Journey to the Center of Earth 3D

• 

توضیحات

دسته: مطالب مخاطبین

نوشته شده توسط بهرنگ برزین

اول از همه باید بگم تکنولوژی که تو این فیلم استفاده میشه به استریوسکوپ معروفه همون عینکهای فیلتر قرمز/آبی که نسبتا قدیمی هم هست . توی سینماهای دنیا بعبد می دونم دیگه فیلمی به این شیوه بصورت سه بعدی نمایش داده بشه اما تو ویدئوی خانگی تنها فرمت سه بعدی موجوده . دلیل هم اینه که این فرمت رو میشه تو هرچیری که تصویر رو نشون میده بصورت سه بعدی دید و مثل سایر تکنولوژی ها نیاز به نمایشگر یا تجهیزات مخصوص نداره . 

فیلم سفر به مرکز زمین به خود خود چیز دندون گیری نیست اما این فیلم اصولا ساخته شده تا افکت های سه بعدی ماهرانش رو به رخ بکشه . فیلم پر از سکانسهایی هست که نوشته شدن تا المانهای سه بعدی توی آن ها بکار بره هرچند داستان ژول ورن بالقوه خیلی موقعیت های ناب برای نمایش سه بعدی داره .

اگه برای اولین بار یه همچین چیزی تماشا میکنین احتمالا وقتی شاخکهای موجود ماقبل تاریخ تو اولین صحنه فیلم از قاب تلویزیون میزنه بیرون سر جاتون میخکوب میشین . صحنه های این چنین تو فیلم نسبتا زیاده . مثل ارابه رانی روی ریل داخل معدن متروکه یا صحنه مورد حمله قرار گرفتن قهرمانهای داستان وقتی از یه دریای زیرزمینی می گذرن . زمانی که قهرمانهای داستان برای اولین بار وارد محوطه باز مرکز زمین میشن افکت درخت ها و گیاهان به قدری زیبا کار شده که با حرکت دوربین از بین درخت ها ممکنه سرتون رو کنار بکشید .

خاصیت فیلمهایی که به این فرمت آماده میشن اینه که اصولا دیگه چیری به اسم رنگ داخلشون نیست انگار تمام رنگها از یه فیلتر به شدت ملایم کننده رد شده باشن . بعلاوه اینکه تو بعضی صحنه ها ممکنه شما سایه بعضی از قسمت های تصویر رو به وضوح ببینید چیزی شبیه Ghosting تو LCD ها . البته تو این فیلم نسبت به فیلم دیگه ای که دیدم این موارد کمتره . وضوح تو نسخه سه بعدی به هیچ وجه کم نشده و حتی تو بعضی صحنه ها مثل پرت شدن از ارابه خیلی بهتر از نسخه معمولی فیلم هست .

اینکه تمام مدت فیلم باید عینک cardboard داخل بسته بندی فیلم روی چشتون باشه ازار دهندست . به احتمال زیاد اگر بعد ازدیدن فیلم با این عینک ها سردرد نگیرین حتما خستگی چشم رو تجربه می کنید . ولی به هر حال برای ما که دیدن چیزهایی از این دست اونم تو سینما غیرممکنه می تونه تجربه قشنگی باشه .

عینکهای این فیلم فیلترهای سبز/قرمز دارن که به نظرم از نوع ابی/قرمز که مثلا تو قطار قطبی استفاده شده چشم رو کمتر اذیت می کنه . در نهایت شاید نسخه سه بعدی فیلم تصویر بکر و بی نظیری نداشته باشه اما مطمئنا تماشای این نسخه به مراتب جذاب تر از نسخه معمولی فیلمه

نسخه معمولی فیلم که در کنار نسخه سه بعدی تو یک دیسک هست تصویر متوسطی داره . صدا هم نسبتا مناسبه . بجا از ساراندهای عقبی استفاده میشه و صدا به اندازه کافی لود هست .

حسین تقوی