همیشه برای هر نسلی یه چیزایی خاطره انگیز می شن . اونقدر که سال ها بعد وقتی دوره اون نسل تموم شده ... میشه با کوچکترین نشونه ازشون با یه بلیط دو سره سفر کرد به دوران نغز همون سال ها . یه کتاب پر و سر و صدا ، یه موسیقی ، یه کارتون تلویزیونی یا فیلم و یا حتی یه مجله ...

دانستنیها مجله خاطره هاست برای خیلی ها . خاطره هایی که تاریخ دوسه دهه قبل پاش خورده . اون سال هایی که خواسته های بچه ها خیلی جمع و جور تر از این دوره بود . سال هایی که خرید یه مجله ساده برای بخش زیادی از مردم یه کار لوکس به حساب میومد . اصلا مگه رو پیش خون روزنامه فروشی ها چند تا مجله پیدا میشد ؟ مجله ماشین ، گل آقا ، کیهان بچه ها .... و همین دانستنیها .

هیچ وقت یادم نمیره روزهایی که برای خرید می رفتم به بقالی ( همون سوپر مارکت ) دورتر تا یه سری به دکه روزنامه فروشی آهنی سبز رنگ روی جوب آب بزنم . از روی یخ های کنار دکه که برای فروش بود رد شم تا تو گرمای تابستون خنکی یخ ها رو روی پاهام احساس کنم . بعد از بین کسایی که جلوی دکه بهمن و کانادا میخواستن بپرسم علی اقا مجله جدید اومده یا نه ؟ ... دنیام رنگی میشد اگه به علامت آره سر تکون میداد . بی خیال از این که شاید پول کم بیارم اول مجله رو می خریدم . می زدم زیر بقلم و می دویدم تا بقالی . بعضی وقت ها ۲ تا شیشه نوشابه یا شیشه شیر اضافه گرو می دادم تا کسری پول جبران شه . تو راه برگشت همیشه حواسم بود که نوشابه ها از سبد ۶ تایی کوچیک نیوفتن یا ماستی که با کیسه فریزر و کش روش رو بسته بودن این ور و اون ور نشه و نریزه . اما چه فایده انقدر خوشحال شماره جدید بودن که بعضی وقت ها عین دیوونه ها از جلوی در خونه رد می شدم و بعد از چند دقیقه که به خودم میو مدم یه جوری که کسی متوجه نشه راهمو کج می کردمو بر می گشتم تا در خونه . اینجاش خیلی سخت بود . چون برای زنگ زدن وقتی می خواستم سبد شیشه ها رو زمین بزارم مجله از زیر بقلم میوفتاد زمین .... ( سایز اون موقع مجله رو که یادتون هست ) توی خونه هر وقت صدام در نمیومد و برای چند روز سر زانوی شلوارمو قلوه کن ! نمی کردم و برای دیدن دکتر ارنست و هاکلبری فین به جون در کشویی تلویزیون نمیوفتادم ، همه می دونستن که سرم کجا گرمه .

بعد یکی دو روز که خوندن مجله تموم شد تازه دردسر شروع می شد . سر صفحه آخرش که همیشه از اون عکس های سه بعدی چاپ می کرد همرو دیوونه می کردم که چرا من با اینکه دستور مجلرو انجام می دم توش چیزی نمیبینم . یه روز وقتی دایی مادرم خونمون بود با حوصله بهم یاد داد که چجوری میشه اون تصاویر رو دید ....

بین همه وسائلی که داشتم ۳ تا چیز برام خیلی مهم بود . کتابهای شگفتی های آفرینش ( همونایی که عکس هاش رو باید با چسب همراه کتاب سر جاش می چسبوندی و یه ۵ - ۶ جلدی ازش منتشر شده بود . منم همرو از بانک جایزه مدرسه درو کرده بودم ) . دستگاه نمایش دهنده اسلاید که هیچ وقت اسمشو نفهمیدم و محصول کانون فکری بود و سومی هم همین مجله های دانستنیهام بود .

یادم نمیاد کی مجله دانستنیها از روی پیش خون روزنامه فروشی ها جمع شد اما وقتی تو سال ۸۳ یا همین حدودا شنیدم که مجله دوباره چاپ میشه تعجب کردم ... مجله ای که هیچ وقت خریدنش از یادم نمیرفت حالا حتی متوجه چاپ نشدن چند سالش هم نشده بودم . اون سال هم پس از چند شماره مجله دوباره کله پا شد .  هنوز سرمقاله ای اون چند شماره که توش از مشکلات چاپ و توزیع و قیمت ناچیز مجله شکایت میشد یادم نرفته .

تا تیر ماه امسال . یعنی همین ۲ - ۳ ماه پیش . بیلبورد های " بازگشت دانستنی ها " که تو بزرگراه ها نصب شده بود . بار اول که دیدمش این تبلیغ رو فکر کردم اشتباه دیدم یا موضوع چیز دیگست . بعد از یک وقفه یکی دو هفته ای شماره هشتم مجله برای اولین بار بعد از این همه سال دستم گرفتم . نمی دونید چه حالی داشتم . می خواستم صاحاب دکه رو یه ماچ گنده بکنم ...

یه مجله برازنده با لوگوی قدیمی و دوست داشتنی " دانستنیها " . با اینکه مجله ظاهرا تغییر کرده بود اما هنوز قدم رو جا پای اون سال ها میزاشت . هنوز صفحه آراییش شوخ و شنگ بود و مطالب پالپ توش فراوون . خیلی خوشحالم که مجله تو این سطح دوباره برگشته رو پیشخون روزنامه فروشی ها . بین این همه کاغذ پاره و ورق باطله که اسمشو گذاشتن نشریه یه همچین چیزی گوهره .

حالا اینا همه چه ربظی به اینجا داست ... هیچی ... البته اگه قبول کنیم که یه مجله به خوانندش ربط داره و منم به اینجا ربط دارم پس این مطلب خیلی هم بی ربط نیست ....