنگی‌هال" در نیویورک

سالن کنسرت "کارنگی‌هال" در مرکز منهتن نیویورک به خاطر طنین نوای موسیقی‌اش در جهان مشهور است. این سالن در سال ۱۸۹۱ با فستیوالی پنج روزه افتتاح شد. والتر دارموش، یک رهبر ارکستر جوان آن زمان موفق شد آرتور کارنگی ، یکی از ثروتمندترین مردان جهان را متقاعد کند که مخارج یک سالن بزرگ کنسرت را در نیویورک به عهده گیرد.

سالن اپرای سیدنی

سالن اپرای سیدنی گرچه مشکلاتی با آکوستیک، محل ارکستر و صحنه دارد، اما همین سالنِ کلان‌شهر سیدنی در استرالیا از طرف یونسکو به عنوان میراث فرهنگی جهان شناخته شده است. هزینه نهایی ساخت این سالن در انتها ۱۴ برابر قیمتی شد که در ابتدا پیش بینی کرده بودند. این سالن در سال ۱۹۷۳ توسط ملکه الیزابت دوم افتتاح شد.

بلشوی تئاتر مسکو

بلشوی تئاتر مسکو در کنار مارینسکی تئاتر در سنت پترزبورگ از مهم‌ترین مکان‌های فرهنگی روسیه به حساب می‌آید. بلشوی تئاتر مسکو در سال ۱۸۲۵ افتتاح شد. به تدریح آکوستیک این سالن کیفیت خود را به خاطر ساخت‌ و‌ سازهای جدید و استفاده طولانی از آن از دست داد. این سالن در سال‌های ۲۰۰۵ تا ۲۰۱۱ نوسازی شد و این نوسازی تاثیر مثبتی در طنین صدای آن بوجود آورد.

انجمن موسیقی وین

سالن بزرگ انجمن موسیقی وین به خاطر کنسرت‌های سالانه فیلارمونی وین شهرت جهانی دارد. این سالن که در ژانویه سال ۱۸۷۰ افتتاح شده، از زمان افتتاح به خاطر زیبایی فریبنده‌اش با استقبال جهانی روبرو شد. شاید به همین دلیل است که هنرمندان بزرگ دنیا با علاقه در این سالن به هنرنمایی می‌پردازند یا شاید آن‌ها به خاطر طنین شفاف و فوق‌العاده سالن علاقمند به هنرنمایی در آن هستند.

"اشتات‌هاله" در شهر ووپرتال آلمان

سالن تاریخی "اشتات‌هاله" در شهر ووپرتال- البرفلد آلمان سالنی است که در آن چشم و گوش آرامش می‌یابد. این سالن زیبا که به سبک نئورنسانس ساخته شده، در سال ۱۹۰۰ افتتاح شد. طنین صدای این سالن شنونده را به یاد سالن بزرگ انجمن موسیقی وین می‌اندازد. بی‌سبب نیست که بسیاری از شرکت‌های ارائه آثار موسیقی جهان برای ضبط آثار خود به این سالن می‌آیند.

سالن "اِلب ‌فیلارمونی" در‌هامبورگ

مسئول آکوستیک سالن "اِلب ‌فیلارمونی" در‌هامبورگ "یاسوهیسا تویوتا" است؛ کسی که طراحی داخلی سالن کنسرت والت دیسنی "کنسرت‌هال" در لس آنجلس را نیز به عهده داشت. در سالن "اِلب ‌فیلارمونی" در‌هامبورگ نیز قرار است ارکستر و تماشاگران بسیار نزدیک به هم باشند. تویوتا در این باره می‌گوید: «هدف نهایی ما ایجاد شرایط صمیمیت صوتی در سالن است. (سالن اِلب ‌فیلارمونی هامبورگ در حال ساخت است)

انتخاب موزیک برای تست سیستم

توضیحات

دسته: آنچه باید بدانید

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

دوستان خواسته بودن موزیک اودیوفایلی معرفی کنم, گفتم یکم در مورد نوع موزیکی که باید در تست سیستم استفاده کنیم و آنچه رواج دارد بنویسم, بعد چند تراک معرفی کنم.

سبکی که در بین اودیوفایل ها در شنیدن سیستم رواج دارد, سبک "جاز" و "بلوز" است. حالا چرا این دو سبک موزیک بیشتر به گوش در سیستم های صدا خوش میاد؟ دلیلش نوع سازها, ترکیب و ووکال در این دو سبک موسیقی است.

