KungFu Panda Blu-ray Review

  • پرینت

اصولا در مورد انیمیشن نوشتن یه جوریه ! انیمیشن ها معمولا کیفیت غیر قابل رقابتی از لحاظ مشکلات فنی مربوط به تصویر با فیلم های سینمایی زنده دارند . دلیل هم تو پروسه تبدیل سورسهای ویدوئویی هستش . اصولا فرق یه انیمیشن با یه فیلم سینمایی مثل فرق غذای تازه پخته شده با یه غذای دوباره گرم شدست یا مثلا یه چایی تازه دم با یه چایی کهنه دم دوباره گرم شده ( من اصولا تبهر خاصی در زدن مثال های شکمی دارم ) . انیمیشن ها معمولا حتی با بیت ریت پایین و تبدیل سرسری ، کیفیت تصویری بدون نویز و ایرادی دارن ولی خوب شاید خیلی به درد بعضی تست های حرفه ای نخوره اما معمولا خوش آب و رنگ ترین تصویر ها رو میشه بین همین انیمیشن ها پیدا کرد .

اگه توجه کرده باشین معمولا تو فروشگاه ها و مغازه های فروش تلویزیون تو ایران از انیمیشن نسبتا زیاد استفاده میشه که البته دو تا دلیل داره : ۱ - مورد منکراتی نمایش فیلم ( بیشتر از آنونس ها یا دیسک های دموی انحصاری مخصوص ایران استفاده میشه ) ۲ - همین خوش رنگ و لعاب و بی عیب بودن تصاویر .

اصولا تمام مراحل تولید یک انیمیشن بصورت دیجیتالی انجام میشه حتی استوری برد ها که ربطی هم به کیفیت محصول نهایی نداره امروزه کاملا دیجیتالی انجام میشه . این دقیقا علت تصویر صاف و شفاف انیمیشن هاست که تو فرمتی مثل بلو-ری حسابی به چشم میاد .

خود فیلم در حد انیمیشن های خوب سال های اخیره . نقطه قوت فیلم پاندای شکمو و بی دست و پای فیلمه . چند تا موقعیت خنده دار داره که البته نسخه متعادل شده شوخی های فیلم های آمریکایی هستش تا بتونه با کف ریتینگ تو سینما ها نمایش داده بشه و حسابی پول پارو کنه . داستان چیز جدید نداره فقط حال و هوای آسیای شرقی فیلم شاید یه مقدار تازگی داشته باشه و البته مناظر زیبای فیلم .

صحنه های تاریک ، روشن ، تاریک - روشن ، تک رنگ ، رنگارنگ و ... همه و همه تو این انیمیشن هست . تو بعضی صحنه ها رنگ ها واقعا غوغا می کنن . متاسفانه زیاد انیمیشن ندیدم مخصوصا کارهای موخر پیکسار ، ولی بین اونهایی که دیدم این یکی از لحاظ تنوع رنگ ها تو تک سکانس ها بی رقیبه . حتی بهتر از Cloudy with a Chance of Meatballs . استفاده از رنگ های گرم کنار سبز فراوون خیلی دیدنیه .

صدای فیلم هم که به روال اکثر محصولات امروزی در استدیو ضبط میشه کیفیت مناسبی داره . اون ضرباهنگ های قشنگ فیلم های چینی که تو طول فیلم چند بار شنیده میشه یا افکت هایی مثل صدای باد و آب و ... حسابی کار شده هستش . تولید این جور صدا ها واقعا دردسر داره . تو فیلم هایی که جلوه های ویژه وجود داره و یا انیمیشن ها که شما مجبوری برای چیزی که وجود خارجی نداره صدا تولید کنی ، مراحل ایجاد واقعا جالبه و البته سخت و هنرمندانه . نحوه تولید و ضبط صدا تو دیسک های متعلقات فیلم های مثل ارباب حلقه ها یا پارک ژوراسیک رو اگه دیده باشید متوجه حرفام میشین .

پای ثابت بانس های انیمیشن ها هم که قسمت گفتگو با صدا پیشه های فیلمه و جالبه که تو اغلب کارها صدا پیشه ها واقعا بازی می کنن تا حس واقعی به بیننده القا بشه . برای من که با کارهای کلاسیک دیزنی و انیمیشن های خاص ژاپنی بزرگ شدم و کمتر شاهد نمایش فیلم های زنده برای بچه ها بودم ( باز اون موقع ها یک سری فیلم های ایرانی خاص بچه ها تو سینماها اکران می شد ) ، تماشای انیمیشن یه حس خاصی داره . از بچگی و فیلم ها رابین هود و دامبو محصول دیزنی گرفته تا داستان اسباب بازی تو نوجوانی و حتی الآن که به قول .... باید بچه بقلم باشه و کارهای بامزه دریم ورکز و با پرستیژ پیکسار ....

من به شخصه اگر بخوام قدرت و کیفیت نمایشگری که تازه خریدم رو به رخ کسی بکشم ، فیلم رو ترجیح می دم . هرچند زیبایی انیمیشن ها و آزادی عمل در ترکیب های رنگ بندی و نور پردازی آزاد چیزی نیست که تو هر فیلم زنده ای بشه پیدا کرد .اینم بگم که یک زمانی انیمیشن ها به این دلیل که جزئیات زیادی نداشتن خیلی تو پنل های بزرگ جذابیت نداشتن اما امروزه وقتی رندر کردن تصاویر هفته ها طول میکشه ، میشه این مشکل رو کاملا حل شده دونست اما با این احوال فیلم زنده یه چیز دیگست . مثلا بافت صورت و جزئیات لباس تو فیلم ها چیزیه که تو کارهای واقع گرایانه ای مثل فاینال فانتزی یا انیماتریکس یا حتی ... بیوولف !  مممم ... نه بیوولف رو بزاریم کنار ، اما تو بقیشون نمیشه دید . بیوولف یه تجربه جالب بود که بهتره دست نخورده بمونه ...

حسین تقوی.