D-BOX

  • پرینت

سینما سال هاست از دوره طلایی خودش فاصله گرفته . گسترش بخش سرگرمی های خانگی و سهل الوصول شدن دسترسی به فیلم ها و بازی ها تو هر زمان و مکانی با هزینه های ناچیز باعث میشه که سینماها کم کم از دایره استقبال مردم خارج بشن . اما خب اهالی اون ور آب همیشه چیزی در آستین دارن . هرزچند گاهی ترفندی می چینن برای کشوندن مردم به سینما . ابداع فن آوری هایی مثل صدای فراگیر ، سینمای سه بعدی ، نمایش های آیمکس و تماشای فیلم با جلوه های فیزیکی همه و همه از این دست ابتکارات بودن . هر چند همشون با فاصله کمی وارد بخش خانگی هم شدند .

 

اطلاعات نشون میده برای اولین بار در سالن های سینما در سال ۲۰۰۹ فیلمی با کد گذاری D-BOX به نمایش در اومده و خوب از اونجایی که تو نسخه Blu-ray فیلم Live Free or Die Hard که سال ۲۰۰۷ منتشر شده قابلیت D-BOX گنجانده شده بوده میشه گفت قضیه در مورد این فناوری شاید بر عکس بوده . به هر حال فرقی نداره . چیزی که مهمه اینه که در بیشتر این نو آوری ها نحوه تماشا کردن شما تغییر می کرد و در واقع چشم شما تغییر رو احساس می کرد اما این دفعه قرار بود خودتون ( منظورم دقیقا همه خودتون هست ) این سبک جدید فیلم دیدن رو تجربه کنید .

D-BOX چی هست و چه کار میکنه ؟ فرض کنید نقش اول فیلم سوار یه تریلر بزرگ شده و با سرعت داره حرکت میکنه که یهو بر اثر یه انفجار کنترلش رو از دست میده و محکم میخوره به یه ستون بتونی . تکنولوژی D-BOX شما رو رو صندلیتون همراه نقش اول فیلم در لحظه برخورد به جلو هل میده . یا مثلا فرض کنید شما روی صندلی مخصوص نشستید و وقتی هواپیمای داخل فیلم از یه جبهه هوایی عبور میکنه ، شما هم همراه مسافرای هواپیما شروع به تکون خوردن می کنید .

تصور اتفاق افتادن چنین حرکاتی روی صندلی که روش نشستید تو فیلم های اکشن پر جنب و جوش با فیلم های ترسناک که پر از صحنه های Boo هست می تونه خارق العاده از آب در بیاد . خیلی از این حرکت ها تابع حرکت دوربین هستند . تیر خوردن کتف راست بازیگر فیلم ، شما رو از سمت راستتون به عقب میکشه یا همراه حرکت دوربین که در واقع دید بازیگر فیلم هست که در حال دویدنه ، شما هم احساس دویدن رو در حالی که روی صندلی راحتتون نشستید حس می کنید . 

چون این تکنولوژی فضای آزاد فیزیکی نیاز داره و ممکنه مسائل تعمیر و نگهداری هم به دنبال داشته بشه مثل Imax یا حتی 3D جا نیوفتاده و آشنایی گسترده ای در حد اونها ازش وجود نداره .

اتفاقی که در این این تکنولوژی میوفته در واقع اینه :

قبل از هر چیز نیاز دارید به فیلمی که کد های D-BOX رو داشته باشه که بین فیلم های کمپانی فاکس بوفور پیدا میشه بعد قضیه به دو حالت اتفاق میوفته :

۱ - Standalone Controllers

2 - PC-Based Controllers

از طریق هر کدوم از این نوع کنترلر ها سیگنال های لازم که در دیسک فیلم موجوده ( یا برای فیلم دانلود شده و در حافظه کنترلر قرار گرفته ) تبدیل به فرمان هایی میشه که توسط پلت فرم تعبیه شده در صندلی راحتی شما و یا صندلی مخصوص این کار ( که اونم همراه یه پلت فرم تو کار ارائه شده ) اجرا میشه و نتیجه میشه حرکت های صندلی در جهت های مختلف که البته سینک شده با حرکت های دوربین یا شخصیت ها در فیلم هستش . این دو نوع کنترل هم در واقع فرقی با هم ندارن و همونجور که از اسمشون پیداست اولی یک دستگاه مستقل هست در حالی که دومی در کنار کامپیوتر کار خواهد کرد .

حسنش اینه که نیاز به پلیر مخصوص نیست و در واقع تغییرات مورد نیاز در جعبه جداگانه ( همون کنترلر ) تعبیه شده ولی از طرفی به نظر میاد به غیر از سایت رسمی D-BOX نمیشه جای دیگه محدوده کاملی از محصولات رو برای خرید انتخاب کرد ( البته این قضایاش اصلا به ماها ربطی پیدا نمی کنه ) . تا اونجا که متوجه شدم انواع مختلفی داره که توی تغییر جهت ها و بازه حرکت متفاوتند . یادمه تو یکی از سینماها مدل هایی وجود داشت که حتی حرکت شتاب دار داشت ( من نمی دونم تو اون تغییر دامنه کم چقدر میشه شتاب رو احساس کرد ولی به هر حال ظرافت رو میرسونه . شاید مثلا تماشای یه سکانس زلزله با این تشکیلات حرکت شتاب دار باعث شه تا سر حد قبض روح پیش برین ) .

ویدئو ها و ریویو های زیادی میشه از D-BOX و فیلم هایی که با این تکنولوژی دیده شدن تو نت پیدا کرد . بهترین منبع هم همون سایت رسمی D-BOX هستش که از فیلم های زیادی ریویو گذاشته که بخشی از اون ها مربوط به همین تکنولوژی میشه .

من که تا حالا همچین چیزی رو تجربه نکردم . بعیدم میدونم به عمرم قد بده چون اصولا چیزهایی مثل این تجملات زندگی به حساب میاد و بهتره بزاریم اهل کفرستان ازش بهره ببرن و در کفر خودشون بیشتر غرق ( قرغ ؟ قرق ؟ ) بشن . 

به هر حال سینماداران کلان با استفاده از نبوغ دیگران هر روز یه ترفندی برای شلوغ کردن صف سینماها به کار می برند . در حال حاضر نسلی از سینماها در حال تولد هست که شما فیلم رو در اون تجربه می کنید نه تماشا . تو صحنه های گرم فیلم عرق می کنید و تو سرمای فیلم سردتون میشه . جریان باد رو تو صحنه های طوفان رو پوست صورتتون حس می کنید و یا حتی ممکنه تو صحنه بارش بارون خیس هم بشین . یا بعد از تماشای فیلم می تونید در مورد عطری که بازیگر محبوبتون استفاده کرده بود صحبت کنید . فیلم هایی مثل سفر به مرکز زمین و آواتار فیلم هایی بودن که به این سبک در سینماهای خیلی محدودی به نمایش در اومدن . این نوع سینما که تکنولوژی D-BOX یا به شکل کلی حرکت صندلی بیننده قسمتی از اونه بیشتر به سینمای 4D مشهوره . گمونم ما یکی از این سینماها تو تهران داریم اما چی توش نمایش میدم ، نمیدونم ....

D-BOX که تو بعضی بازی های محدود هم استفاده میشه . یه همچین چیزی تو دنیای تعاملی بازی های ویدئویی میتونه فراتر از سینما عمل کنه و کشش بیشتری هم داشته باشه . تصور یه بازی ریسینگ روی همچین سیستمی می تونه یکی ناب ترین تجربه های هر کسی باشه .