سازهای اصلی در این دو سبک موزیک, ساکسیفون, ترومپت, ترومبون, فلوت, پیانو, درامز, کلارینت است, در موسیقی سنتی ایرانی ما کلارینت به اسم "قره نی" داریم, کلارینت در اصل نوع سوپرانوی قره نی است. (صداش زیر تر هست)

ملاحظه می کنید همگی این سازها صداهای قوی دارن, که در تنظیم نمیشه یکی بر دیگری قالب کرد, صدای ووکال قوی خوانندگان جاز هم بهشون اضافه کنید, میشه بهترین گزینه برای تست سیستم های فای.

در کل دنیا برای فروش و دموی سیستم های صوتی از بین صدها تراک که اکثراً هم جاز و بلوز هستن, چند تراک انتخاب می شود و در شوها دمو می کنند. فروشندگان هم برای کلاس های مختلف سیستم ها تراک های مختلفی گلچین میکنند و متناسب با کلاس سیستم پخش می شود, در ایران هم به همین شکل است.  دموی سیستم با یک تراک جاز با ووکال قوی و تک نوازی سازهای بادی و ضربی صدای یک سیستم کاملا عادی به شکل محسوسی بالا میبره, توجه کنید که موقع خرید ذهنتون درگیر صداهای ووکال قوی و تک نوازی های موزیک های انتخاب شده نشه, و همیشه تراک های خودتون همراه داشته باشید.

خوشبختانه من در این چند سال توانستم همراه داشتن سی دی های شخصی برای خرید سیستم صوتی جا بندازم, و این یکی از کارهای بود که خارج از هدف اصلی من که سیستم های سینمایی بود و هست توانستم انجام بدم.

یک نکته دیگه این هست که, سیستم های های فای و های اند در دریافت, تقویت و انتقال صدا بسیار Direct عمل می کنند, و هرچقدر میزان Neutrality کل سیستم بالاتر بره مستقیم عمل کرد سیستم هم بیشتر می شود.

حتما براتون پیش آمده موزیکی که در پخش ماشین یا یک ضبط تجاری صداش خیلی بنظرتون خوب هست, در یک سیستم های فای خیلی فلت و بی روح اجرا میشه! ( این فراموش نکنید که سیستم صوتی با وفاداری بالا کمترین تاثیر تقویتی یا افزایش فرکانسی بروی سورس داره) کاری که سیستم های تجاری به شدت بروی صدا انجام میدن, بطور مشخص نواحی مختلف فرکانسی تقویت و بالانس می کنند, به همین دلیل موزیک های با رکورد بد و بی کیفیت در پخش ماشین و سیستم های تجاری صدای متفاوت با یک های اند چند هزار دلاری دارند. سیستم گرون نیاز به سورس نه فقط اورجینال, بلکه با رکورد خوب داره.

چند وقتی هست کمپانی های مثل MSB محصولاتی برای استریم موزیک و پخش بروی سیستم های های اند تولید می کنند, این محصولات فایل های استریم فشرده یا غیر فشرده موزیک را با DAC های چند مرحله ای بسیار قوی به یک سورس بالانس شده کریستالی آنالوگ تبدیل می کنند. همین کار میدیا پلیرهای ارزان قیمت تر مثل همین سونی که خودم دارم هم انجام میدن. فرق محصولاتی مثل MSB با یک پخش تجاری در دقت و نزدیک بودن صدا به سورس اصلی است.

پس این نکته در نظر داشته باشید که سیستم های فای یا های اند نیاز به سورس های اند هم دارد.

نکته آخر: که برای من از مهمترین ها در تست صدا و تصویر است, داشتن رفرنس های شخصی است, در تصویر گفتم نسخه های از فیلم بلوری اورجینال داشته باشید که جنس و شاخص های تصویر و صداشو خوب بشناسید و از آن ها در تست سیستم استفاده کنید.
 در صدا هم به همین شکل است, از هر سبکی که مورد پسندتون هست تراک های انتخاب کنید, که بارها و بارها در سیستم های مختلف شنیده باشیدشون و شاخص های صداشون خوب بشناسید و از اونها در تست ها یا خریدهاتون استفاده کنید. بعنوان مثال در فیلم گفتم بهتره از فیلم های که گرینی هستن استفاده کنید. در صدا هم بهتر است از موزیک های ارکسترال و اپرا استفاده کنید. از پاپ, کانتری, جاز و بلوز و.... نیز حتما باید رفرنس داشته باشیم.  این همه نوشتم که بگم خودتون باید برای خودتون رفرنس درست کنید. زیاد که گوش کنید حتی با جازهای اودیوفایلی نمایشگاهی هم میتونید شاخص های مثبت و منفی تشخصی بدید.

این چهار تراک خیلی دوست دارم و زیاد در تست هام ازشون استفاده می کنم.

Dire Straits - You And Your Friend
Jheena Lodwick- A Groovy Kind Of Love
Bliss - Breathe بی نظیره
Chris Jones- Long After You're Gone